กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

หน้า: 1 2 3 4 [5] 6 7 8 9 10

41 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนอกหัก / Re: @.. แหวนที่ไร้เจ้าสาว..@ เมื่อ: 15 ธันวาคม 2023, 05:11:AM
เริ่มโดย ไผ่เดียวดาย - กระทู้ล่าสุด โดย แป้งน้ำ
แหวนที่ไร้เจ้าสาว . . . ก็ยังเอาแหวนไปขายแลกเงินได้ หรือจะเก็บไว้รอรักครั้งใหม่ . .. รอคนที่เห็นคุณค่า คุณค่าของมันมีแต่จะทวีเพิ่มราคา แต่สาวที่ไร้เจ้าบ่าวนี่สิ . .. ชอกช้ำกว่า~ ใช้ทั้งชีวิตตามหา . .. ก็ยังไม่เจอ ที่เห็นว่าเป็นโสด . . ไม่ใช่สมัครใจ แต่เป็นเพราะยังไม่มีใคร .. . จริงจังเสมอ ป้าข้างบ้านก็เผือกตลอดว่า “ทำไมยังไม่แต่งงานล่ะเธอ” ถ้าหาหลัวมันง่ายเหมือนกับการสั่งยำสามเกลอ~ ฉันคงออเดอร์ผ่านแกร๊บฟูดมารัว-รัว~*

42 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนเปล่า / Re: ฤดู. . . เมื่อ: 15 ธันวาคม 2023, 04:38:AM
เริ่มโดย เฮยอิง - กระทู้ล่าสุด โดย แป้งน้ำ
สายลมยังพัดโบกทักทาย เกลียวคลื่นยังซัดคืนผืนทราย . .. เสมอ-เสมอ ดวงตะวันยังสลับกับดวงจันทร์ทำหน้าที่~ . .. ให้โลกใบนี้งามเลิศเลอ เหมือนดวงใจฉันที่ไม่เคยไผลเผลอ .. . ลืมเธอเช่นกัน ไม่ว่านานแค่ไหนฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ เพียงเธอหวนกลับมานะคนดี . .. ก็จะเจอฉัน ได้ไหม? ขอให้เราเป็นที่พึ่งสุดท้ายของกันและกัน จะอยู่ในฐานะอะไรก็ได้ทั้งนั้น~ .. . ขอแค่ยังมีกันและกัน . .. ก็พอ~* แหะๆ .. . ไม่ได้เล่นเฟสบุคนานจนลืมรหัสผ่านอ่ะค่ะ นี่ถ้าลืมรหัสบ้านกลอนหรือบ้านกลอนปิดไปก็คงหายสาปสูญไปจากชีวิตเฮยอิงเลยแหละ TikTok, Ig ก็ไม่ได้เล่น ทำงาน กลับบ้าน ดูแมะ ดูโหนย้อนหลัง วนไปแบบนี้ทุกวัน ขอบคุณนะคะที่ยังนึกถึงกันเสมอ ~*

43 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนให้กำลังใจ / Re: วันคืนที่ผ่านไป เมื่อ: 15 ธันวาคม 2023, 03:38:AM
เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย แป้งน้ำ
วันคืนที่ ผ่านไป พาใจเศร้า ยังไร้เงา คนดี ที่เป็นเพื่อน คนที่เคย บอกว่า จะมาเยือน หลายปีเดือน เคลื่อนคล้อย รอคอยเธอ คนคนนั้น เคยเวียน เขียนกลอนทัก และสอนฉันทลักษณ์ ให้เสมอ เคยคิดว่า อย่างไร คงได้เจอ ก็รอเก้อ เคว้งคว้าง ข้างบ้านกลอน โลกออนไลน์ ตอนนี้ มีหลายช่อง เลยเลิกส่อง เว็บไซด์ ไม่เหมือนก่อน คงลืมคน คอยไว้ ไม่อาทร แม้เว้าวอน ให้กลับ ก็ลับตา.

44 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / ห้องฝึกเขียนกลอนตามฉันทลักษณ์ / Re: ที่แล้วไปไม่นับ กลับมาเริ่มใหม่ เมื่อ: 14 ธันวาคม 2023, 06:21:PM
เริ่มโดย @free - กระทู้ล่าสุด โดย @free
ส่วนที่1 กล่าว บุษบา แต่งกลอนกลบทครั้งแรก เรียนจาก ครู “คอนพูทน” กบเต้นสามตอน กล่อมไพร ๏ แรมทางร่างถ้อยร้อยถัก โชยลมชมลักษณ์ชักหลง บัวจางบางจันทร์บรรจง เสกขานสานคง..ส่งคำ ๏ ชื่นห่มชมห่อช่อเหิน เพียงชิดพิศเชิญเพลินฉ่ำ พลอยรินพิณเร่งเพลงรำ คืนพราวคราวพร่ำ..ค่ำไพร ๏ มืดล่องมองลานม่านเลื่อน รอยหมายรายเหมือนเรือนไหม อุ่นจันทร์อันจรอ้อนใจ ชุ่มเน้นเช่นใน..ใช่นี้ ๏ วาดฟ้าว่าฟ้อนวอนฝัน กรุ่นน้อมกล่อมนั่นกลั่นนี่ แขดวงควงดลคนดี ศิลป์ช้อยสร้อยชี้..ศรีชม ๏ กลางไพรไกลเพื่อนเกลื่อนพร่าง เพลินสรรพลันสร้างพลางสม เชิญครวญชวนคลายฉายคม ผ่องเถิดเพริศถม..พรหมทัก ๏ จารพจน์จรดเพียงเจรียงผอง ขัดสานขานซ้องครองศักดิ์ หยาดนิ่มยิ้มนวลยวนนัก โปรดรินปิ่นรักษ์..ปักเรียง ๚ะ๛ คอนพูทน เมื่อรักมักร่ามาร่าย เชิงยักชักย้ายชายหยิง เริงอ้อนร่อนอ้างร่างอิง ช่างยวนชวนยิ่งชิงเย้า สุดร้างสร่างรินสิ้นรัก เมินสิ้นหมิ่นศักดิ์มักเศร้า เสียรอยสร้อยร้องสองเรา มัวท่องหมองเท่าเมาๆทาง @free กลอนแปดสัมผัสพัฒนา กลอนวันนี้ยากมาก ยากจริง เขียนแลัวติด ติดแล้วแก้ แก้วแล้วรื้อเขียนใหม่ อยู่หลายวัน ยากระดับเดียวกับ คิดแล้วติดขัดกลอนแปดสัมผัสรอบแรก จนต้องเลิกเขียนกลอนไปหลายปี เกือบเลิกไปตลอดชีวิต การแก้ไขแปดสัมผัสครั้งแรก ใช้คำคู่สร้อยจากกลบทสร้อยคู่สักคราญ เพื่อต้องการคำสร้อย มาส่งสัมผัสกันแทน ตำหรือวลีที่เป็นสามพยางค์ แต่ว่าผมสลับคู่คำสร้อยวางไว้ต้นวรรคโดย คำสร้อยคู่หนึ่งอยู่ที่วรรค1กับวรรค3 อีกคู่หนึ่งอยู่ที่วรรค2 กับวรรค4 กลายเป็นการส่งสัมผัสข้ามวรรค แบบวรรคเว้นวรรค ซึ่งพูดได้ว่า ไม่มีผังสัมผัสแบบนี้ ในฉันทลักษณ์กลอนใดๆ จึงจะต้องพัฒนา ให้คำแปดสัมผัส ครบอยู่ในวรรคเดียวกันทุกวรรค และพบว่ากลบทสร้อยสลับคู่สะคราญ ไม่สามารถนำมาแต่งเป็นแปดสัมผัสได้ นึกถึงกลบทกบเต้น เพราะครู คอนพูทน บอกว่า ยังมีกบเต้นที่เป็นสามพยางคฺ์. นึกอยู่ว่าจะนำมาใช้กับกลอนแปดสัมผัส ค้นหาดูจนพบ กลบทกบเต้นสลักเพชร คำ/ประพันธ์ในตำรากลบทiศิริวิบุลกิตติ์ ใจรำคิดจิตรรำคาญจ้านแรงแค้น โศกอกเหน้าเศร้าอกแน่นแสนอางขนาง เจ็บทรวงร้อนจรทรวงรักจักทรงร้าง สุดใจหมางส่างจิตรหมายสายจวนมรณ์ ใจแรกหากจากรักหวนจวนร่ำหา รักใจถ้าราใจถึงรึงใจถอน สุดจะแรงแสงจะรั้งสั่งจักรอน กำม์มาทอนก่อนมากแท้แก้มือแทน…… เป็นกลอนเก้า มีข้อน่าสังเกตุว่า ส่งสัมผัสระหว่างวรรคโดย คำสุดท้ายของวรรคแรก ส่งสัมผัสไปได้ทั้งคำทีสามหรือคำที่หกของวรรคหลัง อย่างไรก็ตาม คิดว่านำมาแปลง เป็นสร้อยสลับคู่สะคราญแปดสัมผัสได้ ด้วยการตัดคำในทุกวรรคพเหลือแปดคำ และ เพื่อไม่ให้ดูรกสัมผัส ควรตัดสัมผัสลงหนึ่งตำแหน่งทึ่ตำที่หกกับคำที่เจ็ด หรือไม่ตัดก็ ”ตามใจ” ส่วนที่2 กลอน ......มาเมื่อตอนโสดไซร้เมียไม่มี.... กบเต้นสามตอน ไพรสงบพลบสงัดผลัดสงวน ครูทบครบถ้วนครวญถี่ วารเร่เวลาวารี หวังแพรวแววพลีกวีไพร กบเต้นสลักเพชร คำบาทกลค้นบทกานท์ขานแบบก่อ เริ่มแตกหน่อรอเติบเนียนเรียนแต่ไหน ขีดใช้เวียนเขียนช่องวงคงชื่อไว้ คนผู้ไทย(เชื้อ)ไขภูธรคอนพูทน กบเต้นสร้อยสลับคู่แปดสัมผัส สายลมหนาวสาวและหนุ่มเกรงกรุ่น รักมักวุ่นรุนเหมือนวัยสับสน สายลมหนอส่อลาแนวผ่านพ้น รักมักวนรนเมื่อวันจากจร เตือนเรื่องจริงติงรู้จรรจ์กลกานท์ คิดเพื่อสมานชานเพียงเสมือนสื่อสอน เตือนเรื่องจำตำราแจงเกลากลอน คิดเพื่อสมรค่อนเพื่อหมายคอยเคียง ลมหนาวแปรแลนางแปลงหันหวล แผกสำนวนผวนสำเนาหลบเลี่ยง ลมหนาวปรวนรวนหนอเปลี่ยนเมินเมียง แผกสำเนียงเพียงเสียนางครางครวญ [cenemo_79[/center]

45 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนอกหัก / @.. แหวนที่ไร้เจ้าสาว..@ เมื่อ: 12 ธันวาคม 2023, 04:44:PM
เริ่มโดย ไผ่เดียวดาย - กระทู้ล่าสุด โดย ไผ่เดียวดาย
อยากโทษฟ้าโทษดาวเมื่อสาวเปลี่ยน น้ำตาเทียนหมดลงคงหมดแสง ไฟแห่งรักดับไปใจหมดแรง ความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ใหญ่ทำใจพัง ที่ขอให้รอกันมันคงนาน เป็นทางผ่านเมื่อเธอเจอความหวัง เขามีเงินมากล้นบนกองคลัง แค่เธอสั่งพร้อมจะมอบตอบประเคน ผิดกับคนหาเช้าร้าวดวงจิต เก็บออมนิดลำบากแสนยากเข็ญ หยาดเหงื่อไหลตามทางไม่ว่างเว้น กว่าจะเห็นอนาคตคงหมดแรง แหวนวงนี้อุตส่าห์ว่าจะให้ แทนหัวใจวาดฝันงานวันแต่ง จำต้องเก็บซ่อนไว้ไม่แสดง เทียบแหวนแพงในมือเขาแค่เงาดิน อยากใช้สิทธิ์แฟนเก่าไปเห่าหอน แต่ร้าวรอนจึงปล่อยถอยหมดสิ้น แหวนที่ไร้เจ้าสาวหนาวชีวิน น้ำตารินแอบมองเขาเข้าวิวาห์ #ไผ่เดีียวดาย# 12.12.23

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา / Re: …”เพียงว่า”… (“If” : Poem By Rudyard Kipling)

เมื่อ: 10 ธันวาคม 2023, 03:03:PM

เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ

…หากแม้น…
(“IF” : Poem By Rudyard Kipling)

“ If you can keep your head when all about you
   Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
   But make allowance for their doubting too;

If you can wait and not be tired by waiting,
   Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
   And yet don’t look too good, nor talk too wise:

If you can dream—and not make dreams your master;
   If you can think—and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
   And treat those two impostors just the same;

If you can bear to hear the truth you’ve spoken
   Twisted by knaves to make a trap for fools,
   Or watch the things you gave your life to, broken,
   And stoop and build ’em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings
   And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
   And never breathe a word about your loss;

If you can force your heart and nerve and sinew
   To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
   Except the Will which says to them: ‘Hold on!’

If you can talk with crowds and keep your virtue,
   Or walk with Kings—nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
   If all men count with you, but none too much;

If you can fill the unforgiving minute
   With sixty seconds’ worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that’s in it,
   And—which is more—you’ll be a Man, my son!”

หากแม้นเที่ยงธำรงมั่นคงสติ
ท่ามกลางกลุ้มรุมตำหนิพิจารณ์ทั่ว
ระลึกกรอบกรรมดีมีติดตัว
ม้างหม่นมัว แต่มิใช่ประมาทครัน

หากแม้นรออย่างมิย่อท้อระทด
พบคนปดสะกดห้าม ปดตามกลั้น
พบคนเกลียดยั้งเกลียดตอบ รอบรู้ทัน
อีกมิปั้นสรรค์ความเกินตามจริง

หากแม้นมีความฝัน จงหมั่นถนอม
แต่ใช่ยอมตามฝันทุกสรรพ์สิ่ง
มิปล่อยครอบงำดำริไร้ติติง
จนทอดทิ้งมิตรสัมพันธ์หว่างครรลอง

หากแม้นรื่นรมย์รับกับชัยชนะ
ก็พร้อมจะปราชัยไร้ขุ่นข้อง
ครั้นประสบพลั้งพลาดวินาศนอง
จงทอดมองทั้งสองอย่างมิต่างเลย

หากแม้นต้องอดทน คนกลิ้งกลอก
เที่ยวลวงหลอกเบือนบิด แล้วคิดเฉย
หากปี้ป่นของรัก ปรักเกย
ทนกอบกู้ให้งอกเงย ชดเชยอีกครั้ง

หากแม้นสิ้นสูญทรัพย์ค่า มหาศาล
ล่มมลาญในพริบตาดุจฟ้าสั่ง
ยืดยิ้มรับกับบรรลัยไม่จีรัง
โดยมิพลั้งปากตนบ่นเสียดาย

หากแม้นเรี่ยวแรงล้าเกินกว่ารับ
สิ้นแรงขับไปถึงซึ่งจุดหมาย
ปลุกหัวใจบากบั่นมั่นมิคลาย
จวบชีพวายจักขอสู้อยู่มิคร้าม

หากแม้นกล่าวท่ามกลางหว่างฝูงชน
ทรงสติมิลานลนจนเพ้อพล่าม
หากเยื้องย่างข้างกษัตริย์, สงัดงาม-
มิตื่นเต้นไปตามนามสมมุติ

หากแม้นมิตรแลศัตรูคู่อาฆาต
ก็มิอาจจ้วงเหน็บให้เจ็บสุด
หากแม้นเป็นที่พึงพาเหล่ามนุษย์
ก็หาใช่แบกมิหยุดจนทรุดทราม

หากแม้นแลกความผิดหวังประดังตี
ด้วยเพียงวิ่งหนึ่งนาทีที่สนาม
เหนือเบี้ยวบุบอุปโลกน์ สุข-โศกนิยาม
จึ่งสมนามเด็ดเดี่ยวดนู ผู้รู้ธรรม

…นำบทกลอนแปล “IF” Poem by Rudyard Kipling
ที่เคยแต่งไว้มาปรับปรุงแก้ไขใหม่…

โซ…เซอะเซอ
10 ธันวาคม 2566

47 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนอกหัก / Re: รักต้องฆ่า เมื่อ: 09 ธันวาคม 2023, 09:11:PM
เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย ดอกกระเจียว
เล่าปี่ไปงานเลี้ยงเคยถูกขู่ฆ่า หนีตายไปถึงทุ่งนาโหรงเหรง พบเด็กเป่าปี่ร้องเพลง จึงว่านี่เอ็งเป็นสุขกระไร จึงเล่าความที่มีต่อกัน อันเราหนีตายมานั้นเจ้าคิดไฉน เด็กพอรํู้ความจึงพาไป พบสุมาเต้กโฮในกระท่อมนา จนทราบความทุกอย่าง อันเล่าปี่จะสู้สร้างปราถนา ปกครองแผ่นดินปวงประชา จึงถูกปองร้ายหมายชีวาเล่าความ สุมาเต้กโฮจึงว่า ทั้งแผ่นดินนี้หนาคนล้นหลาม มีบังทองชีชีขงเบ้งหากได้ไว้ติดตาม สักหนึ่งมิทุกข์ท่ามแม้การใด เสวนากันจนจูล่งตามพบ จึงร่ำลาหลีกหลบกันได้ แต่นั้นมาเล่าเฝ้าคิดทุกวันไป อยากมีไว้สักหนึ่งเป็นอาจารย์ สรุปคือคนรู้น้อยหรือไม่รู้มักแต่กลัว ต่างคนรู้รอบไปทั่วทุกสถาน เมื่อใครหมายชีวิตไม่คิดการ เผ่นลูกเดียวไม่เหลียวหลังสักงานเลย แต่คนรู้รอบมักรอบคอบคิดใคร่ครวญ ถูกผิดอันใดควรไม่ควรเอ่ย ย่อมความกลัวดั่งนี้ไม่มีเลย ย่อมสติสุดยอดเลยท่านผู้ชม สามก๊กท่านหลอกว้านตงกล่าวว่าไว้ ดอกกระเจียวก็ว่าไปหวังสุขสม แม้นอันใดให้เกิดอารมณ์ตรม ขออภัยในระทมทุกประการ ดอกกระเจียว

48 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนอกหัก / Re: รักต้องฆ่า เมื่อ: 08 ธันวาคม 2023, 07:10:PM
เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย ดอกกระเจียว
เปรียบกองซุนจ้านพลันพ่ายอ้วนเสี้ยว คนเคยรักเคยกลมเกลียวเป็นสหาย ก็ล้อมบ้านปิดเมืองทำอุบาย ก่อนจะฆ่าลูกเมียแล้วฆ่าตัวตายตาม หรืออุ๋ยเอี๋ยนคราวแพ้สุมาอี้ ก็หลีกหนีมิระวังเขตหวงห้าม ก็บุกห้องห้องขงเบ้งพยาม จะต่ออายุก็หมดความตั้งใจ ตะเกียงดับความหวังของชีวิต จึงมืดมิดเวรกรรมโอ้ไฉน เป็นเรื่องราวกล่าวความเป็นไป ตามสามก๊กว่าไว้อย่างนั้นเอง บ้านเราถือกันมาก็ช้านาน ผู้สูงกว่าครั้นแพ้การเงื่อนไข ของคนด้อยกว่ามักอับอายมิคลายใจ ขืนอยู่ไปยิ่งกว่าตายไร้เกียรติยศ กองซุนจ้านจึงเชือดคอตัวตาย ลูกเมียก็รับผิดร้ายสิ้นหมด บทนี้คือหนทางทรยศ คนคิดคดหมดสิ้นปัญญาแลสิ้นคิด อีกอันอุ๋ยเอี๋ยนหมายถึงคนรู้น้อย พ่ายแพ้มิยอมด้อยว่าตัวผิด ผู้รับกรรมจึงได้แก่เพื่อนมิตร ผู้แต่งแสร้งลิขิตว่า...เป็นคนมีความรู้ดีกว่า เพราะรักจึงฆ่าที่เพียงฟัง คงเป็นความผิดหวังหวังของคนสิ้นค่า ที่มอบให้คนเคยรักกรุณา และคนที่รู้น้อยด้อยปัญญามอบให้เพื่อนมิตร หรืออาจคนที่รู้ดีมีปัญญา มอบคุณค่าให้กับเพื่อนของเขาเอง(ฮา) จากคนอ่านสามก๊ก เกิน 9 รอบจร้า ดอกกระเจียว

49 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนอกหัก / @,, อย่ารู้ค่าเมื่อสาย ,,@ เมื่อ: 07 ธันวาคม 2023, 05:58:PM
เริ่มโดย ไผ่เดียวดาย - กระทู้ล่าสุด โดย ไผ่เดียวดาย
ทิ้งฉันแล้ว จะย้อนกลับ มานับหนึ่ง ฟังแล้วอึ้ง นิ่งชะงัก คนรักเก่า ขอคืนดี มีที่ว่าง บ้างไหมเล่า เพราะโดนเขา ทิ้งกลางทาง อย่างไม่แคร์ ฉันฟังผิด หรือว่าเธอ เพ้อเอาเอง เคยอวดเก่ง ว่าสูงศักดิ์ ชักไม่แน่ ดูถูกกัน ว่าฉันจน คนไม่แล ฉันก็แค่ คนผ่านทาง ระหว่างรอ ไม่มีเก๋ง คันงามโก้ มาโอ้อวด แสนเจ็บปวด ถูกเขาแย่ง แทงใจหนอ ซ้ำโดนแฟน เราดูถูก จุกตัวงอ ถึงบางอ้อ เมื่อเธอเอ่ย เผยคำลวง ความเจ็บปวด วันเธอจาก มันยากนับ ฝืนยืนรับ บทเรียนให้ ช่างใหญ่หลวง ค่าที่มี ถูกเหยียบจม ระทมทรวง หลงติดบ่วง นรกใจ ใครบางคน ตอนคบอยู่ กลับไม่สู้ รู้คุณค่า ตอนนี้มา ค้นหาเศษ ของเหตุผล คำดูถูก ที่ฝังไว้ ในกมล บอกฉันจน ไม่ควรคู่ ให้ดูแล มารู้ค่า เมื่อสายไป ใครอยากกลับ เดินไปรับ ลืมเสียเถิด เดี๋ยวเปิดแผล สมควรหล่ะ ถูกเขาสอย แล้วลอยแพ คนแย่ๆ โดนซะบ้าง ช่างสะใจ #ไผ่เดียดาย# 07.12.23

50 บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ / กลอนอกหัก / Re: รักต้องฆ่า เมื่อ: 07 ธันวาคม 2023, 04:55:PM
เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย ไผ่เดียวดาย
... อย่าทำเลย มันบาปหนา ฆ่ากันตาย เกิดเป็นชาย ใช่เรื่องใหญ่ อย่าไปแค้น ยึดอกรับ อย่าใจแคบ แบบแมนๆ คำว่าแฟน ยังเรียกได้ อีกหลายคน ... ... ดั่งต้นไม้ ใบร่วงหล่น บนพื้นดิน ยังไม่สิ้น แตกหน่อซีก ขึ้นอีกหน จริงหรือหลอก ดั่งความคิด ปิดใจตน แค่หนึ่งคน ผ่านเข้ามา อย่าเสียดาย ...

หน้า: 1 2 3 4 [5] 6 7 8 9 10