@ ทุกข์ ฤ มานะเลี้ยงชีพ
.....ชอบควร 
ทุกข์ ฤ ไป่เรรวน
....."รัก"สร้าง
ทุกข์ ฤ รับผันผวน
.....เพื่อ"ต่ำ-...ต้อยนา
ทุกข์ ฤ อดอวดอ้าง
.....โอ่ข้าเลิศเหลือ

กาพย์มัณฑุกคติ
(มีคำดำเนินไปดังกบเต้น)

๑ บท มี ๔ บาท
บาทละ ๒ วรรคว รรคละ ๖ พยางค์

ท้ายวรรค ๓ กับ ๔,
๔ กับ ๖, และ ๗ กับ ๘ ไม่สัมผัสกัน

บาทแรก บังคับ ครุ ลหุ
ล ล ค ล ค ค..

๏ คติว่าประสาสัตว์
ผิจะกัดก็ป้องตน

แต่พวกสัตว์กินเลือดคน
สัตว์ด้วยกันนั้นแสนร้าย

ชีวิตอยู่ด้วยเบียดเบียน
สะอิดสะเอียนพวกเลือดเย็น

การดำรงชีพจำเป็น
สืบชีวีด้วยบีฑา

— แดนคนธรรพ์

ความรู้สึกลึกนั้นฉันเก็บไว้
รู้ทั้งรู้แก่ใจเธอไม่สน
รักฝ่ายเดียวเมื่อเราเฝ้าเตือนตน
คงไม่พ้นเป็นกระต่ายที่หมายจันทร์

พยายามห้ามใจตั้งหลายหน
หยุด..ความคิดดิ้นรนบนทางฝัน
ทางเดินรักเส้นนี้ยากมีวัน
บรรจบกันฉันรู้อยู่แก่ใจ

ขอบคุณโชคชะตาพาเธอ,ฉัน
พบเจอวันมีค่า นึกว่าใช่
ผลสุดท้ายผิดคาดพลาดฝันไกล
ฉันก็ไม่นึกโกรธ..โชคชะตา

"ความรักแท้"คำนี้มีจริงไหม?
คนที่ได้เจอนั้นมีวาสนา
พบคำตอบรักเธอ ที่เจอมา
จึงรู้ว่า รั ก เ เ ท้ เ เ ค่ นิ ย า ย

กรีนซี

สวัสดีค่ะ คุณพิกุลแก้ว^^