ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ตุลาคม 2024, 06:45:PM | |||
|
11
เมื่อ: 18 ตุลาคม 2024, 08:10:AM
|
||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย toshare | ||
@ มอง เมล็ดข้าวหนึ่งนั้น .....เน่ามลาย เพียงเพื่อพงศ์ขจรขจาย .....จากเจ้า หวงห่วงแต่ตนจะกลาย .....กลับจบ พันธุ์เผ่านั้นแน่เศร้า .....สบสิ้นสูญสลาย |
12
เมื่อ: 18 ตุลาคม 2024, 08:08:AM
|
||
เริ่มโดย toshare - กระทู้ล่าสุด โดย toshare | ||
@ เมตตารัก จักต้อง "ผ่อง"ปรากฏ มุละลด กิเลส เหตุ"กู"ผยอง รักแบ่งปัน มั่น"ทำ" ธรรมครรลอง ชนทั้งผอง สบสันติ นิรันดร์เทอญ |
13
เมื่อ: 17 ตุลาคม 2024, 02:54:PM
|
||
เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย masapaer | ||
เมื่อความรักมันเก่าจับเจ่าทุกข์
จงรีบลุกขัดล้างบ้างสักหน ให้ไหวหวามวาวแววแพรวกมล ก็น่ายลอยู่นะพี่ว่าไง |
14
เมื่อ: 14 ตุลาคม 2024, 10:08:PM
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
15
เมื่อ: 14 ตุลาคม 2024, 09:07:PM
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
16
เมื่อ: 14 ตุลาคม 2024, 07:26:PM
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
17
เมื่อ: 12 ตุลาคม 2024, 11:33:PM
|
||
เริ่มโดย ใช่จากนิจนิรันด์ - กระทู้ล่าสุด โดย masapaer | ||
จงอย่าเป็นดอกไม้ที่ไร้น้ำหนาม
จงงดงามสง่าและกล้าหาญ จงอย่ากลัวอันใดแม้ใครทาน สร้างตำนานของเราเหล่าผกา จงเลือกเป็นดอกไม้ที่ใจเลือก มิใช่เปลือกอ่อนไหวที่ใครหา หนามใช่เพียงประดับปรับราคา แต่คืออาวุธให้ป้องกายนาง Masapaer |
18
เมื่อ: 12 ตุลาคม 2024, 10:54:PM
|
||
เริ่มโดย กริชอักษร - กระทู้ล่าสุด โดย กริชอักษร | ||
สิบปีนิ่ง ทิ้งร้าง ห่างเหิน
ใช่จะเมิน เกินกว่า จะเดินไหว ห่างตัว มัวไขว้คว้า อะไร กลับมา เริ่มใหม่ ในที่เดิม ศูนย์หรือหนึ่ง ถึงไหน ไม่ได้นับ กลัวจะหลับ นับเพลิน เกินเสริม ลืมตื่น ลืมตา เหิมเกริ่ม ลืมมอง ในจุดเริ่มเดินทาง กลับมา เหลือบ้าง ก็ยังเหลือ ดีกว่า เหลือเชื่อ หมดทุกอย่าง เหลือแค่ใจ พอเอาไว้ คลำทาง เหลือบางอย่าง เอาไว้ ในใจ กลับมาเรียน ซ่อมสร้าง ร่างฐาน กลับมาบ้าน กาลงาน จะแค่ไหน มองให้เห็น ทำให้เป็น แล้วปล่อยใจ ได้แค่ไหน แค่นั้นไง แค่บ้านเรา |
19
เมื่อ: 12 ตุลาคม 2024, 10:16:PM
|
||
เริ่มโดย ใช่จากนิจนิรันด์ - กระทู้ล่าสุด โดย กริชอักษร | ||
ยามบุปผา หน้าแฉล้ม แก้มระเรื่อ หากหลงเชื่อ มิเผื่อใจ ง่ายจะล้ม กว่าจะลุก ถูกช่อช้ำ ซ้ำระบม บ้างเด็ดดม ข่มกิ่ง ละทิ้งไป บ้างปักแจ แช่ต่อ รอวันเฉา จากดอกสาว คราวคอหัก ก็ผลักไส แจกันเดิม เริ่มเปลี่ยน เวียนดอกใหม่ ดูไว้ชาย มิหน่ายรัก มักปลูกนาน |
20
เมื่อ: 10 ตุลาคม 2024, 10:17:PM
|
||
เริ่มโดย masapaer - กระทู้ล่าสุด โดย masapaer | ||
• นิทานของพ่อ • ทุกค่ำคืนตื่นเต้นเล่นขี่ม้า เซถลาเหนื่อยอ่อนก็นอนแผ่ พอหอบเหนื่อยลูกจ๋าอย่างอแง นั่งลงแคร่ฟังนิทานอันเฮฮา (๑)มีลิ้นฟ้าประทานหวานเลิศรส อร่อยหยดย้อยร่วงห้วงเวหา ขนมทิพย์วิมานอันโอชา รางวัลฟ้ามอบไว้ให้คนดี คนมีสิทธิ์เอื้อมถึงจึงได้ลิ้ม ผู้ได้ชิมต้องปลุกลุกตีสี่ แม้นตื่นสายคลายร่างจางทันที ขนมลิ้นราตรีนี้หายจร (๒)มีเด็กน้อยคอยพ่อที่ท่อน้ำ อยู่ประจำอย่างเหงาดูเศร้าหลอน พ่อสงสัยจึงถามแม่งามงอน “ไยไม่นอนกันหนู..อยู่ที่ใด” “หนูถูกฆ่าทิ้งร่างห่างจากบ้าน โปรดสงสารจับคนฆ่ามาได้ไหม” “ลองบอกมาเถอะนั่นมันเป็นใคร” (พ่อถามเสียงสั่น) “แก! นั่นไง ..ที่ฆ่า! แก!น่ะทำ! ” (พร้อมตบพื้นเสียงดัง) เสียงร้อง “แฮ่” ดังขึ้นตื่นตระหนก หน้าตลกตกใจให้คนขำ ตามด้วยเสียงร้องหัวตัวคะมำ กลิ้งระบำขำครืนตื่นตาใจ ทุกนิทานพ่อเล่าเข้าถึงบท จ้องจรดนิ่งฟังอย่างสงสัย ทุกเรื่องเล่าผีคนผจญภัย ดั่งอยู่ในเรื่องราวพ่อเล่ามา หลากนิทานพ่อเล่าเอาแบบมั่ว ดำเนินเรื่องยั่วใจให้โหยหา “นิทาน”คือ “ฉาก” หลังยังติดตา แต่ “พ่อจ๋า” คือ “ภาพ” ที่อาบใจ ~masapaer~ |
Email: