กระทู้น้อยลอยล่องมาตามลม ฟังเอวกลมเสวนาพาเสียวไส้ แปลกจริงหนอก็มิรู้ว่าทำไม จึงหวั่นไหวไปกับเสียงผายลมของเธอ …กระทู้อะไรกันครับเนี่ย หึหึ… ป.ล. หาเพลงเข้ากับบรรยากาศกว่าเพลงนี้ ไม่ได้แล้วครับ ![]() โซ…เซอะเซอ 18 พฤษภาคม 2568 |
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
![]() |
19 พฤษภาคม 2025, 02:49:AM
![]() |
|||
|
1
เมื่อ: 3 ชั่วโมงที่แล้ว font>
|
||
เริ่มโดย กัลมลี* - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | ||
|
2
เมื่อ: 3 ชั่วโมงที่แล้ว font>
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
3
เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2025, 10:01:PM
|
||
เริ่มโดย กัลมลี* - กระทู้ล่าสุด โดย PIKuL | ||
ตัวอักษรลอยมานำพากลิ่น
เสียงที่ควรได้ยิน..จนจิตหลอน น้ำหอมใดไม่มีผลจนหลับนอน กลิ่นยังย้อนเข้าความฝัน...ยันลืมตา นี่น่ะคือคือเสียงใจทั้ง 4 ห้อง ใครเล่าหนอมาจับจองอยากเห็นหน้า หากจะรัก..รักที่ใจ..ใช่ตดมา หากตดกลับ..ก็อย่าว่าแล้งน้ำใจ. อิอิ |
4
เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2025, 09:55:PM
|
||
เริ่มโดย toshare - กระทู้ล่าสุด โดย PIKuL | ||
อารมณ์ จิตใจ ให้คิดบวก
ตาบอด หูหนวก ในบางสิ่ง มองข้าม หลบหลีก อย่าช่วงชิง ความโลภ ละทิ้ง สิ่งล่อลวง. |
5
เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2025, 10:34:AM
|
||
เริ่มโดย manachida - กระทู้ล่าสุด โดย toshare | ||
ขอเป็น กลอนหก นะครับ @ รักเมตตา หล้า"สรวง"สร้าง รู้ ! แม้"ต่าง" สรรค์สร้าง"สรวง" ตัด"กู"นั้น บั่นเลวลวง "ตน"ก่อหน่วง สกัดลวงเลว @ เมตตารัก ผลักเหวทุกข์ ไมตรี รุก พ้นทุกข์เหว "กู" ตนลุ ละเพลิงเปลว กัน"ตู"เหลว ขจัดเปลวเพลิง * ขอเพิ่มเกณฑ์ กลบท จตุรงคยมก ด้วยครับ |
6
เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2025, 05:19:PM
|
||
เริ่มโดย toshare - กระทู้ล่าสุด โดย toshare | ||
จตุรงคยมก [จะตุรงคะยะมก] น. ชื่อกลอนกลบทโบราณ มีบังคับพิเศษคือ ทุก ๆ ๒ บทให้ใช้ภาษาบาลีแต่งวรรคแรกทั้งวรรค และวรรคที่ ๒ เฉพาะจังหวะแรก ตัวอย่างว่า ภุมมาจายันตุเทวา ภุมมะจาเจ้าที่บดีสูร อารักษ์เรืองฤทธิ์เดชเกษสกูล อันเรืองรูญรังษีระวีวร. (ชุมนุมตำรากลอน) กลบทจตุรงคยมก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดย หลวงศรีปรีชา (เซ่ง) # ยักขะคันธรรพนาคา ยักษ์คณาคนธรรพ์อันเสร็จสรรพ ทั่วโลกล้วนนาคครุฑมนุษย์นับ เที่ยวเลี้ยวลับเลื่อนล่วงจงจ้วงใจ # มามุ่งมองย่องหยิบเปนทิพญาณ มากมาดหมานหมายจิตรเราพิสไมย แจ่มแจ้งจิตรใจจัดศรัทธาใน จอดจริงใจจิตรมั่นกตัญญู จะขอ นำเสนอ ในรูปแบบ กลอนหก ครับ @ รักเมตตา พาปันแบ่ง รู้"มั่น"แต่ง สรรค์สร้าง"สรวง" ตัด"กู"นั้น บั่นหลอกลวง "ตน"ก่อหน่วง ถ่วงเกื้อกูล @ รักเมตตา อารีก่อ เร่งมุต่อ "รัก" บ่สูญ ตัว"กู"พลัน สรรค์จรูญ "ตน"ก็พูน สงบครัน |
7
เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2025, 07:44:AM
|
||
เริ่มโดย manachida - กระทู้ล่าสุด โดย manachida | ||
กลบทคะนองรำ
& นาวากล & อันวลีที่นำคำเอ่ยเอื้อน ดังเปรยเยือนเยัาหน่อยคอยเปล่งเสียง กริ่งกมลยลหยั่งฟังเพลงเคียง นึกเกรงเพียงเพื่อเพิ่มเติมเลบง สายธารกลค้นคว้ามาเอื้อนเอ่ย มาร่ำเปรยเปลี่ยนรับกับเสียงเปล่ง แผ่ขจายร่ายคู่อยู่เคียงเพลง จึงเพียงเกรงกลัวหลงพะวงไป สดับแล้วแว่วแว่วแล้วสรวลเส ชักชวนเห่คะนองรำร่ำขานไข สลับพจน์รจนาว่ากานท์ใจ วิมานในรั้วฝันวันเบ่งบาน เชิญเรามาพากันสันต์เสสรวล ร้องเห่ชวนลำนำร่ำไขขาน อักษรซ่อนกลอนกลบนใจกานท์ และในมานนักเขียนเพียรประพันธ์ ครูแดง ![]() สวัสดีค่ะ คุณtoshare, คุณโซ....เซอะเซอ ขอบคุณค่ะ |
8
เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2025, 06:25:AM
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
9
เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2025, 09:59:PM
|
||
เริ่มโดย manachida - กระทู้ล่าสุด โดย manachida | ||
(กลบทถ้อยสลับ)
ฟ้าหลังฝน ----------------- พิรุณโปรย โรยรํ่า ชื่นฉํ่าฟ้า พระพายพา พลิ้วผ่าน ม่านฟ้าฉํ่า สายรุ้งโค้ง โยงสวย อวยอิงนำ พฤกษาลํ้า เลิศหรู ชูนำอิง สกุณา อาทร อ้อนยิ่งสม เพลงไผ่พรม เพริศพร ย้อนสมยิ่ง ชวนเคล้าคลอ พ้อแอบ แนบพักพิง ก้านเกยกิ่ง สิ่งส่ง คงพิงพัก สายธารนอง ล่องไหล ให้หลักแหล่ง กุหลาบแดง แต่งแต้ม แย้มแหล่งหลัก เปิดเผยความหวามวาบซาบซึ้งรัก บัลลังก์ศักดิ์ ชีวิต พิศรักซึ้ง ฟ้าหลังฝน ดลใจ ใฝ่ถึงอยู่ โลกเชิดชู รู้ชัด หยัดอยู่ถึง ธรรมชาติ หยาดหยด บทตราตรึง นับเป็นหนึ่ง ในฝัน อันตรึงตรา "ต้นสาย" 13/5/68 - อ.มนชิดา พานิช สร้างสรรค์ - ต้นสาย ธารา ประพันธ์ ขอของคุณ คุณต้นสายมากค่ะที่อนุญาตให้นำมาลงในบ้านกลอนไทย |
10
เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2025, 09:52:PM
|
||
เริ่มโดย Soonjun - กระทู้ล่าสุด โดย Soonjun | ||
๐สิ่งที่ถูกบันทึก๐ รอยเหยียบย่ำบนผืนทราย ต่อให้คลื่นจะช่วยกลบทำลาย เป็นหมื่นหน แต่สิ่งที่ผืนทรายจดจำ คือการเยียบย่ำจากเหล่าผู้คน นับร้อยนับพันที่เวียนวน ตลอดมา คงเหมือนเรื่องราวในหัวใจ สิ่งที่ถูกบันทึก ไม่ใช่ใคร ที่ทำให้หัวใจปวดปร่า แต่เป็นเรื่องราวเก่าเก่า ที่บอกเล่าพรรณนา เป็นภาพจำที่ย้อนกลับไปกลับมาเหมือนละคร อาจจะผิดที่ฉันเองไม่ยอมตัดใจ ฉันคงสับสนเกินไป หรืออาจเพราะหัวใจไหวอ่อน น้ำเสียง ถ้อยคำ ยังคงตอกย้ำเมื่อล้มตัวลงนอน ภาพฝันยังเล่าเรื่องราวทุกตอนไม่เคยจาง ต่อให้ใครมาลบเรื่องราวเหมือนผืนทราย หรืออีกกี่ผู้คนมากมายบนโลกกว้าง ช่วยลบเรื่องราวนับร้อยพัน ให้ภาพเหล่านั้นเบาบาง แต่สิ่งที่กลับชัดเจนขึ้นทุกอย่าง. . .คือภาพเรายังเดินเคียงข้าง. . .ในความทรงจำ ถึงหาดทรายจะเต็มไปด้วยร่องรอยดาดดื่น.. และมีเพียงเกลียวคลื่นคอยกลบกลืนอยู่ซ้ำซ้ำ.. กับอีกร่องรอยในทะเลทราย.. ที่เลือนหายเพราะมีสายลมเหนี่ยวนำ ทุกร่องรอยทุกการกระทำ.. ไม่ได้ถูกจดจำ.. แต่ถูกกลบฝังด้วยจำนวนของเม็ดทราย เหมือนเรื่องราวที่ผ่านมา.. บ้างก็ค้างคา.. บ้างก็งามคุณงามค่าจนไม่อยากให้เลือนหาย บ้างก็เจ็บช้ำคับแค้น.. สุมแน่นจนคิดว่าไม่อาจจางคลาย แต่เชื่อเถอะว่า..เรื่องราวทั้งดีและร้าย จะกลายเป็นธรรมดา ด้วยเวลาที่คอยกลบกลืน.. แล้วจะเกิดเรื่องราวและร่องรอยใหม่ใหม่ วนเวียนไปอยู่อย่างนี้..อย่างที่ใจไม่อาจฝืน และความรู้สึกค้างคา.. งามคุณงามค่าก็จะหวนคืน.. เจ็บช้ำคับแค้นกล้ำกลืน.. ยังคงฟื้นตื่น..รอให้เวลากลืนกิน.. ความจริงของโลกย์เป็นอยู่อย่างนี้.. เป็นวิถีความเพลินในยินดี..ไม่มีวันจบสิ้น ถ้าหน่ายความซ้ำแล้วซ้ำเล่า.. ก็จงอย่าทิ้งรอยเท้าไว้บนผืนทรายผืนดิน ความรักความชังที่ก่อแรงถวิล.. ปล่อยวางลงทั้งสิ้น.. จะได้คุ้นชินกับความเป็นอิสระของใจ.. สวัสดีครับคุณเฮยอิง ขอบคุณที่ร่วมกระทู้นะครับ |
Email:
