. ..บางความรู้สึก..(ในวันฝนซา). ..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
18 เมษายน 2024, 07:57:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: . ..บางความรู้สึก..(ในวันฝนซา). ..  (อ่าน 8266 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
17 มกราคม 2012, 08:49:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« เมื่อ: 17 มกราคม 2012, 08:49:PM »
ชุมชนชุมชน




ใ น วั น ที่ ฝ น ซ า
นั่งมองฟ้า..ไปอย่างนั้น
เม็ดฝนพร่ำพร่ำ.ซ้ำที่เดิม..ธรรมชาติของมัน
คิดถึงใคร..จนไหวหวั่น..หัวใจ

ส า ย ต า.. ท อ ด ย า ว
เหน็บหนาว..ไม่อยากก้าวไปไหน
ข้างในเหมือนจะร่ำไห้..พร้อมเม็ดฝนเป็นสาย..จากฟ้าไกล
อีกฝั่งจะรู้บ้างไหม..ว่าใคร.เฝ้ารอ




ร ะ ย ะ เ ว ล า ข อ ง ก า ร..เ ป ล่ า เ ป ลี่ ย ว
ยืนอยู่บนความรู้สึกเดียว..คือท้อ
ท่ามกลางสายฝน..ที่เคล้าคลอ
หัวใจคนรอ..ไม่รู้ว่าจะพอ..เมื่อไหร่

อ า จ จ ะ เ ป็ น วั น นี้
ร่องรอยของความรู้สึกดี..คงไม่หายไปไหน
แต่มันคงเจือจาง..เพราะความไม่ใส่ใจ
จนเส้นทางที่วางไว้..ไร้จุดเดิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ภู กวินท์, Thammada, กามนิต, ไม่รู้ใจ, พ่อค้าพเนจร, ลมหนาว, กาญจนธโร, amika29, รัตนาวดี, Music, ไพร พนาวัลย์, Design with love ᵔᴥᵔ, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, panthong.kh, ...สียะตรา.., แป้งน้ำ, รการตติ

ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

17 มกราคม 2012, 11:43:PM
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 593


~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~


« ตอบ #1 เมื่อ: 17 มกราคม 2012, 11:43:PM »
ชุมชนชุมชน

คงเป็นเพราะเราไม่เข้าใจกัน
ทำให้คืนและวัน..มีแต่ห่างเหิน
บ่อเกิดของความร้าว...เศร้า...ที่เผชิญ
แต่ได้โปรดอย่าเมิน...หรือลบจากหัวใจ
                             
นั่งมองดวงจันทร์...ในวันฝนซา
เพียงจะอธิษฐานว่า...กลับมาได้ไหม
ฝากเสียงวิงวอนก่อนจันทร์จะลับไป
ส่งถึงคนที่แสนไกล...อีกฝั่งฟ้า


จันทร์เจ้าเอ๋ย...ฝากเปรยให้เค้ารู้
ว่าแม้มิได้อยู่...หากแต่ความห่วงหา
ส่งให้เสมอถึงเธอผู้ไกลตา
และมิเคยเลือนลา..จากห้วงหัวใจ

ฝากสายลมหนาวที่พัดผ่าน
ช่วยลบเรื่องวันวานที่หวั่นไหว
บอกเค้าที...ว่าคนฝั่งนี้...ยังคิดถึงไม่เปลี่ยนไป
แม้มิได้อยู่ใกล้..แต่มีคุณใส่ในหัวใจ..ไม่เปลี่ยนแปลง
เอ-มิ-กา

นู๋หยกอย่าเศร้าน้าาาา พี่เอมปลอบแล้วค่ะ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พ่อค้าพเนจร, กาญจนธโร, Music, ไพร พนาวัลย์, Design with love ᵔᴥᵔ, ไม่รู้ใจ, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, panthong.kh, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, รการตติ, ลมหนาว, my smile, Thammada, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
18 มกราคม 2012, 12:41:AM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 18 มกราคม 2012, 12:41:AM »
ชุมชนชุมชน



ร ะ ย ะ เ ว ล า ข อ ง ก า ร..เ ป ล่ า เ ป ลี่ ย ว
ยืนอยู่บนความรู้สึกเดียว..คือท้อ
ท่ามกลางสายฝน..ที่เคล้าคลอ
หัวใจคนรอ..ไม่รู้ว่าจะพอ..เมื่อไหร่

อ า จ จ ะ เ ป็ น วั น นี้
ร่องรอยของความรู้สึกดี..คงไม่หายไปไหน
แต่มันคงเจือจาง..เพราะความไม่ใส่ใจ
จนเส้นทางที่วางไว้..ไร้จุดเดิน



ฝนซาจนสิ้นสาย
แต่ความเดียวดาย..ยังไม่หายห่างเหิน
ว้าเหว่..เคว้งคว้าง..อ้างว้างเหลือเกิน
หัวใจรับเชิญ..จากความเหงาเดิมเดิม

ยะเยียบลมข่มหนาว
สะอื้นคราคราว..เหนื่อยหน่ายรวดร้าวสั่นเทิ้ม
ร่องรอยเก่าเก่า..ที่เขาจบเจิม
ยังติดตามซ้ำเติม..ส่งหนองร่ำไร

ณ ห้วงแห่งการรอ
บางความทดท้อ..ก็แอบตัดพ้อหวั่นไหว
ในบางเปล่าเปลี่ยว..แม้สักส่วนเสี้ยวของใจ
ก็แอบร่ำไห้..ชะล้างคราบไคลคาวตรม...


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, amika29, Music, ไพร พนาวัลย์, Design with love ᵔᴥᵔ, ไม่รู้ใจ, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, panthong.kh, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, รการตติ, ลมหนาว, my smile, Thammada, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

18 มกราคม 2012, 01:46:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 18 มกราคม 2012, 01:46:PM »
ชุมชนชุมชน








รอวันที่ฝนสร่างซา
เคยได้ยินมาว่า . .. ท้องฟ้าจะสวยงาม ~ สดใส
อยากปลดปล่อยความรักเจ็บ ~ เจ็บ และความเสียใจ
ไปพร้อมกับฝนพรำสายอาบไล้ . .. เสียที

. . . .

ฟังเพลงเบา~เบา . . มองเมฆครึ้มสีเทาแล้วน้ำตามันพาลไหล
ดูเหมือนธรรมชาติไม่เคยเป็นใจให้คนทางนี้
อีกเดี๋ยวดวงตะวันจะคืนความสดใส . . คงไว้แต่ฉันคนเดียวลำพัง ~ คนดี
ฉันยังรักคุณจนถึงป่านนี้ . .. ไม่รู้ทำไม~*





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, รการตติ, มั่น แซลี้, ลมหนาว, my smile, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, กาญจนธโร, สุนันยา

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

18 มกราคม 2012, 06:07:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #4 เมื่อ: 18 มกราคม 2012, 06:07:PM »
ชุมชนชุมชน


ฝนซาจนสิ้นสาย
แต่ความเดียวดาย..ยังไม่หายห่างเหิน
ว้าเหว่..เคว้งคว้าง..อ้างว้างเหลือเกิน
หัวใจรับเชิญ..จากความเหงาเดิมเดิม

ยะเยียบลมข่มหนาว
สะอื้นคราคราว..เหนื่อยหน่ายรวดร้าวสั่นเทิ้ม
ร่องรอยเก่าเก่า..ที่เขาจบเจิม
ยังติดตามซ้ำเติม..ส่งหนองร่ำไร

ณ ห้วงแห่งการรอ
บางความทดท้อ..ก็แอบตัดพ้อหวั่นไหว
ในบางเปล่าเปลี่ยว..แม้สักส่วนเสี้ยวของใจ
ก็แอบร่ำไห้..ชะล้างคราบไคลคาวตรม...





ถ้ า ร อ ใ ห้ ก า ร เ ว ล า.. เ ยี ย ว ย า
แผลนี้รักษาเท่าไรรู้เลยว่า..คงไม่หาย..แม้ยาขม
ยิ่งเนิ่นนานบ่อน้ำตายิ่งเพิ่มน้ำ..จนฉันจม
รักของคุณยิ่งงมยิ่งหมดหวัง..ร้าวเต็มที

ส า ย ฝ น โ ป ร ย ป ร า ย
เรื่องราวมากมายประดังเข้ามา..จนอยาก.เดินหนี
แต่ยิ่งก้าวมาไกล..ภาพคนจากไป.ยิ่งปรากฏชัดกว่าเดิม..ทุกที.ทุกที
ฉันกำลังอ่อนล้าจนไม่รู้จะเอายังไงดี..ตอนนี้..ไม่รู้เลย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, panthong.kh, ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, amika29, ลมหนาว, กาญจนธโร, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

19 มกราคม 2012, 10:45:AM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 10:45:AM »
ชุมชนชุมชน


ถ้ า ร อ ใ ห้ ก า ร เ ว ล า.. เ ยี ย ว ย า
แผลนี้รักษาเท่าไรรู้เลยว่า..คงไม่หาย..แม้ยาขม
ยิ่งเนิ่นนานบ่อน้ำตายิ่งเพิ่มน้ำ..จนฉันจม
รักของคุณยิ่งงมยิ่งหมดหวัง..ร้าวเต็มที

ส า ย ฝ น โ ป ร ย ป ร า ย
เรื่องราวมากมายประดังเข้ามา..จนอยาก.เดินหนี
แต่ยิ่งก้าวมาไกล..ภาพคนจากไป.ยิ่งปรากฏชัดกว่าเดิม..ทุกที.ทุกที
ฉันกำลังอ่อนล้าจนไม่รู้จะเอายังไงดี..ตอนนี้..ไม่รู้เลย





แอบหลบมุมมานั่งเหงา
รื้อภาพเก่าเก่า..เอาออกมามองเล่นเฉยเฉย
แม้เจ็บแทบทนไม่ไหว..แต่ก็หวังว่าใจอาจจะคุ้นเคย
กับความรู้สึกที่ถูกละเลย..เพียงแค่อยากเอ่ยถึงโดยไม่มีน้ำตา

เห็นคุณชัดขึ้นทุกที
ทั้งทั้งที่รู้ดี..คุณไม่มีใจเหลือไว้ให้ไขว่คว้า
ไม่รู้สินะ..ไม่รู้เมื่อไหร่..หัวใจผมจะชินชา
ยิ่งนานยิ่งอ่อนล้า..กับมายาในหมอกควัน...

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, my smile, บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

19 มกราคม 2012, 12:18:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #6 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 12:18:PM »
ชุมชนชุมชน




แอบหลบมุมมานั่งเหงา
รื้อภาพเก่าเก่า..เอาออกมามองเล่นเฉยเฉย
แม้เจ็บแทบทนไม่ไหว..แต่ก็หวังว่าใจอาจจะคุ้นเคย
กับความรู้สึกที่ถูกละเลย..เพียงแค่อยากเอ่ยถึงโดยไม่มีน้ำตา

เห็นคุณชัดขึ้นทุกที
ทั้งทั้งที่รู้ดี..คุณไม่มีใจเหลือไว้ให้ไขว่คว้า
ไม่รู้สินะ..ไม่รู้เมื่อไหร่..หัวใจผมจะชินชา
ยิ่งนานยิ่งอ่อนล้า..กับมายาในหมอกควัน...

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต



หั ว ใ จ อ่ อ น แ อ
ตอนนี้เกินคำว่า""แล้วใจฉัน
เหมือนเศษแก้ว กรีด แทง เป็นล้านพัน
ใช้ชีวิตเหมือนคนหมดฝัน..เต็มที

ไ ม่ รู้ สิ น ะ ..ไ ม่ รู้ ต อ น ไ ห น
ที่ความรู้สึกอ่อนแอจะจางหายไป..ในตอนนี้
ทำได้เพียงข่มน้ำตาบอกมันว่า..พอแล้ว..หยุดเพ้อกับอดีตที่มี
ยืนอยู่กับปัจจุบันให้ได้สักที..นะหัวใจ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s