ถ้ า ร อ ใ ห้ ก า ร เ ว ล า.. เ ยี ย ว ย า
แผลนี้รักษาเท่าไรรู้เลยว่า..คงไม่หาย..แม้ยาขม
ยิ่งเนิ่นนานบ่อน้ำตายิ่งเพิ่มน้ำ..จนฉันจม
รักของคุณยิ่งงมยิ่งหมดหวัง..ร้าวเต็มที
ส า ย ฝ น โ ป ร ย ป ร า ย
เรื่องราวมากมายประดังเข้ามา..จนอยาก.เดินหนี
แต่ยิ่งก้าวมาไกล..ภาพคนจากไป.ยิ่งปรากฏชัดกว่าเดิม..ทุกที.ทุกที
ฉันกำลังอ่อนล้าจนไม่รู้จะเอายังไงดี..ตอนนี้..ไม่รู้เลย
แอบหลบมุมมานั่งเหงา
รื้อภาพเก่าเก่า..เอาออกมามองเล่นเฉยเฉย
แม้เจ็บแทบทนไม่ไหว..แต่ก็หวังว่าใจอาจจะคุ้นเคย
กับความรู้สึกที่ถูกละเลย..เพียงแค่อยากเอ่ยถึงโดยไม่มีน้ำตา
เห็นคุณชัดขึ้นทุกที
ทั้งทั้งที่รู้ดี..คุณไม่มีใจเหลือไว้ให้ไขว่คว้า
ไม่รู้สินะ..ไม่รู้เมื่อไหร่..หัวใจผมจะชินชา
ยิ่งนานยิ่งอ่อนล้า..กับมายาในหมอกควัน...
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
