~*~ เศษรักซากร้าง ~*~
สายลมโบกโยกไกวใบไม้พลิ้ว
บ้างปลิดปลิวขั้วหล่นลับพ้นหาย
สิ้นสุดช่วงล่วงผ่านรานมลาย
ความหวานกลายเป็นขมให้ตรมตรอม
ปลิดปลิวแล้วขั้วใจพรากไกลลับ
ไม่อาจกลับคืนให้ได้ถนอม
ต้องทนเศร้าโศกซมอย่างสมยอม
สิ้นหวังหลอมรักรวมร่วมชีวัน
รอแต่ป่นปนดินอย่างสิ้นไร้
เช่นใบไม้หล่นคว้าง..บนทางฝัน
เหลือแต่เศษซากทรวงในบ่วงทัณฑ์
ที่นับวันแหลกสลายตามสายกาล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
