[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาญจนธโร]

~นี่แน่ะ!~


วาสนากาดำผู้ต่ำต้อย
เกิดมาน้อยอัตรายศฐาต่าง
ต้องระกำจำนนเดินพ้นทาง
เกินจะอ้างสิทธิ์ครองขอร้องใคร

แม้นความดีมีพอก็เท่านั้น
เมื่อฐานันฯสั่นมานสะท้านไหว
ก็จบลงตรงคำว่าช้ำใจ
รักแค่ไหนได้เพียงเสียงย่ำยี

เห็นไม่เหมาะเพราะจิตเริ่มคิดคด
ที่กำหนดกฎรักด้วยศักดิ์ศรี
ค่าควรครองมองเห็นเป็นมั่งมี
ค่าภักดีปีเดือนเหมือนเศษดิน

ต้องขอลายอดชู้สู่ปลายฟ้า
เพื่อค้นหาใยเยื่อเหนือทรัพย์สิน
จงสำราญมานสะพรั่งนั่งเมฆินทร์
ดั่งถวิล"คนลิ้นเปาะ เหมาะกับเธอ"

บอม ซอง ดุ๊ก

เวทนา กาดำ ผู้ต่ำศักดิ์
เจ้าอกหัก รักเดาะ เพราะแอบเผลอ
รักบุตรี ผู้ดีใหญ่ ไพร่ละเมอ
รำพึงเหม่อ เพ้อพก อกระบม

ต่างวรรณวง พงษ์พันธ์ ห่างชั้นยศ
โศกกำสรด สลดใจ ไม่เหมาะสม
หลงรักนาง นุชนาฏ มาดภิรมย์
ช่างขื่นขม ซมซาน จนกร้านชิน

โอ้!กาเอ๋ย กาดำ จักย้ำกล่าว
ด้วยบางคราว ใคร่ครวญ หวนถวิล
กาใฝ่หงส์ ดินหลงฟ้า ล้วนพล่าจินต์
ให้ดับสิ้น ดิ้นด่าว เพราะร้าวราน

ลองผินมอง ปองหมาย ข้างกายเจ้า
มิซบเซา เนาภักดิ์ แม้หักหาญ
หากระเริง เหลิงห้วง กลบ่วงมาน
จักแตกลาญ ผลาญป่น กล่นลานตรม