ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/XG6jhFbzrJQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/XG6jhFbzrJQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ตั้งหัวข้อ รอเธอ เผลอมาอ่าน
คนอ่อนหวาน หายไป ใจห่วงหา
มิเคยพบ หลบเร้น มิเห็นมา
ทุกเวลา ตาแล ได้แต่รอ

ตั้งหัวข้อ รอมา กว่าห้าบท
มิใช่ปด เรื่องจริง หญิงใจท้อ
ทุกวันเหงา จับเจ่า เฝ้าหน้าจอ
ไยเธอหนอ มิเยือน ลาเลือนลง

ตั้งหัวข้อ รอเก้อ เธอมิสน
คนหนึ่งคน ห่วงใย มีใจส่ง
แอบคิดถึง ซึ้งใจ ใฝ่พะวง
หรือเธอหลง แลเลย เฉยเมยไป

หากยังอยู่ ตรงนั้น ตอบฉันที
ฉันคนนี้ หมองเหม่อ เธอรู้ไหม
หากว่าเธอ มีจิต คิดห่วงใย
เธออยู่ไหน ตอบฉันหน่อย คอยมาเยือน

"ดิน"

[Chinra]

หากไอดินกลิ่นฟ้าหมายถึงพี่
คนคนนี้ที่เฝ้าตามคำเอ่ยเอื้อน
พี่อยู่นี่คอยวนเวียนฟังคำเตือน
ยังมิเบือนหน้าหนีไปใหนไกล

โผล่มาแล้วก็แต่งกลอนต่อเธอหน่อย
เดี๋ยวจะคอยซุกซนทนไม่ไหว
แต่งตอบแล้วใช่ว่าจะเชื่อใจ
คำดินไซร้อาจเป็นคำหลอกลวงกัน

อย่างที่บอกแต่งมาว่าห้าบท
พี่ตามจดทุกบทขมีขมัน
นับดูแล้วได้แค่สี่เธอหลอกกัน
แล้วจะเชื่อคำชวนฝันได้อย่างไร

วันนี้พี่ทำงานแสนปวดหัว
อีกเนื้อตัวปวดเมื่อยกระดูกไข
เปิดมาเห็นกลอนน้องดินแสนถูกใจ
พี่ขอมอบรอยยิ้มให้ดินแล้วกัน

[บูรพาท่าพระจันทร์]

http://www.youtube.com/watch?v=XG6jhFbzrJQ#noexternalembed&vq=small#

ตั้งหัวข้อ รอเธอ เผลอมาอ่าน
คนอ่อนหวาน หายไป ใจห่วงหา
มิเคยพบ หลบเร้น มิเห็นมา
ทุกเวลา ตาแล ได้แต่รอ

ตั้งหัวข้อ รอมา กว่าห้าบท
มิใช่ปด เรื่องจริง หญิงใจท้อ
ทุกวันเหงา จับเจ่า เฝ้าหน้าจอ
ไยเธอหนอ มิเยือน ลาเลือนลง

ตั้งหัวข้อ รอเก้อ เธอมิสน
คนหนึ่งคน ห่วงใย มีใจส่ง
แอบคิดถึง ซึ้งใจ ใฝ่พะวง
หรือเธอหลง แลเลย เฉยเมยไป

หากยังอยู่ ตรงนั้น ตอบฉันที
ฉันคนนี้ หมองเหม่อ เธอรู้ไหม
หากว่าเธอ มีจิต คิดห่วงใย
เธออยู่ไหน ตอบฉันหน่อย คอยมาเยือน

"ดิน"

 


คำถามใจไปลับไม่กลับหลัง
คงสิ้นหวังดั่งมีดมากรีดเฉือน
อักษรสารผ่านส่งนั้นคงเลือน
ไม่ตรึงเตือนเหมือนแสร้งแกล้งให้รอ

ใครเล่าเอยเคยว่าสัญญาให้
พร้อมสนองครองใจในห้องหอ
หลงดูดดื่มปลื้มรักร่วมถักทอ
ผลสุดท้ายหน่ายท้อขอหลาบจำ

อันคำหวานผ่านลิ้นแล้วสิ้นรส
ควรจำจดบทเรียนเพียรตอกย้ำ
หวานภายนอกหลอกใจในน้ำคำ
มักระกำช้ำสลดพจมาน...

"  บูรพ์  "


 

[D]

หากไอดินกลิ่นฟ้าหมายถึงพี่
คนคนนี้ที่เฝ้าตามคำเอ่ยเอื้อน
พี่อยู่นี่คอยวนเวียนฟังคำเตือน
ยังมิเบือนหน้าหนีไปใหนไกล

โผล่มาแล้วก็แต่งกลอนต่อเธอหน่อย
เดี๋ยวจะคอยซุกซนทนไม่ไหว
แต่งตอบแล้วใช่ว่าจะเชื่อใจ
คำดินไซร้อาจเป็นคำหลอกลวงกัน

อย่างที่บอกแต่งมาว่าห้าบท
พี่ตามจดทุกบทขมีขมัน
นับดูแล้วได้แค่สี่เธอหลอกกัน
แล้วจะเชื่อคำชวนฝันได้อย่างไร

วันนี้พี่ทำงานแสนปวดหัว
อีกเนื้อตัวปวดเมื่อยกระดูกไข
เปิดมาเห็นกลอนน้องดินแสนถูกใจ
พี่ขอมอบรอยยิ้มให้ดินแล้วกัน

ได้มาแล้ว มาวิน คุณChinra
ติดกับมา จนได้ ชายในฝัน
มีที่ไหน ตามคำ พร่ำรำพัน
เพ้อเจ้อไป วัน-วัน สรรคารม

อยากจะบอก ว่าใช่ ก็ใช่ที่
เดี๋ยวคนดี ผิดหวัง นั่งใจขม
แค่หลวมตัว มานิด หงุดหงิดจม
ขอชื่นชม รอยยิ้ม ที่พิมพ์ใจ

มิใช่เด็ก เลี้ยงแกะ แต่เลี้ยงปลา
เลยติดเชื้อ มันมา จะว่าไหม
เป็นปลาเงิน ปลาทอง มิว่องไว
มิเคยใฝ่ จำจด พจมาน

"ดิน"

[D]

 


คำถามใจไปลับไม่กลับหลัง
คงสิ้นหวังดั่งมีดมากรีดเฉือน
อักษรสารผ่านส่งนั้นคงเลือน
ไม่ตรึงเตือนเหมือนแสร้งแกล้งให้รอ

ใครเล่าเอยเคยว่าสัญญาให้
พร้อมสนองครองใจในห้องหอ
หลงดูดดื่มปลื้มรักร่วมถักทอ
ผลสุดท้ายหน่ายท้อขอหลาบจำ

อันคำหวานผ่านลิ้นแล้วสิ้นรส
ควรจำจดบทเรียนเพียรตอกย้ำ
หวานภายนอกหลอกใจในน้ำคำ
มักระกำช้ำสลดพจมาน...

"  บูรพ์  "


 

มิใช่ใคร ที่ไหน อื่นไกลดอก
เข้ามาหยอก บอกย้ำ เอ่ยคำหวาน
เขานั้นอยู่ บ้านกลอน คอยอ้อนกานท์
นวลนงคราญ มายมาก ต่างฝากใจ

เขาเอ่ยคำ ฉ่ำหวาน ปานน้ำผึ้ง
นึกไม่ถึง ปราดเปรียว ลดเลี้ยวได้
เขานั้นหนอ คลอกานท์ หวานหทัย
คนที่ใช้ อักษร กลอนน้ำตาล

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

.........................................
เธออยู่ไหนตอบฉันหน่อยคอยมาเยือน

- ละอองดิน -

ตั้งหัวข้อ รอเก้่อ เธออยู่ไหน
ตัดพ้อใคร ดังมีด คมกรีดเฉือน
อักษรา ห้าบท พจน์ย้ำเตือน
เกรงเลอะเลือน ไมตรี ที่สัญญา

เก็บข้าวของ เครื่องใช้ ใ่ส่กระเป๋า
เสื้อตัวเก่า กางเกง สีกรมท่า
สายเข็มขัด รัดท้อง รองเท้าตรา
หนังบาจา ลาทุ่ง มุ่งเมืองไกล

ถึงจอมทอง จองตั๋ว ทัวร์สมบัติ
ดึกสงัด ยืนจด รอรถใหญ่
จอดเทียบท่า พาแล่น แดนวิไล
ด้วยหัวใจ ตึ๊กตั๊ก รักแต่นาง

มองจันทร์เพ็ญ เด่นดวง ห้วงเวหา
ดังใบหน้า นวลขาว พราวมิสร่าง
งานจำเป็น เร้นรน คนละทาง
ยังมิจาง เฝ้าเติม เพิ่มสัมพันธ์

เธออยู่ไหน ฉันอยู่นี่ ที่รักจ๋า
คืนกลับมา ลงปั๊บ ขอรับขวัญ
สาสมจิต คิดถึง ซึ้งใจกัน
ไม่มีวัน จำพราก จากอีกเลย

 

รพีกาญจน์ 59

[Music]

ตั้งกระทู้.ทันที.ให้พี่เก้อ
คนหน้าเซ่อ.มิกล้า.ทำท่าเผย
รู้ตัวดี.แม้นประสงค์.จะลงเอย
คนคุ้นเคย.เคียงเจ้า.เศร้าเพียงใด

ตั้งกระทู้.รู้กัน.พี่ฝันค้าง
ยอมอ้างว้าง.ตรงที่.พี่ไม่ใช่
สัมผัสกลอน.ไม่หวาน.ประมาณใคร
สัมผัสใจ.ไม่สู้.คนคู่ควร

 

[ปู่ริน]

เธอรอใครใยเก้อเพ้อครวญหา
เพียงสี่ห้าบทกลอนก่อนผันผวน
ปู่จำเป็นต้องไปไกลเนื้อนวล
เพ้อคร่ำครวญถึงนางมิวางวาย

หลานพาไปแดนใต้ใช่ลาลับ
อยากรีบกลับมาหานางมิห่างหาย
อยู่สะบ้าย้อยร่วมแต่งงานของหลานชาย
เพียงรอดตายกลับมาน่าชื่นใจ

พอสามวันจากคนดีนี้เป็นอื่น
โถ..งามชื่นคนชื่นชมมิหวาดไหว
เห็นมากมายหลายกระทู้ตอบทรามวัย
ข่าวสดใสซาบซ่านเบิกบานตา

ปล่อยให้ปู่คนผู้เฒ่าเศร้าดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิดโต้ตอบนวลชวนห่วงหา
คงต้องช้ำทนกล้ำกลืนฝืนใจลา
ต้องก้มหน้ายอมแพ้..แค่นี้พอ..

              ริน ดอนบูรพา
                                 ๗ ส.ค. ๕๕

[D]

คือ"ดิน"ขอแจงนิดหนึ่งค่ะ

เพื่อคนหนึ่งคน "ดิน"ได้ตั้งกระทู้มาห้าหัวข้อแล้วจริงๆค่ะ คือ
"ขอแค่ในฝันฉันมีเธอ"
"ใจคนคอย"
"คิดถึง...รอ"
"ยังรอ"
สุดท้ายคือ "ตั้งหัวข้อเพื่อรอเก้อ" นี่ละค่ะ
("ดิน"อาจสื่อภาษาผิดไป ด้วยเพราะว่าไม่ลงสัมผัสค่ะ)

[ดุลย์ ละมุน]

หากยังอยู่ ตรงนั้น ตอบฉันที
ฉันคนนี้ หมองเหม่อ เธอรู้ไหม
หากว่าเธอ มีจิต คิดห่วงใย
เธออยู่ไหน ตอบฉันหน่อย คอยมาเยือน

"ดิน"

ถึงไกลตัว หัวใจ มิไกลรัก
หมายแนบปัก ภักดิ์เจ้า ดุจเงาเหมือน
ผ่านคืนวัน พันปี ไม่มีเลือน
ใจย้ำเตือน เคลื่อนจิต คิดถึงดิน

แม้นหยาดฝน หล่นพรั่ง ยังมีหยุด
แต่รักนุช สุดใจ ใฝ่ถวิล
อยากมีปีก หลีกเร้น เช่นนกบิน
จะผกผิน บินพรอด ไปกอดเคียง

ถึงเหล็กไหล ใยเกี่ยว ช่างเหนียวนัก
มิเทียบรัก ถักแน่น ถึงแก่นเสียง
ใยสวาท คาดใจ มิไหวเอียง
มอบรักเรียง เคียงมั่น มิผันแปร
 

[yaguza]

ตั้งหัวข้อ รอใคร ไม่ออกชื่อ
คนซื่อบื้อ จึงได้ ไม่แยแส
แม้เนิ่นนาน ผ่านเลย ไม่เคยแคร์
สงสารแด น้องดิน แทบสิ้นใจ


อยากจะช่วย ตามหา ให้มาสู่
เขาไปอยู่ แห่งหน ตำบลไหน
หรือลอยเรือ เร่ร้าง หนทางใด
ถูกสลัด จับไป หาไม่เจอ



 
.....ยากูซ่า......

[D]

.........................................
เธออยู่ไหนตอบฉันหน่อยคอยมาเยือน

- ละอองดิน -

ตั้งหัวข้อ รอเก้่อ เธออยู่ไหน
ตัดพ้อใคร ดังมีด คมกรีดเฉือน
อักษรา ห้าบท พจน์ย้ำเตือน
เกรงเลอะเลือน ไมตรี ที่สัญญา

เก็บข้าวของ เครื่องใช้ ใ่ส่กระเป๋า
เสื้อตัวเก่า กางเกง สีกรมท่า
สายเข็มขัด รัดท้อง รองเท้าตรา
หนังบาจา ลาทุ่ง มุ่งเมืองไกล

ถึงจอมทอง จองตั๋ว ทัวร์สมบัติ
ดึกสงัด ยืนจด รอรถใหญ่
จอดเทียบท่า พาแล่น แดนวิไล
ด้วยหัวใจ ตึ๊กตั๊ก รักแต่นาง

มองจันทร์เพ็ญ เด่นดวง ห้วงเวหา
ดังใบหน้า นวลขาว พราวมิสร่าง
งานจำเป็น เร้นรน คนละทาง
ยังมิจาง เฝ้าเติม เพิ่มสัมพันธ์

เธออยู่ไหน ฉันอยู่นี่ ที่รักจ๋า
คืนกลับมา ลงปั๊บ ขอรับขวัญ
สาสมจิต คิดถึง ซึ้งใจกัน
ไม่มีวัน จำพราก จากอีกเลย

 

รพีกาญจน์ 59

จักรยาน สีแดง ขี่แรง(ล้อ)หลุด
โซ่ชำรุด เฟืองบิ่น "ดิน"อยากเผย
ถึงช้าหน่อย คอยทน อย่าบ่นเลย
รีบแล้วเอย มาทัน ตะวันรอน

พอเห็นหน้า พี่นั้น สั่นประหม่า
ยิ่งสบตา พาให้ ใจอยากอ้อน
นั่งท้ายกลับ เคหา อย่าเพิ่งงอน
ข้าวน้ำป้อน ถึงปาก ลำบากมา

พออิ่มหมี-พีมัน ขมันขมี
น้องนวดให้ ด่วนจี๋ เลยพี่จ๋า
รอมานาน การกลับ รับพี่ยา
ทอง, เงินตรา มากอง ของต้องการ

"ดิน"

[D]

ตั้งกระทู้.ทันที.ให้พี่เก้อ
คนหน้าเซ่อ.มิกล้า.ทำท่าเผย
รู้ตัวดี.แม้นประสงค์.จะลงเอย
คนคุ้นเคย.เคียงเจ้า.เศร้าเพียงใด

ตั้งกระทู้.รู้กัน.พี่ฝันค้าง
ยอมอ้างว้าง.ตรงที่.พี่ไม่ใช่
สัมผัสกลอน.ไม่หวาน.ประมาณใคร
สัมผัสใจ.ไม่สู้.คนคู่ควร

 

ตั้งกระทู้ กู่หา คนน่ารัก
มีใจภักดิ์ มั่นคง จงคืนหวน
อย่าลาเลือน เชือนแช ใจแปรปรวน
ย้อนคืนด่วน อยากอ่าน เพียงกานท์กลอน

ตั้งกระทู้ ถามทัก ว่ารักไหม
มีบางใคร หรือไม่ ใจสะท้อน
หากยังว่าง ร้างไร้ ใคร่ขอวอน
ขอส่งย้อน อ้อนถึง ก็ซึ้งพอ

"ดิน"

[--ณัชชา--]

ตั้งหัวข้อ รอใคร ไม่ออกชื่อ
คนซื่อบื้อ จึงได้ ไม่แยแส
แม้เนิ่นนาน ผ่านเลย ไม่เคยแคร์
สงสารแด น้องดิน แทบสิ้นใจ


อยากจะช่วย ตามหา ให้มาสู่
เขาไปอยู่ แห่งหน ตำบลไหน
หรือลอยเรือ เร่ร้าง หนทางใด
ถูกสลัด จับไป หาไม่เจอ

 
.....ยากูซ่า......

ถูกแก๊งยากูซ่าเรียกค่าไถ่
เขาจับไปกักขังเมื่อครั้งเผลอ
ทรมาทรกรรมทำให้เบอล
เดินละเมอบ้าใบ้ท้ายโกดัง

อยากได้คืนต้องไถ่เงินหลายบาท
ไม่งั้นอาจถูกล่าฆ่ายัดถัง
แก๊งนี้เหี้ยมสุดโหดโปรดระวัง
ถ้าหักหลังยากูซ่าฆ่าลูกเดียว

ณัชชา

 

[D]

เธอรอใครใยเก้อเพ้อครวญหา
เพียงสี่ห้าบทกลอนก่อนผันผวน
ปู่จำเป็นต้องไปไกลเนื้อนวล
เพ้อคร่ำครวญถึงนางมิวางวาย

หลานพาไปแดนใต้ใช่ลาลับ
อยากรีบกลับมาหานางมิห่างหาย
อยู่สะบ้าย้อยร่วมแต่งงานของหลานชาย
เพียงรอดตายกลับมาน่าชื่นใจ

พอสามวันจากคนดีนี้เป็นอื่น
โถ..งามชื่นคนชื่นชมมิหวาดไหว
เห็นมากมายหลายกระทู้ตอบทรามวัย
ข่าวสดใสซาบซ่านเบิกบานตา

ปล่อยให้ปู่คนผู้เฒ่าเศร้าดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิดโต้ตอบนวลชวนห่วงหา
คงต้องช้ำทนกล้ำกลืนฝืนใจลา
ต้องก้มหน้ายอมแพ้..แค่นี้พอ..

              ริน ดอนบูรพา
                                 ๗ ส.ค. ๕๕

ตั้งหัวข้อ พ้อไป ตามใจนึก
เพราะรู้สึก ปู่หาย ไปไกลหนอ
ปล่อยให้"ดิน" จินต์เหงา เฝ้าแต่รอ
ให้ทดท้อ รออยู่ ปู่ไม่ออน

นั่งรอเช้า ถึงเย็น ก็เว้นว่าง
พาอ้างว้าง ลางเลือน เหมือนสังหรณ์
กลับมาตอบ กลอนกานท์ อย่าพาลงอน
คนชุมพร ใจดี มีคนเดียว

"ดิน"

[หนามเตย]

ตั้งหัวข้อ รอใคร ไม่ออกชื่อ
คนซื่อบื้อ จึงได้ ไม่แยแส
แม้เนิ่นนาน ผ่านเลย ไม่เคยแคร์
สงสารแด น้องดิน แทบสิ้นใจ


อยากจะช่วย ตามหา ให้มาสู่
เขาไปอยู่ แห่งหน ตำบลไหน
หรือลอยเรือ เร่ร้าง หนทางใด
ถูกสลัด จับไป หาไม่เจอ



 
.....ยากูซ่า......

ต่อยากูซ่า แต่ว่ากระทู้คุณดิน

สงสัย”ดิน” คงขอ ต่อเฉลย
รอหนามเตย แน่นอน อ้อนเสนอ
ขอโทษที ยากูซ่า อย่าละเมอ
หลงคำเพ้อ “ดิน”ไป พาใจพ้อ

มาแล้วจ้า “ดิน”จ๋า อย่าไปไหน
เข้ามาอยู่ ในใจ ได้ไหมหนอ
หนามเตยนั่ง ตั้งใจ ได้แต่รอ
เมื่อไหร่หนอ จะมา หาซักที

อิอิ ขอรอมั่งจั๊กคน

หนามเตย
   

[D]

ถึงไกลตัว หัวใจ มิไกลรัก
หมายแนบปัก ภักดิ์เจ้า ดุจเงาเหมือน
ผ่านคืนวัน พันปี ไม่มีเลือน
ใจย้ำเตือน เคลื่อนจิต คิดถึงดิน

แม้นหยาดฝน หล่นพรั่ง ยังมีหยุด
แต่รักนุช สุดใจ ใฝ่ถวิล
อยากมีปีก หลีกเร้น เช่นนกบิน
จะผกผิน บินพรอด ไปกอดเคียง

ถึงเหล็กไหล ใยเกี่ยว ช่างเหนียวนัก
มิเทียบรัก ถักแน่น ถึงแก่นเสียง
ใยสวาท คาดใจ มิไหวเอียง
มอบรักเรียง เคียงมั่น มิผันแปร
 

อักษรา พาใจ  ให้ไหวหวั่น
คำกล่าวนั้น มั่นคง ตรงแน่วแน่
เหตุไฉน ไยหนา มิมาแล
มีคนแคร์ หรือไร จึงไม่มอง

รู้ไหมหนอ ท้อนัก ยามรักห่าง
ทนอ้างว้าง ร้างไกล ให้หม่นหมอง
ทำได้แต่ ครวญคร่ำ ช้ำครอบครอง
คนอ่างทอง ใจเที่ยง หรือเอียงเอน 

หากหลงเชื่อ น้ำคำ ที่ฉ่ำชื่น
น้องคงกลืน น้ำตา กว่าที่เห็น
มีความรัก มากแท้ แต่หลีกเร้น
"ดิน"ต้องเป็น บ้าแน่ ได้แต่รอ 

"ดิน"

[D]

ตั้งหัวข้อ รอใคร ไม่ออกชื่อ
คนซื่อบื้อ จึงได้ ไม่แยแส
แม้เนิ่นนาน ผ่านเลย ไม่เคยแคร์
สงสารแด น้องดิน แทบสิ้นใจ


อยากจะช่วย ตามหา ให้มาสู่
เขาไปอยู่ แห่งหน ตำบลไหน
หรือลอยเรือ เร่ร้าง หนทางใด
ถูกสลัด จับไป หาไม่เจอ



 
.....ยากูซ่า......

ตั้งหัวข้อ รอหาย ไม่เห็นหน้า
อนิจจา ลาลับ มิกลับเหรอ
งั้นหาใหม่ ใครสน มาปรนเปรอ
ไม่ทนเซ่อ รอเฮีย เสียเวลา

จะมีใคร บ้างไหม ที่ใจกว้าง
มิปล่อยให้ อ้างว้าง เหมือนอย่างว่า
จะรักเขา มากล้น ท้นชีวา
(พี่)ยากูซ่า ว่าไง?.. สนใจจอง 

"ดิน"

[D]

ตั้งหัวข้อ รอใคร ไม่ออกชื่อ
คนซื่อบื้อ จึงได้ ไม่แยแส
แม้เนิ่นนาน ผ่านเลย ไม่เคยแคร์
สงสารแด น้องดิน แทบสิ้นใจ


อยากจะช่วย ตามหา ให้มาสู่
เขาไปอยู่ แห่งหน ตำบลไหน
หรือลอยเรือ เร่ร้าง หนทางใด
ถูกสลัด จับไป หาไม่เจอ

 
.....ยากูซ่า......

ถูกแก๊งยากูซ่าเรียกค่าไถ่
เขาจับไปกักขังเมื่อครั้งเผลอ
ทรมาทรกรรมทำให้เบอล
เดินละเมอบ้าใบ้ท้ายโกดัง

อยากได้คืนต้องไถ่เงินหลายบาท
ไม่งั้นอาจถูกล่าฆ่ายัดถัง
แก๊งนี้เหี้ยมสุดโหดโปรดระวัง
ถ้าหักหลังยากูซ่าฆ่าลูกเดียว

ณัชชา

 

ได้ยินข่าว เขาว่า ยืนขาแข็ง
กล่าวว่าแก๊ง "ยากูซ่า" น่าหวาดเสียว
ช่างวิปริต ผิดผัน หั่นลูกเดียว
คงเดินเบี้ยว ไปนาน อันตราย

เป็นห่วงจัง คนไกล อยู่ไหนแน่
อย่าไปแถ เดินใกล้ ใจสลาย
กลับมาหา สาว"ดิน"ก่อนสิ้นชาย
เดี๋ยวบานปลาย "หมอณัช" รอจัดเต็ม

"ดิน"

[D]

ต่อยากูซ่า แต่ว่ากระทู้คุณดิน

สงสัย”ดิน” คงขอ ต่อเฉลย
รอหนามเตย แน่นอน อ้อนเสนอ
ขอโทษที ยากูซ่า อย่าละเมอ
หลงคำเพ้อ “ดิน”ไป พาใจพ้อ

มาแล้วจ้า “ดิน”จ๋า อย่าไปไหน
เข้ามาอยู่ ในใจ ได้ไหมหนอ
หนามเตยนั่ง ตั้งใจ ได้แต่รอ
เมื่อไหร่หนอ จะมา หาซักที

อิอิ ขอรอมั่งจั๊กคน

หนามเตย
   

มาแล้วจ้า!..คนไกล อยู่ปลายฟ้า
ส่งใจมา ตราตรึง ซึ้งไหมนี่
ลัดเลาะฟ้า ภูผา มหานที
ชนพอดี ประตู ดู!.ไม่เปิด

คนหัวใจ พังพ่าย หมายมาพัก
ขอรับรัก-ษาด้วย ช่วยทีเถิด
หัวใจหม่น หมดแวว แพรวพริ้งเพริศ
ปล่อยเตลิด หนุ่มกลอน ไม่ออนรอ

"ดิน"