---->ฝากถึง..ขมิ้น
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 ธันวาคม 2024, 05:41:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ---->ฝากถึง..ขมิ้น  (อ่าน 10525 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
10 กันยายน 2013, 03:57:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« เมื่อ: 10 กันยายน 2013, 03:57:PM »
ชุมชนชุมชน




ฝากแรงใจผ่านกรง...ส่งถึงขมิ้น
ข้ามเมฆินทร์ม่านหมอกบอกสหาย
ขออวยพรพ้นผ่านภัยอันตราย
จากมิตรที่..เดียวดายในกรงงาม

เธอยังดีมีอิสระที่จะเลือก
เธอไร้เชือกผูกรั้งเหมือนสั่งห้าม
ปีกโบยบินร่อนถลาผืนฟ้าคราม
ทุกโมงยามเลือกได้ไร้จองจำ

ผิดกับเราเศร้านักถูกกักขัง
หมายคืนรังยังเก่าทุกเช้าค่ำ
อิสระภาพพร่าเลือนเหมือนเวรกรรม
โถมกระหน่ำซ้ำเราต้องเฝ้ากรง

แม้ข้าว-น้ำสามเวลายื่นมาให้
เสี้ยวเศษลึกหัวใจไม่ประสงค์
นกอย่างฉันนั้นคู่อยู่ป่าดง
มนุษย์คงไม่ฟัง...กักขังเรา

ฝากร้าวรานผ่านกรง..ส่งถึงขมิ้น
อยากคืนถิ่นถวิลนักรักขุนเขา
ฝืนใจทนหม่นมองต้องซึมเซา
ยืนเกาะเสาคอนงามทุกค่ำคืน

---สะเลเต---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, เนิน จำราย, พี.พูนสุข, yaguza, รัตนาวดี, กังวาน, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, พิมพ์วาส, ดาว อาชาไนย, รการตติ, รพีกาญจน์, คอนพูธน, D

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 กันยายน 2013, 04:20:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 กันยายน 2013, 04:20:PM »
ชุมชนชุมชน


เคยโผบินตามสิทธิ์อิสระ
ลมปะทะปีกเจ้าเฝ้าแข็งขืน
แม้ฝนแรงลมพัดเจ้าหยัดยืน
ยังสดชื่นเริงร่าสู่ฟ้าไกล

เมื่อเห็นเจ้าถูกขังยังกรงนก
เรานี้แสนวิตกราวอกไหม้
ยามขมิ้นของเราถูกเผาไฟ
น้ำลายไหลกลิ่นล้วนหอมทวนลม

--ณัชชา--

 งกจริงๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, พี.พูนสุข, yaguza, รัตนาวดี, กังวาน, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, พิมพ์วาส, ดาว อาชาไนย, รการตติ, รพีกาญจน์, สะเลเต, คอนพูธน, D

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

10 กันยายน 2013, 05:57:PM
เนิน จำราย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 637
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,224



« ตอบ #2 เมื่อ: 10 กันยายน 2013, 05:57:PM »
ชุมชนชุมชน


เคยโผบินตามสิทธิ์อิสระ
ลมปะทะปีกเจ้าเฝ้าแข็งขืน
แม้ฝนแรงลมพัดเจ้าหยัดยืน
ยังสดชื่นเริงร่าสู่ฟ้าไกล

เมื่อเห็นเจ้าถูกขังยังกรงนก
เรานี้แสนวิตกราวอกไหม้
ยามขมิ้นของเราถูกเผาไฟ
น้ำลายไหลกลิ่นล้วนหอมทวนลม

--ณัชชา--

 งกจริงๆ


แท้จริงแล้วเหลืองขมิ้นหมดถิ่นพัก
พึ่งพำนักพุ่มไม้ไม่ได้สม
คงเพียงแต่ลอยล่องท่องตามลม   
ปีกระบมบินต่ำพอกล้ำกลืน

ตกระกำลำบากนกอยากบอก 
กลัวถูกหลอกแล้วช้ำระกำฝืน
อกสะท้านท่วมท้นทนกล้ำกลืน   
ยากได้คืนคอนไหนที่ใดกัน

อยากหาอกอุ่นอุ่นพอหนุนผ่อน   
ถอยสะท้อนกลับมาอนิจจาหวั่น
น้ำตาใจไหลพรากจากอกมัน       
ล่วงเลยวันเหลืองขมิ้นหมดถิ่นนอน

เนิน จำราย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, กังวาน, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, รการตติ, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, สะเลเต, คอนพูธน, D

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 กันยายน 2013, 07:51:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #3 เมื่อ: 10 กันยายน 2013, 07:51:PM »
ชุมชนชุมชน


แสนสงสาร นกขมิ้น สิ้นอิสระ
ถูกเขาฉะ ถอนขน จนตัวล่อน(จ้อน)
แถมเสียบไม้ ไฟลน บนกองฟอน
ถิ่นเคยนอน ตอนนี้ ไม่มีแล้ว

คีรีบูน อย่างเรา ทั้งเช้าสาย
แสนสบาย บินวน บ่นเสียงแจ๋ว
ไพรพนา กว้างใหญ่ ไกลสุดแนว
เทือกทิวแถว ขุนเขา เราสุขใจ
พันทอง
 ส่งจูบจ้ะ เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, รการตติ, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, --ณัชชา--, สะเลเต, คอนพูธน, ชลนา ทิชากร, กังวาน

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 กันยายน 2013, 08:26:PM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« ตอบ #4 เมื่อ: 10 กันยายน 2013, 08:26:PM »
ชุมชนชุมชน

๐ขมิ้นมองท้องฟ้าด้วยหน้าเศร้า
ดูหงอยเหงางุ้มปากเพราะพรากไผ่
พรากพ่อแม่พวกพ้องที่ล่องไพร
มาอยู่ในกรงน้อยร้อยน้ำตา

๐โอ้มนุษย์มโนดั่งชังขมิ้น
ฤๅเพราะสิ้นการุณย์ละมุนพร่า
เห็นสัตว์โศกกลับสราญเพราะพาลพา-
ระรื่นคร่าขังชนม์พอคนเพลินฯ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, รการตติ, รพีกาญจน์, panthong.kh, --ณัชชา--, สะเลเต, คอนพูธน, D, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, กังวาน

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
11 กันยายน 2013, 01:53:AM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« ตอบ #5 เมื่อ: 11 กันยายน 2013, 01:53:AM »
ชุมชนชุมชน




ฝากแรงใจผ่านกรง...ส่งถึงขมิ้น
ข้ามเมฆินทร์ม่านหมอกบอกสหาย
ขออวยพรพ้นผ่านภัยอันตราย
จากมิตรที่..เดียวดายในกรงงาม

เธอยังดีมีอิสระที่จะเลือก
เธอไร้เชือกผูกรั้งเหมือนสั่งห้าม
ปีกโบยบินร่อนถลาผืนฟ้าคราม
ทุกโมงยามเลือกได้ไร้จองจำ

ผิดกับเราเศร้านักถูกกักขัง
หมายคืนรังยังเก่าทุกเช้าค่ำ
อิสระภาพพร่าเลือนเหมือนเวรกรรม
โถมกระหน่ำซ้ำเราต้องเฝ้ากรง

แม้ข้าว-น้ำสามเวลายื่นมาให้
เสี้ยวเศษลึกหัวใจไม่ประสงค์
นกอย่างฉันนั้นคู่อยู่ป่าดง
มนุษย์คงไม่ฟัง...กักขังเรา

ฝากร้าวรานผ่านกรง..ส่งถึงขมิ้น
อยากคืนถิ่นถวิลนักรักขุนเขา
ฝืนใจทนหม่นมองต้องซึมเซา
ยืนเกาะเสาคอนงามทุกค่ำคืน

---สะเลเต---



๏ เป็นขมิ้นคงตกแล้วตกอีก
ถึงมีปีกงดงามทุกยามตื่น
เราขมิ้นคงพลัดเพียงหัดยืน
กลัวใจฝืนไฉเฉโซเซนัก

ไม่อาจรู้ฟ้ากว้างทางไฉน
มวลต้นไม้รังอยู่ไม่รู้จัก
ที่ซบอิงแสนไกลไร้เพิงพัก
นกปีกหักคุดคู้จึงรู้แพ้

เดินต้วมเตี้ยมเดียวดายใต้โคนต้น
หลีกไม่พ้นปีกขาดมีบาดแผล
เธอมีกรงทองเกลียวคนเหลียวแล
ในดวงแดไม่ต้องบินผกผินลม

อยากจะลองบินดิ้นกลัวสิ้นท่า
ดั่งชีวาวายวาตม์จะขาดสม
ปีกอ่อนอ่อนระกำช้ำระบม
กลัวสิ้นลมแน่นิ่งเป็นยิ่งนัก

เมื่อไร้ปีกจึงพลาดขาดเชื่อมั่น
เราสินั่นร้าวรานอาการหนัก
เธอยังมีกรงไว้ได้พิงพัก
และรักษาปีกไว้รอได้บิน

ตราบฟ้ายังใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งไหน
เมื่อเธอได้เผชิญกลับคืนถิ่น
เมื่อตัวฉันนกใบ้หากได้ยิน
จะโผผินทางไกลไปกับเธอ ๚ะ๛

รการตติ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, panthong.kh, --ณัชชา--, สะเลเต, คอนพูธน, D, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, กังวาน

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
11 กันยายน 2013, 07:32:AM
เนิน จำราย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 637
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,224



« ตอบ #6 เมื่อ: 11 กันยายน 2013, 07:32:AM »
ชุมชนชุมชน

 
"กรงหัวจุก"ซุกปีกสุดหลีกหลบ
ยามได้พบสิ่งร้ายสุดมนุษย์..นั่นหนา
มองตัวเราเขาเห็นเป็นผักปลา
ถ้าไม่ฆ่าก็ขังติดวังวน

อยากบินไหนไกลใกล้หรือได้ไป
ทำไฉนหนอนกอยากผกพ้น
กลัวเหลือเกินเกินกลัวทุกตัว..คน
หมดดิ้นรน..ปลดปลง..ในกรงไม้

เนิน จำราย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, panthong.kh, คอนพูธน, D, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, รการตติ, กังวาน

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 กันยายน 2013, 12:58:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #7 เมื่อ: 11 กันยายน 2013, 12:58:PM »
ชุมชนชุมชน


เมื่อเห็นเจ้าถูกขังยังกรงนก
เรานี้แสนวิตกราวอกไหม้
ยามขมิ้นของเราถูกเผาไฟ
น้ำลายไหลกลิ่นล้วนหอมทวนลม

--ณัชชา--
 งกจริงๆ

ฉันยอมพลีชีวิตพิษเพลิงเผา
จบความเศร้าสิ้นเคราะห์..วาระเหมาะสม
"ขอน้ำจิ้มแจ่ว"เพิ่มนะคะผู้ชม
เลิกช้ำตรมตกบ่วง..ห้วงทรมาน.. ไม่แน่ใจ

---สะเลเต---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, รการตติ, กังวาน, คอนพูธน

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 กันยายน 2013, 01:11:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #8 เมื่อ: 11 กันยายน 2013, 01:11:PM »
ชุมชนชุมชน


อยากหาอกอุ่นอุ่นพอหนุนผ่อน   
ถอยสะท้อนกลับมาอนิจจาหวั่น
น้ำตาใจไหลพรากจากอกมัน       
ล่วงเลยวันเหลืองขมิ้นหมดถิ่นนอน

เนิน จำราย

รอวันพรุ่งรุ่งเยือนเคลื่อนมาใหม่
รออุ่นไอตะวันผันกายก่อน
เธอจงรอรับแสงแห่งอาทร
เพราะสิงขรเคียงอยู่คู่ตะวัน

สำหรับเราไร้หวังกระทั่งคิด
ปีกอยากสัมผัสแสงอาทิตย์..สิทธิ์แค่ฝัน
เพียงฟลูออเรสเซนต์เห็นอยู่นั้น
โครงเหล็กกั้นกรงสนิทเหมือนปิดตาย

---สะเลเต---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, รการตติ, กังวาน, คอนพูธน

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2013, 05:56:AM
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« ตอบ #9 เมื่อ: 12 กันยายน 2013, 05:56:AM »
ชุมชนชุมชน


ยืนเกาะเสาคอนงามทุกค่ำคืน

---สะเลเต---



เกาะสุมทุมพุ่มไม้ใบปกหนา
ป้องภัยมาคุกคามยามดึกดื่น
หลับเพียงงีบรีบแวดระวังยืน
กว่าพ้นคืนสักหนกระวนกระวาย

มืดมีหนูงูเงี้ยวเลื้อยเกี้ยวขอน
แจ้งบินร่อนอินทรีรี่กระหาย
หมอบข้างโคนโจนแผล็วแมวตัวลาย
อันตรายข่ายขึงของนายพราน

ฝนขาดฟ้าป่าแล้งน้ำแห้งขอด
พืชวายวอดยอดผลต้นกิ่งก้าน
แดดลมร้อนล่างบนป่นดินดาน
ไร้อาหารมดแมงเม็ดแตงตำ

อยู่อาศัยในกรงทองรองจับ
มีกินหลับจากเจ้าเช้าเที่ยงค่ำ
อย่าเตลิดเปิดเปิงเริงโลกดำ
ชั่วอาจทำช้ำกายตายทั้งเป็น

 เคารพรัก

รพีกาญจน์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, รการตติ, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, กังวาน, คอนพูธน

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2013, 07:30:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #10 เมื่อ: 12 กันยายน 2013, 07:30:PM »
ชุมชนชุมชน




คีรีบูน อย่างเรา ทั้งเช้าสาย
แสนสบาย บินวน บ่นเสียงแจ๋ว
ไพรพนา กว้างใหญ่ ไกลสุดแนว
เทือกทิวแถว ขุนเขา เราสุขใจ
พันทอง
 ส่งจูบจ้ะ เคารพรัก

สีเหลืองงามอร่ามเด่นเป็นทิวแถว
คีรีบูนเจื้อยแจ้วแว่วเสียงใส
เคียงคลอคู่เกาะพักหลักกิ่งไม้
ยากมีใครเขาพรากต้องจากกัน

เสียงร้องเรา..เขาสั่งโดนบังคับ
โก่งคอขับขานไปไร้กรองกลั่น
ท่วงทำนองร้องบรรเลงเพลงจาบัลย์
ที่รังสรรค์สร้างสุขแทรกทุกข์ตรม

---สะเลเต---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, กังวาน, คอนพูธน, รการตติ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2013, 07:40:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #11 เมื่อ: 12 กันยายน 2013, 07:40:PM »
ชุมชนชุมชน



๐โอ้มนุษย์มโนดั่งชังขมิ้น
ฤๅเพราะสิ้นการุณย์ละมุนพร่า
เห็นสัตว์โศกกลับสราญเพราะพาลพา-
ระรื่นคร่าขังชนม์พอคนเพลินฯ

ไร้นวม-ไร้รัก^^


เขามองเราเพียงสินค้าเชิงพาณิชย์
ฆ่า,กักขังรั้งชีวิตไม่คิดเขิน
สินค้าขายถ่ายมือรับคือเงิน
จึงมองเมินศีลธรรม..หวังกำไร

---สะเลเต---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, กังวาน, คอนพูธน, รการตติ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2013, 07:44:PM
สะเลเต
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1101
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,335


ขอขอบคุณ..ภาพจากอินเตอร์เน็ต


« ตอบ #12 เมื่อ: 12 กันยายน 2013, 07:44:PM »
ชุมชนชุมชน



ตราบฟ้ายังใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งไหน
เมื่อเธอได้เผชิญกลับคืนถิ่น
เมื่อตัวฉันนกใบ้หากได้ยิน
จะโผผินทางไกลไปกับเธอ ๚ะ๛

รการตติ

รอเฝ้าคอยความหวังเราพังสิ้น
กลับคืนถิ่นถวิลนักรักเสมอ
นึกถึงก้านกิ่งไทรหมายพบเจอ
เคียงข้างเธอโผผินบินท่องไพร

เพียงนึกคิด?คงเป็นเช่นความฝัน
ปีกเรานั้นนานเขยื้อนยากเคลื่อนไหว
คงหมดสิทธิ์คิดบิน ณ.ถิ่นใด
เพราะอยู่ใน..กรงนานผ่านหลายปี

---สะเลเต---

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, กังวาน, คอนพูธน, รการตติ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s