|
หัวข้อ: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 10 กันยายน 2013, 03:57:PM (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRdfAxvypfefhpPfAu6Jr6RUsZgvOrgKHFLOTyBrnHLwi7l_Te6) ฝากแรงใจผ่านกรง...ส่งถึงขมิ้น ข้ามเมฆินทร์ม่านหมอกบอกสหาย ขออวยพรพ้นผ่านภัยอันตราย จากมิตรที่..เดียวดายในกรงงาม เธอยังดีมีอิสระที่จะเลือก เธอไร้เชือกผูกรั้งเหมือนสั่งห้าม ปีกโบยบินร่อนถลาผืนฟ้าคราม ทุกโมงยามเลือกได้ไร้จองจำ ผิดกับเราเศร้านักถูกกักขัง หมายคืนรังยังเก่าทุกเช้าค่ำ อิสระภาพพร่าเลือนเหมือนเวรกรรม โถมกระหน่ำซ้ำเราต้องเฝ้ากรง แม้ข้าว-น้ำสามเวลายื่นมาให้ เสี้ยวเศษลึกหัวใจไม่ประสงค์ นกอย่างฉันนั้นคู่อยู่ป่าดง มนุษย์คงไม่ฟัง...กักขังเรา ฝากร้าวรานผ่านกรง..ส่งถึงขมิ้น อยากคืนถิ่นถวิลนักรักขุนเขา ฝืนใจทนหม่นมองต้องซึมเซา ยืนเกาะเสาคอนงามทุกค่ำคืน ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 10 กันยายน 2013, 04:20:PM (http://www.bloggang.com/data/t/tantailovegongtup/picture/1326287830.jpg) เคยโผบินตามสิทธิ์อิสระ ลมปะทะปีกเจ้าเฝ้าแข็งขืน แม้ฝนแรงลมพัดเจ้าหยัดยืน ยังสดชื่นเริงร่าสู่ฟ้าไกล เมื่อเห็นเจ้าถูกขังยังกรงนก เรานี้แสนวิตกราวอกไหม้ ยามขมิ้นของเราถูกเผาไฟ น้ำลายไหลกลิ่นล้วนหอมทวนลม --ณัชชา-- emo_121 หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 10 กันยายน 2013, 05:57:PM ([url]http://www.bloggang.com/data/t/tantailovegongtup/picture/1326287830.jpg[/url]) เคยโผบินตามสิทธิ์อิสระ ลมปะทะปีกเจ้าเฝ้าแข็งขืน แม้ฝนแรงลมพัดเจ้าหยัดยืน ยังสดชื่นเริงร่าสู่ฟ้าไกล เมื่อเห็นเจ้าถูกขังยังกรงนก เรานี้แสนวิตกราวอกไหม้ ยามขมิ้นของเราถูกเผาไฟ น้ำลายไหลกลิ่นล้วนหอมทวนลม --ณัชชา-- emo_121 แท้จริงแล้วเหลืองขมิ้นหมดถิ่นพัก พึ่งพำนักพุ่มไม้ไม่ได้สม คงเพียงแต่ลอยล่องท่องตามลม ปีกระบมบินต่ำพอกล้ำกลืน ตกระกำลำบากนกอยากบอก กลัวถูกหลอกแล้วช้ำระกำฝืน อกสะท้านท่วมท้นทนกล้ำกลืน ยากได้คืนคอนไหนที่ใดกัน อยากหาอกอุ่นอุ่นพอหนุนผ่อน ถอยสะท้อนกลับมาอนิจจาหวั่น น้ำตาใจไหลพรากจากอกมัน ล่วงเลยวันเหลืองขมิ้นหมดถิ่นนอน เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 10 กันยายน 2013, 07:51:PM (http://image.ohozaa.com/i/f40/fNYEk8.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x4TezSAAcQ968dc2) แสนสงสาร นกขมิ้น สิ้นอิสระ ถูกเขาฉะ ถอนขน จนตัวล่อน(จ้อน) แถมเสียบไม้ ไฟลน บนกองฟอน ถิ่นเคยนอน ตอนนี้ ไม่มีแล้ว คีรีบูน อย่างเรา ทั้งเช้าสาย แสนสบาย บินวน บ่นเสียงแจ๋ว ไพรพนา กว้างใหญ่ ไกลสุดแนว เทือกทิวแถว ขุนเขา เราสุขใจ พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 10 กันยายน 2013, 08:26:PM ๐ขมิ้นมองท้องฟ้าด้วยหน้าเศร้า ดูหงอยเหงางุ้มปากเพราะพรากไผ่ พรากพ่อแม่พวกพ้องที่ล่องไพร มาอยู่ในกรงน้อยร้อยน้ำตา ๐โอ้มนุษย์มโนดั่งชังขมิ้น ฤๅเพราะสิ้นการุณย์ละมุนพร่า เห็นสัตว์โศกกลับสราญเพราะพาลพา- ระรื่นคร่าขังชนม์พอคนเพลินฯ หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 11 กันยายน 2013, 01:53:AM ([url]http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRdfAxvypfefhpPfAu6Jr6RUsZgvOrgKHFLOTyBrnHLwi7l_Te6[/url]) ฝากแรงใจผ่านกรง...ส่งถึงขมิ้น ข้ามเมฆินทร์ม่านหมอกบอกสหาย ขออวยพรพ้นผ่านภัยอันตราย จากมิตรที่..เดียวดายในกรงงาม เธอยังดีมีอิสระที่จะเลือก เธอไร้เชือกผูกรั้งเหมือนสั่งห้าม ปีกโบยบินร่อนถลาผืนฟ้าคราม ทุกโมงยามเลือกได้ไร้จองจำ ผิดกับเราเศร้านักถูกกักขัง หมายคืนรังยังเก่าทุกเช้าค่ำ อิสระภาพพร่าเลือนเหมือนเวรกรรม โถมกระหน่ำซ้ำเราต้องเฝ้ากรง แม้ข้าว-น้ำสามเวลายื่นมาให้ เสี้ยวเศษลึกหัวใจไม่ประสงค์ นกอย่างฉันนั้นคู่อยู่ป่าดง มนุษย์คงไม่ฟัง...กักขังเรา ฝากร้าวรานผ่านกรง..ส่งถึงขมิ้น อยากคืนถิ่นถวิลนักรักขุนเขา ฝืนใจทนหม่นมองต้องซึมเซา ยืนเกาะเสาคอนงามทุกค่ำคืน ---สะเลเต--- ([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_054.gif[/url]) ([url]http://www.klonthaiclub.com[/url]) ๏ เป็นขมิ้นคงตกแล้วตกอีก ถึงมีปีกงดงามทุกยามตื่น เราขมิ้นคงพลัดเพียงหัดยืน กลัวใจฝืนไฉเฉโซเซนัก ไม่อาจรู้ฟ้ากว้างทางไฉน มวลต้นไม้รังอยู่ไม่รู้จัก ที่ซบอิงแสนไกลไร้เพิงพัก นกปีกหักคุดคู้จึงรู้แพ้ เดินต้วมเตี้ยมเดียวดายใต้โคนต้น หลีกไม่พ้นปีกขาดมีบาดแผล เธอมีกรงทองเกลียวคนเหลียวแล ในดวงแดไม่ต้องบินผกผินลม อยากจะลองบินดิ้นกลัวสิ้นท่า ดั่งชีวาวายวาตม์จะขาดสม ปีกอ่อนอ่อนระกำช้ำระบม กลัวสิ้นลมแน่นิ่งเป็นยิ่งนัก เมื่อไร้ปีกจึงพลาดขาดเชื่อมั่น เราสินั่นร้าวรานอาการหนัก เธอยังมีกรงไว้ได้พิงพัก และรักษาปีกไว้รอได้บิน ตราบฟ้ายังใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งไหน เมื่อเธอได้เผชิญกลับคืนถิ่น เมื่อตัวฉันนกใบ้หากได้ยิน จะโผผินทางไกลไปกับเธอ ๚ะ๛ รการตติ หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 11 กันยายน 2013, 07:32:AM "กรงหัวจุก"ซุกปีกสุดหลีกหลบ ยามได้พบสิ่งร้ายสุดมนุษย์..นั่นหนา มองตัวเราเขาเห็นเป็นผักปลา ถ้าไม่ฆ่าก็ขังติดวังวน อยากบินไหนไกลใกล้หรือได้ไป ทำไฉนหนอนกอยากผกพ้น กลัวเหลือเกินเกินกลัวทุกตัว..คน หมดดิ้นรน..ปลดปลง..ในกรงไม้ เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 11 กันยายน 2013, 12:58:PM เมื่อเห็นเจ้าถูกขังยังกรงนก เรานี้แสนวิตกราวอกไหม้ ยามขมิ้นของเราถูกเผาไฟ น้ำลายไหลกลิ่นล้วนหอมทวนลม --ณัชชา-- emo_121 (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/p480x480/1236178_642979775735878_1771022123_n.jpg) ฉันยอมพลีชีวิตพิษเพลิงเผา จบความเศร้าสิ้นเคราะห์..วาระเหมาะสม "ขอน้ำจิ้มแจ่ว"เพิ่มนะคะผู้ชม เลิกช้ำตรมตกบ่วง..ห้วงทรมาน.. emo_02 ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 11 กันยายน 2013, 01:11:PM อยากหาอกอุ่นอุ่นพอหนุนผ่อน ถอยสะท้อนกลับมาอนิจจาหวั่น น้ำตาใจไหลพรากจากอกมัน ล่วงเลยวันเหลืองขมิ้นหมดถิ่นนอน เนิน จำราย (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_065.gif) (http://www.klonthaiclub.com) รอวันพรุ่งรุ่งเยือนเคลื่อนมาใหม่ รออุ่นไอตะวันผันกายก่อน เธอจงรอรับแสงแห่งอาทร เพราะสิงขรเคียงอยู่คู่ตะวัน สำหรับเราไร้หวังกระทั่งคิด ปีกอยากสัมผัสแสงอาทิตย์..สิทธิ์แค่ฝัน เพียงฟลูออเรสเซนต์เห็นอยู่นั้น โครงเหล็กกั้นกรงสนิทเหมือนปิดตาย ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 กันยายน 2013, 05:56:AM ยืนเกาะเสาคอนงามทุกค่ำคืน ---สะเลเต--- เกาะสุมทุมพุ่มไม้ใบปกหนา ป้องภัยมาคุกคามยามดึกดื่น หลับเพียงงีบรีบแวดระวังยืน กว่าพ้นคืนสักหนกระวนกระวาย มืดมีหนูงูเงี้ยวเลื้อยเกี้ยวขอน แจ้งบินร่อนอินทรีรี่กระหาย หมอบข้างโคนโจนแผล็วแมวตัวลาย อันตรายข่ายขึงของนายพราน ฝนขาดฟ้าป่าแล้งน้ำแห้งขอด พืชวายวอดยอดผลต้นกิ่งก้าน แดดลมร้อนล่างบนป่นดินดาน ไร้อาหารมดแมงเม็ดแตงตำ อยู่อาศัยในกรงทองรองจับ มีกินหลับจากเจ้าเช้าเที่ยงค่ำ อย่าเตลิดเปิดเปิงเริงโลกดำ ชั่วอาจทำช้ำกายตายทั้งเป็น emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 12 กันยายน 2013, 07:30:PM (http://image.ohozaa.com/i/f40/fNYEk8.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/x4TezSAAcQ968dc2) คีรีบูน อย่างเรา ทั้งเช้าสาย แสนสบาย บินวน บ่นเสียงแจ๋ว ไพรพนา กว้างใหญ่ ไกลสุดแนว เทือกทิวแถว ขุนเขา เราสุขใจ พันทอง emo_116 emo_126 สีเหลืองงามอร่ามเด่นเป็นทิวแถว คีรีบูนเจื้อยแจ้วแว่วเสียงใส เคียงคลอคู่เกาะพักหลักกิ่งไม้ ยากมีใครเขาพรากต้องจากกัน เสียงร้องเรา..เขาสั่งโดนบังคับ โก่งคอขับขานไปไร้กรองกลั่น ท่วงทำนองร้องบรรเลงเพลงจาบัลย์ ที่รังสรรค์สร้างสุขแทรกทุกข์ตรม ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 12 กันยายน 2013, 07:40:PM ๐โอ้มนุษย์มโนดั่งชังขมิ้น ฤๅเพราะสิ้นการุณย์ละมุนพร่า เห็นสัตว์โศกกลับสราญเพราะพาลพา- ระรื่นคร่าขังชนม์พอคนเพลินฯ ไร้นวม-ไร้รัก^^ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_146.gif) (http://www.klonthaiclub.com) เขามองเราเพียงสินค้าเชิงพาณิชย์ ฆ่า,กักขังรั้งชีวิตไม่คิดเขิน สินค้าขายถ่ายมือรับคือเงิน จึงมองเมินศีลธรรม..หวังกำไร ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ---->ฝากถึง..ขมิ้น เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 12 กันยายน 2013, 07:44:PM ตราบฟ้ายังใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งไหน เมื่อเธอได้เผชิญกลับคืนถิ่น เมื่อตัวฉันนกใบ้หากได้ยิน จะโผผินทางไกลไปกับเธอ ๚ะ๛ รการตติ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_054.gif) (http://www.klonthaiclub.com) รอเฝ้าคอยความหวังเราพังสิ้น กลับคืนถิ่นถวิลนักรักเสมอ นึกถึงก้านกิ่งไทรหมายพบเจอ เคียงข้างเธอโผผินบินท่องไพร เพียงนึกคิด?คงเป็นเช่นความฝัน ปีกเรานั้นนานเขยื้อนยากเคลื่อนไหว คงหมดสิทธิ์คิดบิน ณ.ถิ่นใด เพราะอยู่ใน..กรงนานผ่านหลายปี ---สะเลเต--- |