ก รุ ณ า อ ย่ า เ อ่ ย น า ม ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:11:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ก รุ ณ า อ ย่ า เ อ่ ย น า ม ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย  (อ่าน 14956 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
07 กุมภาพันธ์ 2013, 10:23:PM
นานะ
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 89
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 38



« เมื่อ: 07 กุมภาพันธ์ 2013, 10:23:PM »
ชุมชนชุมชน




ภายใต้คำสัญญา
ฉันมิรู้ว่าคุณจะรักษาได้นานแค่ไหน
แต่ภายใต้ความทรงจำของหัวใจ
ฉันจะบันทึกคุณไว้ ต ร า บ นิ รั น ด ร์

ภายใต้การเดินทางของชีวิต
ฉันไม่ขอให้คุณอุทิศความรักเพื่อฉัน
กรุณาอย่าด่วนมอบความผูกพัน
เพราะกับดักของความใฝ่ฝัน  มั น น่ า ก ลั ว !

' ค ว า ม  รั ก '  บอกกับฉันว่า  ' อ ย่ า รั ก '
ฉันเคยประจันประจักษ์...จนริ้วรอยบาดแผลแห่งรักฝังลึกไปทั่ว
ขณะเอ่ยนามความห่วงใย  คุณอาจหลงทางในความมืดมัว
แ ล ะ ฉั น อ า จ ห ล ว ม ตั ว ม อ บ หั ว ใ จ

' หากว่ารักของคุณคือเมล็ดพันธุ์พืชที่มิอาจงอกเงยบนดินผืนแล้ง
โปรดอย่าเริ่มหว่านรักลงบนผืนดินแปลง...ซึ่งยังมิได้พรวนไถ
หากรักของคุณสัมผัสได้เพียงจินตนาการและความฝันใฝ่
ฉั น ค ง มิ อ า จ เ อื้ อ ม มื อ ไ ป แ ต ะ ต้ อ ง คุ ณ '

หากจุดนัดพบคือสมรภูมิแห่งคราบน้ำตา
ฉันจักซุกซ่อนความปรารถนาไว้เป็นเพียงแรงหนุน
กรุณาอย่าเอ่ยนามความห่วงใย  ภ า ย ใ ต้ ค ว า ม รั ก ซึ่ ง ไ ร้ แ ร ง บุ ญ
เพราะเราทั้งสองมิอาจเก็บเกี่ยวความหวานละมุนได้แท้จริง







ขอบคุณรูปภาพจาก Full House

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, my smile, รการตติ, คอนพูธน, Shumbala, Thammada, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, pat-q, บ้านกลอนไทย, D, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, เพลิงคำ, ♥หทัยกาญจน์♥, เนิน จำราย, สุวรรณ, ลายเมฆ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แค่รู้ว่า ที่ นี่ มี ฉั น แ ล ะ มี เ ธ อ เ ป็ น จุ ด ห ม า ย ข อ ง ค ว า ม ผู ก พั น ก็พอ  ยิ้มแบบรักนะ..
08 กุมภาพันธ์ 2013, 04:01:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2013, 04:01:PM »
ชุมชนชุมชน





ภาพฝันที่เธอสร้างขึ้นมา
มันจะทำให้ฉันเสียน้ำตา . .. รู้ไหม?
วันนี้เธอถูกใจฉัน ~ วันข้างหน้าเธอจะถูกใจใคร?
วันนี้ . . คือฉันที่เธอห่วงใย . ..
วันข้างหน้าอาจไม่เหลือแม้แต่ที่จะยืนหายใจ . .. ใกล้ ~ ใกล้เธอ

กรุณาอย่าบอกว่าห่วงใย
ถ้าหากเป็นแค่คำพูดที่ใช้จนเกร่อ
กรุณาอย่าสร้างความผูกพัน . . . กับฉันเลยเธอ
หากยังหาคำตอบของใจไม่เจอ . ..
กรุณาหยุดคำพูดเพ้อเจ้อ . .. ของเธอซะที~*



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, pat-q, รการตติ, บ้านกลอนไทย, Thammada, Shumbala, D, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, นานะ, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, เนิน จำราย, สุวรรณ, คอนพูธน, ลายเมฆ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

08 กุมภาพันธ์ 2013, 07:51:PM
pat-q
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 50



« ตอบ #2 เมื่อ: 08 กุมภาพันธ์ 2013, 07:51:PM »
ชุมชนชุมชน


อย่าเอ่ยคำว่า...ห่วงใย

ในเมื่อเธอ ยังจะไป จากฉัน

อย่าเสแสร้ง แกล้งห่วงอาลัยกัน

ในเมื่อความสำคัญ ฉันไม่มี


รีบเดินออกไป...ห่าง-ห่าง

หัวใจฉันยิ่งเปราะบางอยู่..เวลานี้

ฉันหายใจอยู่ได้ แม้ไม่มีเธอก็ตามที

จะเก็บคืนความรักดี-ดี ...>

      เอาไว้ให้คนที่..เขา จ ริ ง ใ จ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, รการตติ, บ้านกลอนไทย, Thammada, Shumbala, choy, D, แป้งน้ำ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, นานะ, ♥หทัยกาญจน์♥, เนิน จำราย, สุวรรณ, คอนพูธน, ลายเมฆ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 กุมภาพันธ์ 2013, 12:03:AM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« ตอบ #3 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์ 2013, 12:03:AM »
ชุมชนชุมชน




ภายใต้คำสัญญา
ฉันมิรู้ว่าคุณจะรักษาได้นานแค่ไหน
แต่ภายใต้ความทรงจำของหัวใจ
ฉันจะบันทึกคุณไว้ ต ร า บ นิ รั น ด ร์

ภายใต้การเดินทางของชีวิต
ฉันไม่ขอให้คุณอุทิศความรักเพื่อฉัน
กรุณาอย่าด่วนมอบความผูกพัน
เพราะกับดักของความใฝ่ฝัน  มั น น่ า ก ลั ว !

' ค ว า ม  รั ก '  บอกกับฉันว่า  ' อ ย่ า รั ก '
ฉันเคยประจันประจักษ์...จนริ้วรอยบาดแผลแห่งรักฝังลึกไปทั่ว
ขณะเอ่ยนามความห่วงใย  คุณอาจหลงทางในความมืดมัว
แ ล ะ ฉั น อ า จ ห ล ว ม ตั ว ม อ บ หั ว ใ จ

' หากว่ารักของคุณคือเมล็ดพันธุ์พืชที่มิอาจงอกเงยบนดินผืนแล้ง
โปรดอย่าเริ่มหว่านรักลงบนผืนดินแปลง...ซึ่งยังมิได้พรวนไถ
หากรักของคุณสัมผัสได้เพียงจินตนาการและความฝันใฝ่
ฉั น ค ง มิ อ า จ เ อื้ อ ม มื อ ไ ป แ ต ะ ต้ อ ง คุ ณ '

หากจุดนัดพบคือสมรภูมิแห่งคราบน้ำตา
ฉันจักซุกซ่อนความปรารถนาไว้เป็นเพียงแรงหนุน
กรุณาอย่าเอ่ยนามความห่วงใย  ภ า ย ใ ต้ ค ว า ม รั ก ซึ่ ง ไ ร้ แ ร ง บุ ญ
เพราะเราทั้งสองมิอาจเก็บเกี่ยวความหวานละมุนได้แท้จริง







ขอบคุณรูปภาพจาก Full House




นามของความห่วงใย ก็ มี หั ว ใ จ
ไม่ว่านามความห่วงใย จะอยู่ในรูปใด ผู้ชายหรือผู้หญิง
ความรู้สึกของความ 'ห่ ว ง' ไม่เคยสะดุดหยุดนิ่ง
และก็ไม่เคยประวิง 'ใ ย'  ซึ่งสานไว้ด้วยรักแห่งความผูกพัน

กลับยิ่งอยากเอ่ยนามความห่วงใย
และอยากถามว่าอุทิศได้ไหมให้ฉัน
เยื่อแห่งเส้น  บ า ง บ า ง  ที่โยงหัวใจเข้าไว้ด้วยกัน
จะยืนยันว่าไม่ใช่ความฝันอันน่ากลัวที่สลัวจนเป็นเงาดำ
 
' ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ' ไม่เคยบอกกับฉันว่า ' อ ย่ า ห่ ว ง ใ ย '
ความรักก็ใช่ ไม่เคยบอกฉันเช่นนั้นสักคำ
ขณะเอ่ยนามความรัก คุณอาจจะคิดว่าฉันเพ้อพร่ำ
และขณะที่เคยบอบช้ำ ฉันก็เชื่อว่าไม่ใช่การกระทำในนามความห่วงใย

ตรรกะความห่วงใยในนามแห่งความรัก
ไ ม่ มี ท ฤ ษ ฎี ใด จั ก เ ขี ย น เ ป็ น สู ต ร สำ เ ร็ จ ขึ้ น ม า ไ ด้
น้ำตา ที่ปริ่มแก้มรินไหล
เกิดจากความตื้นตันใจที่สัมผัสได้ในนามแห่งความห่วงใยที่แท้จริง


                                         รการตติ

                                          ขอบคุณภาพจาก Google ครับ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, บ้านกลอนไทย, Thammada, Shumbala, รพีกาญจน์, panthong.kh, D, แป้งน้ำ, ชลนา ทิชากร, พี.พูนสุข, pat-q, นานะ, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, เนิน จำราย, สุวรรณ, คอนพูธน, ลายเมฆ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
09 กุมภาพันธ์ 2013, 02:02:PM
Shumbala
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 463
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 490



« ตอบ #4 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์ 2013, 02:02:PM »
ชุมชนชุมชน

ขณะ-เอ่ยนาม ค ว า ม รั ก
เธอมิได้ทอถักเส้นใย ห่ ว ง ห า ร่วมด้วยละหรือ??
และแม้เธอจะเรียกขานผ่านร้อยพันชื่อ
มันยังคงคือ ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ถึงกันและกัน

เมื่อความรักรจนา คำ ร้ อ ง
ความห่วงใยก็ได้ใส่ท่วง ทำ น อ ง ของบทเพลงความผูกพัน   
สู่คีตบรรเลงแม้ในขณะสำเนียงอาจ เ งี ย บ งั น
ณ.ดินแดนแห่งนั้น ฉั น จะ ไ ด้ พ บ เ ธ อ  ในทุกความห่างไกล

*****

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, D, แป้งน้ำ, ชลนา ทิชากร, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Thammada, รการตติ, พี.พูนสุข, pat-q, นานะ, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, เนิน จำราย, สุวรรณ, คอนพูธน, ลายเมฆ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
16 มีนาคม 2013, 10:39:PM
อัญชัน
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 14
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 15



« ตอบ #5 เมื่อ: 16 มีนาคม 2013, 10:39:PM »
ชุมชนชุมชน




กลัวฉันเสียใจ?

อย่าอ้างเลยว่า เธอเกรงฉันจะเสียใจ
หากจะกล่าวคำลา เพราะว่าเธอมีใหม่
เพราะใจฉันมันด้านชาเกินกว่าจะรู้สึกอีก
ซ้ำ ซ้ำ ความเสียใจเธอเพียรมอบให้
สารพัดคำขอโทษ ขออภัย และขอกลับมาเริ่มต้นใหม่
เพียงเพื่อเธอจะได้กลับมาทำร้ายฉันอีกครั้ง
 
อย่าบอกอีกเลยว่าฉันคือคนดีที่หนึ่ง
เพราะมันย้ำบอกว่าเธอมีที่สองที่สามถัดไป
และฉันคือคนสุดท้ายที่เธอคิดถึงยามไปไม่ได้กับเธอเหล่านั้น
สุดท้ายก็ "ตายรัง" เธอบอก   แต่ฉันไม่ซึ้ง

บอกฉันตรง ตรง ว่าหมดรัก
เพราะคำรักของเธอพันธนาการฉันไว้เนิ่นนานเกินไป
ปล่อยฉันไป....  บอกลาฉัน....  ไม่ต้องหวั่นว่าฉันจะเสียใจ
เธอไม่กล้าเอ่ย เพราะไม่อยากทำร้าย ...จริงหรือ?
เธอเห็นแก่ตัว?....หรือเธอกลัวฉันเสียใจ?












ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, รพีกาญจน์, เพลิงคำ, ชลนา ทิชากร, ♥หทัยกาญจน์♥, Shumbala, เนิน จำราย, สุวรรณ, คอนพูธน, พี.พูนสุข, ลายเมฆ, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 มีนาคม 2013, 11:24:AM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #6 เมื่อ: 17 มีนาคม 2013, 11:24:AM »
ชุมชนชุมชน




กรุณาอย่าเอ่ยนาม "ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย"
หากเป็นสิ่งที่ใจ ไม่ได้คิดเช่นนั้น
กรุณาอย่าเอ่ยนาม "ค ว า ม รั ก" กัน
คนที่เจ็บคงเป็นฉัน...นั้นเรื่องจริง

กรุณาอย่าเอ่ยนาม "ค ว า ม คิ ด ถึ ง"
หากมองฉันเป็นที่พึ่งเพราะทุกสิ่ง-
เพราะทุกอย่างของเราเฝ้าแอบอิง
แล้ววันหนึ่งเธอก็ทิ้ง...และเดิน จาก ฉันไป

หทัยกาญจน์
๑๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕


ขอบคุณรูปภาพจากStatus Of Love

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Shumbala, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, plang, สุวรรณ, คอนพูธน, พี.พูนสุข, ลายเมฆ, ชลนา ทิชากร, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s