22 กรกฎาคม 2011, 07:19:PM |
ภู กวินท์
|
|
« เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2011, 07:19:PM » |
ชุมชน
|
ข้างนอกนั้นลมฝนเทจนหนัก ความหนาวทักเย็นไปเหมือนใครสร้าง ให้ท้องฟ้าข้างนอกมีหมอกจาง พยุงร่างเปียกโชก, ชะโงกดู
แสงสลัวเพลงแผ่วและแว่วฝน ขับเน้นจนรู้สึกนึกเพียงครู่ พุ่งถลามาเห็นเป็นศัตรู กับชายผู้หวาดหวั่น, แทบกลั้นใจ
รับไอฝนจนเข้มมาเต็มที่ ปลุกชีวีให้ตื่นฟื้นหลับไหล ดวงตาเป็นประกายก่อนสายไป ฝนทำให้ใจดับ, ได้กลับคืน.
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คนเผาถ่าน, บ้านริมโขง, บ้านกลอนไทย, ไพร พนาวัลย์, ...สียะตรา.., วลีลักษณา, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, กาแฟดำ, tina, รัตติกาล, ลมหนาว, --ณัชชา--, (ฟ้า) มารสุรา, ปุถุชน ฅนธรรมดา, คนกันเอง.., สุวรรณ, เอ๊พ, อักษรศิลป์, เมฆา..., Music, แป้งน้ำ, ♥หทัยกาญจน์♥, กังวาน, amika29, Thammada, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 27 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2011, 10:56:PM |
tina
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2011, 10:56:PM » |
ชุมชน
|
ข้างนอกนั้นลมฝนเทจนหนัก ความหนาวทักเย็นไปเหมือนใครสร้าง ให้ท้องฟ้าข้างนอกมีหมอกจาง พยุงร่างเปียกโชก, ชะโงกดู
แสงสลัวเพลงแผ่วและแว่วฝน ขับเน้นจนรู้สึกนึกเพียงครู่ พุ่งถลามาเห็นเป็นศัตรู ***กับชายผู้หวาดหวั่น, แทบกลั้นใจ***
รับไอฝนจนเข้มมาเต็มที่ ปลุกชีวีให้ตื่นฟื้นหลับไหล ดวงตาเป็นประกายก่อนสายไป ฝนทำให้ใจดับ, ได้กลับคืน.
ฝนยังเท เหเลื่อน จนเดือนสิงห์ ใช่ประวิง ทิ้งขวาง ต่างทนฝืน ยังคอยเฝ้า เจ้าชายฉัน กันทุกคืน แม้หลับตื่น เรื่องอื่นใด ไม่นำพา
ได้ยินว่า คราเดือนก่อน มิผ่อนหนัก ฝนจั๊กจั๊ก ทะลักใส่ ใครโหยหา มอบชายใด ส่งให้ "ทำมะดา" เอาเป็นว่า สิงหานี้ ทีน่าจอง..55+
ขอมั่งๆ ซิ จิ๊กกริ่ว ว ว ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, รัตติกาล, ลมหนาว, ...สียะตรา.., บ้านริมโขง, (ฟ้า) มารสุรา, ปุถุชน ฅนธรรมดา, คนกันเอง.., สุวรรณ, ไพร พนาวัลย์, อักษรศิลป์, เมฆา..., Music, แป้งน้ำ, --ณัชชา--, Thammada, ไม่รู้ใจ, ภู กวินท์
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
แซวๆ ขำๆ กันเองนะคะ
|
|
|
25 กรกฎาคม 2011, 02:26:AM |
a moth
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 25 กรกฎาคม 2011, 02:26:AM » |
ชุมชน
|
ฝนกรกฎา...ฟังสิ!...คนเศร้า... ฟังลมเป่าใบไม้ไหวกิ่งช่อ ขณะฝนแสนเม็ดแตกเก็จคลอ ละอองออเกาะพร่าง...หน้าต่างมัว หวิวดั่งแว่วเพลงผ่านสะท้านอก กับมุมรก, ข้าวของยังกองทั่ว โต๊ะญี่ปุ่นฝุ่นจับ - กับเครื่องครัว ราวตื่นตัวรอคนเดิมสนใจ มิกล้า...ขยับเขยื้อนเลื่อนข้าวของ ทุกมุมที่เธอจอง...มองครั้งไหน- อยากให้เหมือนวันก่อน...มองย้อนไป- ทอดสายตาร่ำไร...ได้ทั้งคืน ขณะห้วงฟ้าแลบ - แวบแสงขาว ใจที่ร้าวยิ่งตระหนกจนตกตื่น กรกฎา - ฟ้าเปรี้ยงดุจเสียงปืน กลบเสียงหมื่นเม็ดฝน...จนแผ่วเบา
ฟังสิ! เพลงใบไม้ อาบไล้ฝน ถูกซัดสาดเสียจน คนฟังเหงา เอื้อมมือรับใบล้ามาขัดเกลา ฟังสิ!...ฟังคนเศร้า...เป่าใบไม้.
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุวรรณ, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, เอ๊พ, รพีกาญจน์, เมฆา..., บ้านกลอนไทย, ดอกกระเจียว, ลมหนาว, ภู กวินท์, Music, แป้งน้ำ, --ณัชชา--, ♥หทัยกาญจน์♥, Thammada, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
25 กรกฎาคม 2011, 02:35:AM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 25 กรกฎาคม 2011, 02:35:AM » |
ชุมชน
|
ฝนกรกฎา...ฟังสิ!...คนเศร้า... ฟังลมเป่าใบไม้ไหวกิ่งช่อ ขณะฝนแสนเม็ดแตกเก็จคลอ ละอองออเกาะพร่าง...หน้าต่างมัว หวิวดั่งแว่วเพลงผ่านสะท้านอก กับมุมรก, ข้าวของยังกองทั่ว โต๊ะญี่ปุ่นฝุ่นจับ - กับเครื่องครัว ราวตื่นตัวรอคนเดิมสนใจ มิกล้า...ขยับเขยื้อนเลื่อนข้าวของ ทุกมุมที่เธอจอง...มองครั้งไหน- อยากให้เหมือนวันก่อน...มองย้อนไป- ทอดสายตาร่ำไร...ได้ทั้งคืน ขณะห้วงฟ้าแลบ - แวบแสงขาว ใจที่ร้าวยิ่งตระหนกจนตกตื่น กรกฎา - ฟ้าเปรี้ยงดุจเสียงปืน กลบเสียงหมื่นเม็ดฝน...จนแผ่วเบา
ฟังสิ! เพลงใบไม้ อาบไล้ฝน ถูกซัดสาดเสียจน คนฟังเหงา เอื้อมมือรับใบล้ามาขัดเกลา ฟังสิ!...ฟังคนเศร้า...เป่าใบไม้. เพราะๆทั้งนั้นเลย ขอจองที่ไว้ก่อน คืนนี้ง่วงเต็มทีแล้ว ฝันดีนะคะ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คนกันเอง.., ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, อักษรศิลป์, เมฆา..., ลมหนาว, ภู กวินท์, Music, แป้งน้ำ, --ณัชชา--, ♥หทัยกาญจน์♥, Thammada, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
25 กรกฎาคม 2011, 01:15:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 25 กรกฎาคม 2011, 01:15:PM » |
ชุมชน
|
ฝนเดือนเจ็ดเม็ดหนาพาน้ำหลาก สองฝั่งฟากจากไปไหลเชี่ยวหนัก น้ำเป็นเกลียวเหลียวนำคล้ำขุ่นนัก เหมือนด่วนหักใจแค้นลิ่วแล่นไกล
ยามเจ้ามาถาโถมโครมครามลั่น เหมือนตามบั่นชีพป่นทนไม่ไหว หมดปรานีชีวิตที่ปลิดไป ช่างกระไรน้ำฝน..บนกรกฎา
เหมือนดั่งถูกตามย้ำอย่างซ้ำซาก ยามต้องจากฝากเพียงเสียงสั่งหา แต่ยามรักทักทายแม้ชายคา ไม่พบหน้ามองเดือนยังเหมือนเธอ
ช่างกระไรอาถรรพ์วันเดือนเจ็ด น้ำตาเช็ดยามเศร้าเหงาเสมอ สายน้ำฝนปนสายฟ้าผ่าละเมอ ใครไหนเจอคงแดดิ้น..จวบสิ้นใจ.
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อักษรศิลป์, รพีกาญจน์, คนกันเอง.., เมฆา..., สุวรรณ, ลมหนาว, ภู กวินท์, แป้งน้ำ, --ณัชชา--, Music, ♥หทัยกาญจน์♥, Thammada, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
26 กรกฎาคม 2011, 09:54:PM |
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 26 กรกฎาคม 2011, 09:54:PM » |
ชุมชน
|
ฝนกรกฎา...ฟังสิ!...คนเศร้า... ฟังลมเป่าใบไม้ไหวกิ่งช่อ ขณะฝนแสนเม็ดแตกเก็จคลอ ละอองออเกาะพร่าง...หน้าต่างมัว หวิวดั่งแว่วเพลงผ่านสะท้านอก กับมุมรก, ข้าวของยังกองทั่ว โต๊ะญี่ปุ่นฝุ่นจับ - กับเครื่องครัว ราวตื่นตัวรอคนเดิมสนใจ มิกล้า...ขยับเขยื้อนเลื่อนข้าวของ ทุกมุมที่เธอจอง...มองครั้งไหน- อยากให้เหมือนวันก่อน...มองย้อนไป- ทอดสายตาร่ำไร...ได้ทั้งคืน ขณะห้วงฟ้าแลบ - แวบแสงขาว ใจที่ร้าวยิ่งตระหนกจนตกตื่น กรกฎา - ฟ้าเปรี้ยงดุจเสียงปืน กลบเสียงหมื่นเม็ดฝน...จนแผ่วเบา
ฟังสิ! เพลงใบไม้ อาบไล้ฝน ถูกซัดสาดเสียจน คนฟังเหงา เอื้อมมือรับใบล้ามาขัดเกลา ฟังสิ!...ฟังคนเศร้า...เป่าใบไม้. สัมผัสคลื่นของเสียงเพียงแผ่วแผ่ว ดั่งระโหยโรยแล้วแก้วเกร็ดใส พร้อมบทเพลงใบไม้ที่หายไป เหลือแต่ความอาลัยในน้ำตา
เถิดคนเศร้า เราหนึ่ง คงเคยคุ้น ขอยื่นมืออบอุ่น ด้วยห่วงหา โอบประคองสองไหล่ของมิตรา หมายที่ใจอ่อนล้ามิล้าเกิน
โปรดยิ้มมาสักนิด เถิดนะ ปลดเปลื้องสภาวะที่หนักเนิ่น ของวิถีชีวิตการดำเนิน กองทิ้งลง แล้วเอิ้น ว่า สู้โว้ยยย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ลมหนาว, ภู กวินท์, บ้านริมโขง, Music, แป้งน้ำ, คนกันเอง.., --ณัชชา--, ♥หทัยกาญจน์♥, Thammada, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
27 กรกฎาคม 2011, 12:37:AM |
|
|
07 ตุลาคม 2011, 08:26:PM |
ภู กวินท์
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2011, 08:26:PM » |
ชุมชน
|
ฝนกรกฎา...ฟังสิ!...คนเศร้า... ฟังลมเป่าใบไม้ไหวกิ่งช่อ ขณะฝนแสนเม็ดแตกเก็จคลอ ละอองออเกาะพร่าง...หน้าต่างมัว หวิวดั่งแว่วเพลงผ่านสะท้านอก กับมุมรก, ข้าวของยังกองทั่ว โต๊ะญี่ปุ่นฝุ่นจับ - กับเครื่องครัว ราวตื่นตัวรอคนเดิมสนใจ มิกล้า...ขยับเขยื้อนเลื่อนข้าวของ ทุกมุมที่เธอจอง...มองครั้งไหน- อยากให้เหมือนวันก่อน...มองย้อนไป- ทอดสายตาร่ำไร...ได้ทั้งคืน ขณะห้วงฟ้าแลบ - แวบแสงขาว ใจที่ร้าวยิ่งตระหนกจนตกตื่น กรกฎา - ฟ้าเปรี้ยงดุจเสียงปืน กลบเสียงหมื่นเม็ดฝน...จนแผ่วเบา
ฟังสิ! เพลงใบไม้ อาบไล้ฝน ถูกซัดสาดเสียจน คนฟังเหงา เอื้อมมือรับใบล้ามาขัดเกลา ฟังสิ!...ฟังคนเศร้า...เป่าใบไม้. ฝนกรกฏาถึงตุลาคม............................
เขียว, เหลือง, แสด..ก่อนแดดจ้า.. ใบไม้ป่าแล่นริ้วพลิ้วไหว ฟังเสียงฝนขับร้องก้องพงไพร ขณะที่หัวใจล้า
เริ่มพร่าเลือน ละอองหมอกระบายโลก
ฟังสิ!..เสียงคนโศก..ร้างไร้เพื่อน ฝนกรกฏาผ่านตุลาเข้ามาเยือน ว่าคืนนี้คงไร้เดือนและไร้ดาว ริมระเบียงมีเพียงฝน กับหนึ่งคนที่ทนหนาว เขียนเล่าเป็นเรื่องราว อยู่กับความปวดร้าวที่เศร้านัก ในห้องแคบแนบหน้าต่าง สวยใสเกล็ดพร่างเข้าอย่างหนัก ในโลกเข็ญเห็นแสง ฤาแกล้งทัก ฟ้าแยกแตกหัก
ไหนจักมา
ฝนกรกฏาถึงตุลาคม
มีเพียงเสียงลม
ใบไม้ป่า นี่หรือความเพ้อฝัน พลันตื่นตา เมื่อจุดหมายชีวา
มืดมน!
......... ขออณุญาตต่อกลอนนะครับ! ชอบกลอนนี้ของคุณ คนกันเอง มากครับ!
|
|
|
|
27 พฤศจิกายน 2011, 12:34:AM |
a moth
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 27 พฤศจิกายน 2011, 12:34:AM » |
ชุมชน
|
ฝนกรกฏาถึงตุลาคม............................
เขียว, เหลือง, แสด..ก่อนแดดจ้า.. ใบไม้ป่าแล่นริ้วพลิ้วไหว ฟังเสียงฝนขับร้องก้องพงไพร ขณะที่หัวใจล้า
เริ่มพร่าเลือน ละอองหมอกระบายโลก
ฟังสิ!..เสียงคนโศก..ร้างไร้เพื่อน ฝนกรกฏาผ่านตุลาเข้ามาเยือน ว่าคืนนี้คงไร้เดือนและไร้ดาว ริมระเบียงมีเพียงฝน กับหนึ่งคนที่ทนหนาว เขียนเล่าเป็นเรื่องราว อยู่กับความปวดร้าวที่เศร้านัก ในห้องแคบแนบหน้าต่าง สวยใสเกล็ดพร่างเข้าอย่างหนัก ในโลกเข็ญเห็นแสง ฤาแกล้งทัก ฟ้าแยกแตกหัก
ไหนจักมา
ฝนกรกฏาถึงตุลาคม
มีเพียงเสียงลม
ใบไม้ป่า นี่หรือความเพ้อฝัน พลันตื่นตา เมื่อจุดหมายชีวา
มืดมน!
......... ใบไม้ป่า – ตุลาคม
เดินทางมาจากไหน? ใบไม้ป่า ชุ่มฝนตุลา – คืนฟ้าหม่น แบกรัก บนใบ ฝ่าสายชล ร้างเพื่อนไร้คนเคียงสนใจ
เคลิ้มเสียงเพลงเป่าแสนเศร้า-หวาน สะท้าน ธาร,ทุ่ง รุ้ง,ป่าใหญ่ ห่างหุบผาหมอกไกลออกไป นิทานใบไม้ ใบบอบบาง หรือใครเด็ดมาจากป่ารัก ร้อยแซมผมถัก แล้วทิ้งขว้าง ชีวิตต่างเหมือนต่างเลือนราง ท่ามกลางความโศกบนโลกนี้- หวั่นฟ้าหนาวเหน็บ พับเก็บเข้า- บันทึกเล่มเก่า บรรทัดถี่ เขียนคำน้ำตา ว่า “ยังมี” คิดถึงคนดี...ที่ปลายฟ้า
สิ้นตุลาคม – เริ่มลมหนาว งอกงามเรื่องราว ใบไม้ป่า ไร้เสียงคนเศร้า เป่าอำลา สบตาแดดอ่อน...ลอบถอนใจ! ... สงสารสิงหาจัง ใครๆก็ไม่รัก ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ
|
|
|
|
27 พฤศจิกายน 2011, 11:59:PM |
|
|
|