, คำศัพท์ขึ้นต้นด้วยกระ- หมดรึยังน้อ) 
๐กระตุกเล่น กระเซ็นเซาะ กระเทาะซบ
กระเหิมพบ กระทบข้าง กระจ่างศักดิ์
กระชิดครั้น กระชั้นยวน กระบวนรัก
กระพริ้มหนัก กระอักล้วน กระบวนงาม
๐ประดิษฐ์กลีบ ประทีปยศ ประณตวาทย์
ประโลมศาสตร์ ประภาษควร ประมวลหวาม
ประพิณผ่อง ประคองเรือง ประเทืองนาม
ประณีตตาม ประณามเด่น ประเด็นดี
๐วิชาเธียร วิเชียรชาญ วิจารณ์ฤทธิ์
วิบูรย์กิจ วิศิษฏ์ใส วิไลศรี
วิสุทธิ์สาร วิธานชัด วิภัชมี
วิวรณ์นี้ วิถีปราชญ์ วิลาสลัญจ์
ปล.
ประณต(ก.)=ไหว้
วาทย์(น.)=เครื่องบรรเลง
ประภาษ(ก.)=พูด. ถ้าประภาส=แสงสว่าง, ประพาส(คำราชาศัพท์=ไปเที่ยว,ไปต่างถิ่น)
ประณาม(ก.)=น้อมไหว้
เธียร=นักปราชญ์
วิเชียร=เพชร, สายฟ้า
วิศิษฏ์(ว.)=ยอดเยี่ยม
วิไล(ว.)=งาม แต่ถ้าวิลัย=ความย่อยยับ
วิธาน(น.)=การแจกแจง
วิภัช(น.)=แบ่ง, จำแนก
วิวรณ์(น.)=การเผยแผ่
วิลาส(ว.)=งามมีเสน่ห์
ลัญจ์(น.)=ของกำนัล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
