.jpg)
บัวกลางบึงอยู่ไกลให้ฉงน
บังใบบนบัวบานสะคราญสวย
ภมรชมโลมทั่วบัวระทวย
ดั่งเอื้ออวยด้วยพร้อมพะยอมงาม
อยู่ทนสู้แดดเผาเคล้าน้ำฝน
อีกลมบนซัดซ้ำทำหยาบหยาม
กลีบไม่ช้ำให้เห็นยังเด่นงาม
สวยสมนามตามค่าบูชาคุณ
แต่อยู่ไกลเกินคว้าบัวสวรรค์
พึงรำพันด้วยใจใคร่เกื้อหนุน
หวั่นแมลงชอนไชไม่การุณ
สิ่งเจือจุนก็หายเสียดายบัว
อยากถูกวางใส่พานเพื่อกรานกราบ
บูชาทราบองค์อินทร์สิ้นสลัว
ไม่อยากแห้งแล้งน้ำตมตามตัว
ถวายบัวบูชา...ทั้งฟ้าดิน
.......................
บังใบบนบัวบานสะคราญสวย
ภมรชมโลมทั่วบัวระทวย
ดั่งเอื้ออวยด้วยพร้อมพะยอมงาม
อยู่ทนสู้แดดเผาเคล้าน้ำฝน
อีกลมบนซัดซ้ำทำหยาบหยาม
กลีบไม่ช้ำให้เห็นยังเด่นงาม
สวยสมนามตามค่าบูชาคุณ
แต่อยู่ไกลเกินคว้าบัวสวรรค์
พึงรำพันด้วยใจใคร่เกื้อหนุน
หวั่นแมลงชอนไชไม่การุณ
สิ่งเจือจุนก็หายเสียดายบัว
อยากถูกวางใส่พานเพื่อกรานกราบ
บูชาทราบองค์อินทร์สิ้นสลัว
ไม่อยากแห้งแล้งน้ำตมตามตัว
ถวายบัวบูชา...ทั้งฟ้าดิน
.......................
เธอเปรียบเป็นเช่นบัวกลัวหม่นหมอง
ไร้คนปองหมายมั่นฝันถวิล
เพราะอยู่ห่างสุดหล้าต่างฟ้าดิน
ไม่ยลยินบัวแห้งแล้งคาบึง
สร้างความดีมีใจได้สร้างฝัน
แต่ก็หวั่นในใจ...ใครคิดถึง ?
ใครจะยอมฉุดวางบัวกลางบึง
ที่สวยซึ้งสู่ทาง...ห่างระทม
ไร้คนปองหมายมั่นฝันถวิล
เพราะอยู่ห่างสุดหล้าต่างฟ้าดิน
ไม่ยลยินบัวแห้งแล้งคาบึง
สร้างความดีมีใจได้สร้างฝัน
แต่ก็หวั่นในใจ...ใครคิดถึง ?
ใครจะยอมฉุดวางบัวกลางบึง
ที่สวยซึ้งสู่ทาง...ห่างระทม
"บ้านริมโขง"
๔ มิถุนายน ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
