ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/zuJMwFEhmjI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/zuJMwFEhmjI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

จดบันทึก ภาพรัก เป็นอักษร
เพื่อนิวรณ์ เตือนตน คนหม่นเหงา
ภาพอดีต กรีดฝัง ดังแม้เงา
ที่ยังเฝ้า หลอนทรวง ทุกห้วงใจ

เคยรักคน สูงนัก ศักดิ์เป็นหงส์
เราเผ่าพงศ์ ดงกา พาหวั่นไหว
ไปแทรกหงส์ สูงค่า กาช้ำใน
กอปเก็บรัก กลับไป ไกลความจริง

ขอปลีกตัว กลัวตรอม ยอมพ่ายรัก
เบนเบี่ยงหัก ฉากหลบ จบทุกสิ่ง
มิอาจเอื้อม เดือนดาว เอามาอิง
จำใจทิ้ง จากมา ด้วยอาวรณ์

ฝืนใจจาก พรากคน ที่ตนรัก
แน่ตระหนัก หากใจ ไกลเกินถอน
สักวันหนึ่ง รักเรา คงร้าวรอน
ขอจำจร จากลา น้ำตาริน

[เปรียว]

ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังจิต
อย่าไปคิดให้เหงาเศร้าถวิล
ในเมื่อเขาใจร้ายไม่ยลยิน
คนใจหินงี่เง่าปล่อยเขาไป

เมื่อเราเกิดเป็นหญิงหยิ่งในศักดิ์
เรื่องความรักทบทวนต้องครวญใคร่
เมื่อเขาไม่ เห็นค่าอย่าเสียใจ
เริ่มต้นใหม่ ถ้าพลาด โอกาสมี

เปรียว

[yaguza]

เขาเป็นคน งี่เง่า เอาแต่ได้
เขาใจร้าย เหลือเกิน ที่เดินหนี
เขาหมางเมิน เกินไป ไม่ไยดี
เขาไม่มี น้ำใจ ให้ใครเลย

เขาเป็นคน น่ารังเกียจ อย่าเฉียดใกล้
เขามิใช่ พ่อพระ นะเธอเอ๋ย
เขาเลี้ยงข้าว สักครั้ง ยังไม่เคย
เขาที่เอ่ย มานั้น คือฉันเอง

 
.......ยากูซ่า......

[panthong.kh]

พึ่งรู้ว่า พี่ยา คบไม่ได้
ไม่ไว้ใจ หรอกหนอ พ่อคนเก่ง
คิดจะจีบ เพราะชอบ ที่นักเลง
ต้องรีบเร่ง เผ่นหนี หลีกลี้ไกล

แค่เลี้ยงข้าว สาวนั้น ยังไม่เคย
มาเปิดเผย ให้รู้ ดูไฉน
กลัวเหลือเกิน หากจีบ ต้องทำใจ
คงไม่ไหว จ่ายค่าข้าว ทุกคราวเอง
พันทอง

[สุนันยา]

หากบุญทำนำทางแต่ปางก่อน
คงกลับย้อนอาวรณ์หวังดังถวิล
ได้เคียงคู่ชู้ชมสุขสมจินต์
ตราบฟ้าดินสิ้นดับสูญลับลา

แม้นมิใช่ให้มีอันต้องพลันพราก
จำจรจากยากหันเหเสน่หา
ดุจราตรีไม่มีวันฝันพบพา
เคียงทิวาอุราสมภิรมย์ปอง...


"สุนันยา"

[D]

ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังจิต
อย่าไปคิดให้เหงาเศร้าถวิล
ในเมื่อเขาใจร้ายไม่ยลยิน
คนใจหินงี่เง่าปล่อยเขาไป

เมื่อเราเกิดเป็นหญิงหยิ่งในศักดิ์
เรื่องความรักทบทวนต้องครวญใคร่
เมื่อเขาไม่ เห็นค่าอย่าเสียใจ
เริ่มต้นใหม่ ถ้าพลาด โอกาสมี

เปรียว

ตัดใจลา มาไกล ให้หมองนัก
ก่อนจะรัก ไม่มอง ตรองถ้วนถี่
เขาคือหงส์ เรากา ค่าไม่มี
รู้ตัวดี หนีช้ำ น้ำตานอง

สองเท้าย่าง มาไกล แต่ใจหยุด
ความคิดผุด ตรงเก่า ให้เศร้าหมอง
โธ่เอ๋ยใจ ใยเล่า จึงเฝ้าครอง
จะต้องร้อง ร่ำไห้ เท่าไรกัน

[D]

เขาเป็นคน งี่เง่า เอาแต่ได้
เขาใจร้าย เหลือเกิน ที่เดินหนี
เขาหมางเมิน เกินไป ไม่ไยดี
เขาไม่มี น้ำใจ ให้ใครเลย

เขาเป็นคน น่ารังเกียจ อย่าเฉียดใกล้
เขามิใช่ พ่อพระ นะเธอเอ๋ย
เขาเลี้ยงข้าว สักครั้ง ยังไม่เคย
เขาที่เอ่ย มานั้น คือฉันเอง

 
.......ยากูซ่า......

ถึงจะรัก มายมาก สักเพียงไหน
ยอมตัดใจ ทำได้ ใช่อวดเก่ง
แม้แต่ยาม จะกิน ไม่จ่ายเอง
เบื่อ,หน่าย,เซ็ง เบ่งกล้าม ห้ามไม่ฟัง

จงไปดี เถิดหนา หาที่ชอบ
จะไปมอบ รักใคร ให้สมหวัง
ดูให้ดี ที่เขา มีกะตัง(สตางค์)
จะไม่รั้ง ไว้เลย ไปเลยไป

[D]

พึ่งรู้ว่า พี่ยา คบไม่ได้
ไม่ไว้ใจ หรอกหนอ พ่อคนเก่ง
คิดจะจีบ เพราะชอบ ที่นักเลง
ต้องรีบเร่ง เผ่นหนี หลีกลี้ไกล

แค่เลี้ยงข้าว สาวนั้น ยังไม่เคย
มาเปิดเผย ให้รู้ ดูไฉน
กลัวเหลือเกิน หากจีบ ต้องทำใจ
คงไม่ไหว จ่ายค่าข้าว ทุกคราวเอง
พันทอง

พี่พันคิด ถูกแล้ว ใช่แน่วแน่
คนที่แย่ คือ"พี่ยา" น่ะ!ตรงเผง
เที่ยวหว่านรัก หลายหลาก ปากครื้นเครง
แค่หลอกกิน ฟรีเอง ไม่เจ๋งจริง

พอเบื่อหน่าย ใจยับ รักอับเฉา
ทิ้งคนเก่า เหงาหงอย เหมือนหอยปิ้ง
หันไปฝาก รักใหม่ หมายแอบอิง
หลอกเป็นลิง "พี่พันทอง" ต้องตัดใจ

[D]

หากบุญทำนำทางแต่ปางก่อน
คงกลับย้อนอาวรณ์หวังดังถวิล
ได้เคียงคู่ชู้ชมสุขสมจินต์
ตราบฟ้าดินสิ้นดับสูญลับลา

แม้นมิใช่ให้มีอันต้องพลันพราก
จำจรจากยากหันเหเสน่หา
ดุจราตรีไม่มีวันฝันพบพา
เคียงทิวาอุราสมภิรมย์ปอง...


"สุนันยา"

ก่อนเคียงเคย เชยเช่น เป็นนกเงือก
บัดนี้เปลือก ตาปรอย รอยหม่นหมอง
ดวงอาภัพ อับไหม้ ไร้คู่ครอง
คราเหม่อมอง ทิวา ยังพร่ามัว

วาสนา มาพบ จบแค่นี้
รักเคยมี หม่นเฉา เงาสลัว
มาร่วงรา ร้างไกล ใจระรัว
ขอปิดตัว รักตน ทนเดียวดาย

(ดินขอขอบคุณทุกๆท่านค่ะ)

[ไผ่เดียวดาย]

ถูกทอดทิ้ง ยิงหัวใจ ให้เยินยับ
แถมโดนขับ ออกจากห้อง ต้องทนฝืน
จากคนรัก เป็นคนอื่น ชื่นกลับกลืน
แสนขมขื่น รักไม่เลือก เสือกไสเรา

ไม่อยากตัด ก็ต้องทำ คำว่าจาก
จำใจพราก รักจากไป ให้ไกลเขา
ต่อจากนี้ หน้าที่ใจ ใหม่มาเอา
คำว่าเรา เขาใช้แทน แฟนใหม่เธอ

[D]

ถูกทอดทิ้ง ยิงหัวใจ ให้เยินยับ
แถมโดนขับ ออกจากห้อง ต้องทนฝืน
จากคนรัก เป็นคนอื่น ชื่นกลับกลืน
แสนขมขื่น รักไม่เลือก เสือกไสเรา

ไม่อยากตัด ก็ต้องทำ คำว่าจาก
จำใจพราก รักจากไป ให้ไกลเขา
ต่อจากนี้ หน้าที่ใจ ใหม่มาเอา
คำว่าเรา เขาใช้แทน แฟนใหม่เธอ

ไม่เคยคิด มีใคร ไหนอื่นแทน
ยังหวงแหน เธออยู่ มิรู้เหรอ
ทุกคราที่ นึกภาพ ทาบละเมอ
น้ำตาเอ่อ รินอาบ ฉาบแก้มนวล

ตัดใจลา ลืมคน ที่ตนรัก
แสนหน่วงหนัก นักหนา พาไห้หวล
เพราะย้อนคิด ครบครัน พลันทบทวน
มิคู่ควร เคียงค่า คำว่าเรา

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 



ตัดอันใดไม่ยากลำบากนัก
แต่ตัดรักหักอาลัยดุจไฟเผา
ด้วยรักฤทธิ์ชิดเร้นดั่งเป็นเงา
อิงแนบเนาเฝ้าเยือนดุจเพื่อนใจ

คิดขึ้นมาคราใดหทัยถอน
ยามเข้านอนรอนร้าวอกผ่าวไหว
โอ้เขนยเคยหนุนอุ่นละไม
ขาดทรามวัยให้เสมือนขาดเพื่อนอิง

จึงจำเจ็บเก็บไว้อาลัยหลง
ถึงยากปลงจำนงในตัดใจหญิง
คิดว่ากรรมตามทวงมาช่วงชิง
ให้จำทิ้งสิ่งรักหักอาวรณ์

ถึงแสนชาติมาตรหมายกายกำเนิด
จักขอเกิดเคียงแอบแนบสมร
หวังกลิ่นกรุ่นอุ่นอายเคียงกายนอน
โลมบรรจถรณ์อ่อนอุ่นยามหนุนอิง...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[D]

 



ตัดอันใดไม่ยากลำบากนัก
แต่ตัดรักหักอาลัยดุจไฟเผา
ด้วยรักฤทธิ์ชิดเร้นดั่งเป็นเงา
อิงแนบเนาเฝ้าเยือนดุจเพื่อนใจ

คิดขึ้นมาคราใดหทัยถอน
ยามเข้านอนรอนร้าวอกผ่าวไหว
โอ้เขนยเคยหนุนอุ่นละไม
ขาดทรามวัยให้เสมือนขาดเพื่อนอิง

จึงจำเจ็บเก็บไว้อาลัยหลง
ถึงยากปลงจำนงในตัดใจหญิง
คิดว่ากรรมตามทวงมาช่วงชิง
ให้จำทิ้งสิ่งรักหักอาวรณ์

ถึงแสนชาติมาตรหมายกายกำเนิด
จักขอเกิดเคียงแอบแนบสมร
หวังกลิ่นกรุ่นอุ่นอายเคียงกายนอน
โลมบรรจถรณ์อ่อนอุ่นยามหนุนอิง...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

นับจากนี้ มากสุด หยุดแค่ฝัน
หมดสุขสันต์ ครั่นใจ ดั่งไฟผิง
ไร้คนห่วง หน่วงใจ ให้ประวิง
สิ้นทุกสิ่ง เคยเคียง เพียงวันวาน

เคบอิงแอบ แนบนบ ซบไออุ่น
เคยละมุน คุ้นละไม ในคำหวาน
เคยหยอกเย้า เช้าค่ำ ฉ่ำดวงมาน
จากน้ำตาล กลายเกลือ เจือขมตรม

แม้นชาติหน้า มีจริง สิ่งศักดิ์สิทธิ์
เนรมิตร จิตพา มาอุ้มสม
น้าวน้อมนำ คู่เรียง เคียงภิรมย์
ห่อห้อมห่ม บ่มชื่น มิคืนคลาย

[Prapacarn ❀]

 
ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าไม่ว่า
ขอบอกลาจากจรก่อนจะสาย
เมื่อหัวใจไร้เยื่อคงเบื่อตาย
ใช่ว่าชายจะมีพี่คนเดียว

ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าไม่สน
อย่ามาแกล้งวกวน..จนใจเสียว
จะไปไหนก็ไปไกลไกลเชียว
เห็นคุณเกี้ยวใครอยู่เค้ารู้นะ

ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าหาใหม่
หาคนที่จริงใจ..ใช่ฟันดะ
เค้าก็ชักดาบเป็นเช่นกันนะคะ
ตัดใจซะ..ก่อนอิฉัน จะฟันคุณ...

♥ แซมค่ะ ♥
(แหะ..แหะ.. กลอนพาไปเจ้าค่ะ..ตัวจริง ไม่เก่งหรอก...  )

[D]

 
ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าไม่ว่า
ขอบอกลาจากจรก่อนจะสาย
เมื่อหัวใจไร้เยื่อคงเบื่อตาย
ใช่ว่าชายจะมีพี่คนเดียว

ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าไม่สน
อย่ามาแกล้งวกวน..จนใจเสียว
จะไปไหนก็ไปไกลไกลเชียว
เห็นคุณเกี้ยวใครอยู่เค้ารู้นะ

ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าหาใหม่
หาคนที่จริงใจ..ใช่ฟันดะ
เค้าก็ชักดาบเป็นเช่นกันนะคะ
ตัดใจซะ..ก่อนอิฉัน จะฟันคุณ...

♥ แซมค่ะ ♥
(แหะ..แหะ.. กลอนพาไปเจ้าค่ะ..ตัวจริง ไม่เก่งหรอก...  )

เอาเลยพี่ฯ ใครทำเจ็บ อย่าเก็บกด
แสดงบท โหดเหี้ยม "ดิน"เตรียมลุ้น
กระหน่ำมวย-ไทยซ้ำ ย้ำให้พรุน
แล้วตัดดุ้น ผลผลิต ปลิดทิ้งไป

เราอย่าสน เขาอ้อน ย้อนคืนดี
สตรีนี้ ศรีศักดิ์ มากแค่ไหน
พอเวลา ที่เขา จะคลาไคล
น้ำตาไหล ทำไม แปลกใจจัง

[ไพร พนาวัลย์]

 
ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าไม่ว่า
ขอบอกลาจากจรก่อนจะสาย
เมื่อหัวใจไร้เยื่อคงเบื่อตาย
ใช่ว่าชายจะมีพี่คนเดียว

ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าไม่สน
อย่ามาแกล้งวกวน..จนใจเสียว
จะไปไหนก็ไปไกลไกลเชียว
เห็นคุณเกี้ยวใครอยู่เค้ารู้นะ

ไม่เอา..ก็ไม่เอา..เค้าหาใหม่
หาคนที่จริงใจ..ใช่ฟันดะ
เค้าก็ชักดาบเป็นเช่นกันนะคะ
ตัดใจซะ..ก่อนอิฉัน จะฟันคุณ...

♥ แซมค่ะ ♥
(แหะ..แหะ.. กลอนพาไปเจ้าค่ะ..ตัวจริง ไม่เก่งหรอก...  )

เอาเลยพี่ฯ ใครทำเจ็บ อย่าเก็บกด
แสดงบท โหดเหี้ยม "ดิน"เตรียมลุ้น
กระหน่ำมวย-ไทยซ้ำ ย้ำให้พรุน
แล้วตัดดุ้น ผลผลิต ปลิดทิ้งไป

เราอย่าสน เขาอ้อน ย้อนคืนดี
สตรีนี้ ศรีศักดิ์ มากแค่ไหน
พอเวลา ที่เขา จะคลาไคล
น้ำตาไหล ทำไม แปลกใจจัง

จะตัดใจหรือตัดดุ้นแม่คุณเอ๋ย?
ฟังน้ำคำพร่ำเอ่ยเผยความหลัง
มองเห็นเป็ดจ้องมาน้ำตาพัง
แม่ร้อยชั่งใจดำทำได้ลง

จะตีด่าอย่างไรพี่ไม่โกรธ 
แต่ขอโทษตรงนั้นอย่าพลันหลง
ตัดขาดแล้วแก้วตาจะพางง
ผลผลิตคงไม่มีให้ปรีดา

จะตัดจิตตัดใจตัดไปเถิด
จะไปตัดสิ่งกำเนิดขอเถิดหนา
จะเอาเงินเท่าไรให้บอกมา
ขอเพียงอย่า “ตัดดุ้น” นะ “คุณดิน”

“ไพร พนาวัลย์”

 

[D]

จะตัดใจหรือตัดดุ้นแม่คุณเอ๋ย?
ฟังน้ำคำพร่ำเอ่ยเผยความหลัง
มองเห็นเป็ดจ้องมาน้ำตาพัง
แม่ร้อยชั่งใจดำทำได้ลง

จะตีด่าอย่างไรพี่ไม่โกรธ 
แต่ขอโทษตรงนั้นอย่าพลันหลง
ตัดขาดแล้วแก้วตาจะพางง
ผลผลิตคงไม่มีให้ปรีดา

จะตัดจิตตัดใจตัดไปเถิด
จะไปตัดสิ่งกำเนิดขอเถิดหนา
จะเอาเงินเท่าไรให้บอกมา
ขอเพียงอย่า “ตัดดุ้น” นะ “คุณดิน”

“ไพร พนาวัลย์”

 

ถ้ารักตัว กลัวกุด ให้หยุดคิด
ขอสักนิด อย่ากลับกลอก หรือปลอกปลิ้น
หยุดกระทำ ซ้ำเดิม เติมราคิน
อย่าดูหมิ่น รักเรา เฝ้าย้ำเตือน

มารักกัน เหมือนเก่า เราคูแท้
ต้องมีแหย่ มีทะเลาะ จีงเหมาะเหมือน
ลิ้นกับฟัน จานกับช้อน มิแชเชือน
ดาวเคียงเดือน "ดิน"คู่(คุณลุง)"ไพร" ใจเดียวกัน

ไม่ตัด(...ใจ..)และ