ขอนอนต่อ..นะ ของ "แหวงเอง"
ขอนอนต่ออีกนิด
ปล่อยความคิดคำนึงไปถึงเขา
คนที่ไร้รูปเสียงมีเพียงเงา
คนที่เราได้ยินในจินตนา
คนที่เราไม่รู้ว่าเป็นใคร
คนที่ใจของเราเฝ้าฝันหา
คนไม่เคยพบพักตร์ลักขณา
คนที่ส่งวิญญามายั่วเย้า
ซบหน้าลงกับหมอนสะท้อนจิต
ยิ่งหลับตาก็ยิ่งคิดถึงแต่เขา
เสียงน้ำในหัวใจไหลเบาเบา
สักพักก็ท้นเข้าท่วมเบ้าตา
จะบ้ากระมังนี่
อยู่ดีๆก็หวนคร่ำครวญหา
จะให้ใครสมเพชเวทนา
เราคงมีศรีธัญญา..เป็นที่ไป
อยากนอนต่ออีกนิด
นี่จะคิดถึงเขาไปถึงไหน
โอ้ใจเอ๋ยใจเราไม่เข้าใจ
เขานั้นอยู่แสนไกลเกินไขว่คว้า
งั้น..นอนต่ออีกหน่อย
จะยอมปล่อยตามใจปรารถนา
จะยอมปล่อยให้เงาเขาเข้ามา
แม้เป็นเงามายา..ก็ยินดี
ขืนนอนต่อ ก็คง จะลำบาก
พระอาทิตย์ ถือสาก แล้วคุณพี่
ปลุกเท่าไร ไม่ตื่น ฟื้นสักที
ท่องราตรี ซะเพลิน เกินเวลา
นอนไม่ลุก จำต้องปลุก กันด้วยสาก
คงเมามาก ละซี คุณพี่ขา
ตะวันส่อง เข้าหน้าต่าง จนฟางตา
จึงมองเห็น เป็นนางฟ้า มายั่วยวน
............ยากูซ่า.........
