| 13 พฤษภาคม 2008, 02:59:PM |
|
Alpha
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #20 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2008, 02:59:PM » |
 ชุมชน
|
ใบไม้ ลอยใน สายลม
ชื่นชม ในโลก สดใส
ก่อนร่วง ลาลับ ดับไป
สู่ชี วิตใหม่ เติบโต
ท่ามกลาง สายลม โหมแรง
ใบไม้ ฤๅแข่ง ยากโข
มิอาจ ทานทัด วาโย
จึงโล้ ล่องลอย เลือนลาง
ขอถาม สักคำ หนึ่งเถิด
ถ้าเกิด เป็นใบ ไม้บ้าง
รัศมีธรรม ส่องทาง
จะขวาง สายลม เช่นไร
************************
|
|
|
|
|
| 13 พฤษภาคม 2008, 04:26:PM |
รัศมีธรรมส่องทาง
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 123
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 436
"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2008, 04:26:PM » |
ชุมชน
|
|
ยาทิสํ ลภเต พีชํ ตาติสํ ลภเต ผลํ กลฺยา ณ การี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ
................หว่านพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว.................
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2008, 04:49:PM |
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
|
« ตอบ #22 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2008, 04:49:PM » |
ชุมชน
|
ใบไม้แหวกว่ายสายลม
เพลินชมทิวทัศน์แปลกใหม่
ถูกยึดผูกมัดนานไป
ไม่นึกจะได้โบยบิน
ไม่อาจมั่นคงเช่นเก่า
ไม่เศร้าเฝ้าอยากโผผิน
โลกกว้างทางไกลได้ยิน
ถึงสิ้นชีพลับกลับยอม
ชั่วขณะพลิ้วไหวร่ายรำ
ลำนำเพลงหวานกล่อมถนอม
รับรู้เข้าใจจำยอม
มัวอ้อมปลอมใจไม่ควร
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|
| 18 กันยายน 2008, 10:07:AM |
|
?Uริสุnธ์ตaoดกาa?
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: 18 กันยายน 2008, 10:07:AM » |
ชุมชน
|
ดั่งที่ รัศมี เอื้อนเอื่ย
ใบไม้ ร่วงเลย ดับหาย
สู่พื้น ลงดิน ดับไป
กลับกาย มีค่า มากเอ่ย
ท่านกล่าว หลุดผ่าน ความทุกข์
เป็นสุข พ้นทุกข์ สุขขี
ด้วยปัญญา ศีลธรรม อันดี
แต่หนี บ้างอย่าง ไม่พ้น
นั้นคือ หัวใจ ของมนุษย์
อยากสุข ทำได้ ในทุกสิ่ง
ทั้งทำลาย ทำร้าย โกงกิน
ไม่พ้น ความจริง เวทนา
|
ค่ำครวญ หวนหา จากลา แสนไกล
เฝ้าตรมจากใจ ใกล้ไกล ตัวเรา
|
|
|
| 18 กันยายน 2008, 12:10:PM |
lookgaow
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 110
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 637
" เ พี ย ง มิ ต ร ภ า พ ที่ ดี . . . ร ะหว่างกัน "
|
|
« ตอบ #24 เมื่อ: 18 กันยายน 2008, 12:10:PM » |
ชุมชน
|
เด็ดใบไม้มาหนึ่งใบ...ใคร่ครวญรัก
คิดถึงนักคนรักไกล...ให้หายหน้า
หยิบใบไม้ขึ้นเช็ดปาด...หยาดน้ำตา
ที่รักจ๋า...อย่าไปลับโปรดกลับคืน
สายลมโชยพระพายอ่อน...ชอนยอดหญ้า
ดวงจันทราแทนตะวัน...มิอาจฝืน
สายลมพัดใบไม้ไป...ในค่ำคืน
เป็นสารณ์ยื่นความคำนึง...ไปถึงเธอ
ตะวันส่องจ้องมองตา...เวลาเช้า
ใบไม้เจ้า...ปลิวถึงมือเขาเฝ้าเสนอ
ผ่านสารณ์รักอักษรซึ้ง...คิดถึงธอ
หมื่นคำเพ้อ...ล้านรำพัน...ฉันรอคอย |
|
|
|
| 27 กันยายน 2008, 10:49:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #25 เมื่อ: 27 กันยายน 2008, 10:49:PM » |
ชุมชน
|
 ใบไม้...ปลิดปลิว...เคว้งคว้าง
ตามทาง...สายลม...พัดไหว
ลอยล่อง...ท่องเที่ยว...เปลี่ยวใจ
พริ้วไป...รอวัน...ลงดิน
ก็แค่...ใบไม้...ใบหนึ่ง
ขาดซึ่ง...ผู้คน...ถวิน
เดี่ยวโดด...โลดแล่น...จนชิน
ไกลถิ่น...บ้านเกิด...เมืองนอน
มีบ้าง...บางครั้ง...อ่อนแรง
แต่แสร้ง...ล่องลอย...สลอน
ฝ่าฝืน...กลืนกลํ่า...แรมรอน
หลบซ่อน...ไม่ยอม...อ่อนแอ
ตราบเมื่อ...สายลม...รําเพย
ไม่เคย...ถดถอย...ท้อแท้
จะปลิว...ลิ่วไป...ไม่แคร์
พ่ายแพ้...แต่ไม่...หมองมัว
จนเมื่อ...ถึงจุด...สุดสิ้น
แผ่นดิน...กลบปิด...มิดหัว
ใบไม้...ไม่เคย...คิดกลัว
ทอดตัว...ใต้พื้น...ปฐพี
|
|
|
|
| 28 กันยายน 2008, 12:04:AM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: 28 กันยายน 2008, 12:04:AM » |
ชุมชน
|
ใบไม่ร่วง จากกิ่ง ทิ้งเรือนร่าง
ลอยเคว้งคว้าง กลางนภา สู่ดินนี้
ระหว่างทาง อาจประสบ วายุมี
เลยปลิวที่ ไปไกล สู่พื้นดิน
ชีวิตเรา เหมือนดั่ง เช่นใบไม้
หลุดเมื่อไหร่ ชีวิต ก็จบสิ้น
ขาดเสาหลัก เป็นแกนกลาง ไร้ประวิน
เมื่อคืนถิ่น สู่เบื้องล่าง จบชีวี
เมื่อหลุดลอย ก็หา รู้จุดหมาย
ว่าเบื้องปลาย จะหล่น ตรงไหนนี่
หล่นในน้ำ บนดิน หรืออัคคี
ล้วนแต่มี ความตาย คอยจับตา
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
|
|
|
|
| 29 กันยายน 2008, 11:23:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 29 กันยายน 2008, 11:23:PM » |
ชุมชน
|
หนึ่งใบไม้...พริ้วแผ่ว...ตามแนวลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ต้องลา...กันแสนไกล
เหลือก็เพียง...เยื่อใย...ให้อาทร
จะปลิวไป...ตามใจ...ที่ต้องการ
ปล่อยให้ผ่าน...เรื่องราว...ที่ซับซ้อน
หากวันใด...ใบเหนื่อย...อยากหลับนอน
จะปลิวว่อน...ถลาลง...ตรงผืนดิน |
|
|
|
| 29 กันยายน 2008, 11:36:PM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #28 เมื่อ: 29 กันยายน 2008, 11:36:PM » |
ชุมชน
|
ถ้าเธอเป็น ดั่งใบไม้ ที่ร่วงหล่น
ฉันก็คง ไม่ทน บนสาขา
คงจะตาม หล่นร่วง เธอลงมา
หมายเพียงว่า สองเรา เคล้าเคียงกัน
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
|
|
|
|
| 31 ตุลาคม 2008, 12:11:PM |
|
?Uริสุnธ์ตaoดกาa?
|
|
« ตอบ #29 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2008, 12:11:PM » |
ชุมชน
|
หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร
ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน
แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ เห็นใบไม้ ล้วงหล่น พลัดจากขั่ว
ล่องลอยลง สู่พื้น แผ่นษา
อีกหนึ่งกลัว ดวงจิต ถวิลมา
จึงล้วงมา สู่พื้น เคียงกัน
อยากเป็นหนึ่ง หนอนเขียว เคียวใบไม้
ค่อยมิให้ ใบใม้ล้วง เคียงปักษา
ให้อยู่ห่าง กันไป ไกลริบตา
ซึ่งได้มา ใบไม้คู่ ล้วงหล่นเอ๋ย
|
ค่ำครวญ หวนหา จากลา แสนไกล
เฝ้าตรมจากใจ ใกล้ไกล ตัวเรา
|
|
|
| 03 พฤศจิกายน 2008, 07:27:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #30 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2008, 07:27:PM » |
ชุมชน
|
ไหวโยกโบกใบไกลจาก
จําพรากลอยลิ่วปลิวหาย
ลาแล้วไม่กลับลับกาย
เสียดายผูกพันวันเก่า
เก่าไปใหม่มาทดแทน
มาตรแม้นก็ยังนั่งเหงา
มีเพียงเสียงลมห่มเงา
นานเนาลําพังดายเดียว
ละล่องท่องลมซมซาน
พัดผ่านหมางเมินแลเหลียว
เคว้งคว้างบนทางสายเปลี่ยว
เลาะเลี้ยวเฉี่ยวโฉบโบยบิน
รอเพียงวันดับกลับคืน
ลงพื้นอ่อนแรงผกผิน
อาศัยยังใต้ธานินทร์
เป็นถิ่นสุดท้ายปลายทาง |
|
|
|
| 04 พฤศจิกายน 2008, 12:35:AM |
|
ป้ากันนา
|
|
« ตอบ #31 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2008, 12:35:AM » |
ชุมชน
|
ใบไม้ร่วงสู่ดินสิ้นสลาย
ยังกลับกลายเป็นปุ๋ยให้อาหาร
แก่ต้นไม้สูงเด่นเห็นตระการ
หมุนวนผ่านมองไปคล้ายชีพคน
คนเรานี้ตายไปไร้คุณค่า
มีกายาเผาไฟไม่มีผล
เศษกระดูกลอยไปในสายชล
จะยากจนรวยมีไปที่เดียว
คงเหลือแต่ดีชั่วตัวทำไว้
ส่งผลให้ลูกหลานได้มีเอี่ยว
พ่อแม่ดีสอนลูกให้กลมเกลียว
ใบไม้เรียวร่วงหล่นคล้ายคนตาย
|
KNZ
|
|
|
| 04 พฤศจิกายน 2008, 01:44:AM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #32 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2008, 01:44:AM » |
ชุมชน
|
เหมือนใบไม้ปลิวว่อนล่อนลงดิน
มลายสิ้นดินทับดับอาสัญ
เหมือนมนุษย์สัตว์โลกก็เหมือนกัน
สุดท้ายนั้นดินกลบหน้าเมื่อชีพวาย
จะจนรวยชั่วดีเหมือนกันหมด
ถูกกำหนดให้สิ้นชีวาหาย
ไม่มีใครอยู่ยงคงโลกไป
สิ่งสุดท้ายเหลือไว้คือชั่วดี
เหมือนใบไม้ร่วงหล่นจากลำต้น
ชีวิตคนสุดท้ายตายเป็นผี
คนดีเลวชั่วช้าต่างก็มี
สุดท้ายนี้เหมือนใบไม้ร่วงลงดิน
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
|
|
|
|
| 04 พฤศจิกายน 2008, 07:20:PM |
|
Alpha
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #33 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2008, 07:20:PM » |
ชุมชน
|
ใบไม้ ลอยใน สายลม
ขื่นขม แค่ไหน ไป่รู้
แต่หาก มาลอง พิจดู
ลำบาก ยังทู่ ซี้ไป
ดิ้นรน ท่ามกลาง ลมแรง
ลอยแข่ง ตราบพริ้ว ปลิวไหว
แล้วเรา เป็นคน เป็นใคร
ไฉน ยอมแพ้ ยอมปลง
เท่าที่ มีลม หายใจ
เคลื่อนไหว ได้ดัง ประสงค์
ถ้าไม่ มอดม้วย หมดลง
จะตรง ทำตาม เส้นทาง
**************************
|
|
|
|
|
| 06 พฤศจิกายน 2008, 10:26:AM |
คนรักษ์ถิ่น
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 32
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 173
ยังไม่สิ้น..กลิ่นกลอน
|
|
« ตอบ #34 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน 2008, 10:26:AM » |
ชุมชน
|
ใบไม้ ปลิวไป ไหวไหว
หล่นไป เพราะลม พัดหวล
ลมพัด ส ะบัด ใจครวญ
แปลปวน จิตใจ ไปตาม
ตอนนี้ เธออยู่ หนใด
ฝากใบ ไม้ไป ไถ่ ถาม
กลับคืน เมื่อถาม ได้ความ
ตอกย้ำ ด้วยคำ สัญญา
|
คนที่ไม่มีฝัน ..คือคนที่ตายไปแล้ว
|
|
|
| 06 พฤศจิกายน 2008, 11:53:AM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #35 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน 2008, 11:53:AM » |
ชุมชน
|
หนึ่งใบไม้...พริ้วแผ่ว...ตามแนวลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ต้องลา...กันแสนไกล
เหลือก็เพียง...เยื่อใย...ให้อาทร
จะปลิวไป...ตามใจ...ที่ต้องการ
ปล่อยให้ผ่าน...เรื่องราว...ที่ซับซ้อน
หากวันใด...ใบเหนื่อย...อยากหลับนอน
จะปลิวว่อน...ถลาลง...ตรงผืนดิน
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร
ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน
แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร
ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน
...(เพลงผ้า)...
แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ
...(น้าแจ็ค)...
สัจธรรม...ยํ้าขาน...มานานเนา
เมื่อใบเก่า...ลบเลือน...สิ้นเงือนไข
จําต้องปล่อย...ลอยคว้าง...ออกห่างไกล
เพื่องอกใหม่...ใบผลิ...มีทดแทน
...(เพลงผ้า).... |
|
|
|
| 06 พฤศจิกายน 2008, 01:57:PM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #36 เมื่อ: 06 พฤศจิกายน 2008, 01:57:PM » |
ชุมชน
|
หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร
ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน
...(เพลงผ้า)...
แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ
...(น้าแจ็ค)...
สัจธรรม...ยํ้าขาน...มานานเนา
เมื่อใบเก่า...ลบเลือน...สิ้นเงือนไข
จําต้องปล่อย...ลอยคว้าง...ออกห่างไกล
เพื่องอกใหม่...ใบผลิ...มีทดแทน
...(เพลงผ้า)....
ใบไม้ร่วง...ห่วงต้น...จนใจอยาก
หากพรัดพราก...จากสิ่ง...กิ่งหวงแหน
แม้ร่วงหล่น...บนดิน...ยังเหลือแกน
มิอาจแม้น...เก็บไว้....ให้ตามมา
...(โรมีโฮ)... [ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ] |
|
|
|
| 17 พฤศจิกายน 2008, 01:12:AM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #37 เมื่อ: 17 พฤศจิกายน 2008, 01:12:AM » |
ชุมชน
|
ลอยลิ่ว ปลิวไป ในลม
ไร้ปม หลักการ ขานไข
หลงทิศ หลงทาง แกว่งไกว
ปล่อยใจ ระเริง ลําพอง
สะเปะ สะปะ ละกิ่ง
ไม่นิ่ง โทสะ ผผอง
ใบเอ๋ย ใบไม้ ใคร่มอง
สักวัน คงต้อง ลงดิน
เมื่อลม รําเพย หยุดพัด
สลัด ทิ้งใบ ไกลถิ่น
แล้วเจ้า จักโบก โบยบิน
โผผิน คืนคอน อย่างไร |
|
|
|
| 17 พฤศจิกายน 2008, 09:28:AM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #38 เมื่อ: 17 พฤศจิกายน 2008, 09:28:AM » |
ชุมชน
|
เมื่อเจ้า หลุดลง จากขั้ว
หลงตัว ลอยไกล ไปไหน
อย่าคิด ว่าเจ้า ลอยไกล
เพียงได้ อาศัย แรงลม
เมื่อลม รำเพย หยุดพัด
สะบัด เจ้าทิ้ง ขื่นขม
เจ้าคง หล่นร่วง โคลนตม
โง่งม ที่หลง ลำพอง
ใบเอ๋ย ใบไม้ โง่เหง้า
ช่างเขลา เสียจริง ผยอง
สุดท้าย ความฝัน เฝ้าปอง
คงต้อง แตกดับ หายไป
|
|
|
|
| 17 พฤศจิกายน 2008, 01:43:PM |
|
|
|
|
