พิมพ์หน้านี้ - ใบไม้ในสายลม

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: Alpha ที่ 26 ธันวาคม 2007, 07:25:PM



หัวข้อ: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 26 ธันวาคม 2007, 07:25:PM
...ใบไม้...ใบหนึ่ง...พัดโบก...
...ลมโกรก...กราวไป...ไหวไหว...
...ดั่งหนึ่ง...ชีวิต...สู้ไป...
...กับสิ่ง...ใดใด...เข้ามา...

...วันร่วง...ปลิดลง...ลาขั้ว...
...ปล่อยตัว...ปลิวตาม...ยถา...
...ระบำ...บรรเลง...ร่ำลา...
...ดุจอา...กาศคือ...เวที...

...อ่อนไหว...กับสาย...ลมพัด...
...สะบัด...โบกไป...เร็วรี่...
...ก่อนสัม...ผัสพื้น...ปฐวี...
...คือที่...สุดสิ้น...แสดง...

...หนึ่งคน...เกิดมา...ต่อสู้...
...ยืนอยู่...ต่อไป...เข้มแข็ง...
...อย่าได้...ยอมแพ้...โรยแรง...
...ตราบแสง...แห่งชีพ...ยังคง...
*******************************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 26 ธันวาคม 2007, 08:17:PM
เพราะมากเลย Alpha   emo_28 emo_28

...ใบไม้ หลายใบ ร่วงหล่น
...สายฝน โปรยปราย เปียกปอน
...พัดพา ใบไม้ ปลิวว่อน
...กัดกร่อน หินผา พังครืน

...ชีวิต ยังต้อง ดิ้นรน
...สายฝน โปรยปราย ชุ่มชื่น
...ชีวิต ผันผ่าน วันคืน
...ต้องยืน หยัดอย่าง แข็งแรง


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 26 ธันวาคม 2007, 08:28:PM
ใบอ่อน...ต้องลม...โบกไหว
ปลิวไป...ตามสาย...ลมผ่าน
กิ่งแข็ง...หยัดยืน...ต่อต้าน
มิทาน...หักโค่น...ตามลม

เฉกเช่น...ความรัก...ฉะนี้
ต้องมี...อ่อนแข็ง...ผสม
จักได้...ไม่ร้าว...ระทม
ผ่อนบ้าง...อารมณ์...ของใจ
****************************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 26 ธันวาคม 2007, 08:44:PM
...ใบแก่ แห้งเกรียม ร้างลา
...ใบใหม่ งอกมา แทนต้น
...แก่เกิน สุดที่ ทานทน
...เหมือนกล แห่งการ ทดแทน

...เปรียบได้ ดั่งเช่น ความรัก
...นานนัก ความหวาน ขาดแคลน
...คนเก่า รันทด สุดแสน
...คนใหม่ มาแทน ที่กัน


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: popakeshi ที่ 02 มกราคม 2008, 04:32:AM
ต่อกันดีจังครับชอบๆๆ
 emo_28 emo_28 emo_28


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 02 มกราคม 2008, 02:41:PM
ใบไม้ โบกพัด ไหวไหว
พาใจ จะปลิว บินร่อน
มองใบ ใจแทบ ขาดรอน
ลมแม้ พัดอ่อน เกินทาน

ดั่งหนึ่ง ฟางเส้น สุดท้าย
ก่อนไป ลาละ สังขาร
จารึก ไว้เพียง วันวาน
ว่ายัง มีฉัน อีกคน
***********************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: popakeshi ที่ 02 มกราคม 2008, 04:43:PM
เทพกันจิงๆๆเลย
ทำไงจะเก่งอย่างนี้บางนะ emo_61 emo_61
 emo_64


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹ ที่ 02 มกราคม 2008, 06:40:PM
แต่งเก่งกันจริงๆเลยอ่ะ
คนขี้เหงา ก็แต่งเพราะ
เจ๊อัลก็แต่งเพราะม๊ากๆมากเรยอ่า
ว่างๆมาเป็นครูสอนหน่อยนะจ๊ะเจ๊
 emo_54 emo_54 emo_54


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 02 มกราคม 2008, 08:52:PM
 emo_54 ขอบคุณคะ ถ้าให้สอนนี่ต้องให้น้องอัลสอนแล้วล่ะจ๊ะ


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 02 มกราคม 2008, 10:31:PM
emo_54 ขอบคุณคะ ถ้าให้สอนนี่ต้องให้น้องอัลสอนแล้วล่ะจ๊ะ
อ้าว...โยนกันง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอเจ๊ -*-
ให้เกียรติผู้อาวุโสกว่าเป็นปรมาจารย์ดีกว่านิ ^^


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹ ที่ 02 มกราคม 2008, 10:35:PM
ไม่ต้องโยนหรอกจ้า มาทั้ง 2 คนเรย
 emo_45 emo_45 emo_45 emo_45


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกไม้สีหม่น ที่ 03 มกราคม 2008, 11:17:PM
ใบไม้ โบกพัด ไหวไหว
พาใจ จะปลิว บินร่อน
มองใบ ใจแทบ ขาดรอน
ลมแม้ พัดอ่อน เกินทาน

ดั่งหนึ่ง ฟางเส้น สุดท้าย
ก่อนไป ลาละ สังขาร
จารึก ไว้เพียง วันวาน
ว่ายัง มีฉัน อีกคน
***********************

หากแม้น          ร่วงโรย            ลงพื้น
ลงสู่                ผืนดิน               ชื้นฝน
ละลาย             ธุลี                    บัลดล
กลายเป็น         เศษป่น               ร่ำไป
บำรุง              ต้นใหญ่            กิ่งก้าน
กลายเป็น         อาหาร             รู้ไหม
หลุดร่วง         โรยลับ              ลาไป
เกิดใหม่           อีกครั้ง            อีกครา
วนเวียน           ใบเขียว          แตกก้าน
สังขาร            วาระ              กังขา
ไม่นาน            ก็แห้ง             ร่วงมา
เกิดใหม่           อีกครา           วนเวียน..

                     


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 04 มกราคม 2008, 01:43:AM
วนเวียน วนไป ไม่สิ้น
โบยบิน วัฏ สงสาร
อย่างไร หลุดพ้น ทรมาน
มีใคร ช่วยขาน บอกที

ใบไม้ ใบหนึ่ง โรยร่วง
สืบทอด ต่อช่วง เร็วรี่
เป็นปุ๋ย แก่พื้น ปฐวี
สร้างชี วิตใหม่ ต่อไป

แต่คน ยามละ สังขาร
เหลือใด ให้สาน ต่อไหม
วิญญาณ เร่ร่อน ไปไกล
กำเนิด เกิดใหม่ อีกครา
*****************************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: popakeshi ที่ 04 มกราคม 2008, 04:45:PM
กลายเป็นกลอนธรรมไปสะเเล้
 emo_81 emo_81ว


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: *คuขี้IหJา* ที่ 04 มกราคม 2008, 05:24:PM
ชีวิต เวียนว่าย วกวน
มืดมน หม่นหมอง มัวเมา
สุขสันต์ หรรษา คว้าเอา
ทุกข์เศร้า เร่งเร้า ห่างกาย

ไบไม้ ร่วงหล่น มีค่า
ชีวา ดับสิ้น สังขาร
ล่วงเลย ตราบนาน เท่านาน
กล่าวขาน คุณงาม ความดี



หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ดวงไฟ ที่ 09 มกราคม 2008, 09:43:PM
แม้กาย ลาร้าง ห่างสิ้น
ลับโลก โบยบิน ไปไหน
แต่ยัง เหลืออยู่ คู่ไป
กับโลก ใบใหญ่ ใบเดิม
สิ่งนั้น ก็คือ ความดี
ผู้มี  ชีวิต สานเพิ่ม
ใครยัง คงอยู่ ต่อเติม
ช่วยกัน ก้าวเริ่ม คุณงาม
เพื่อตอน ในยาม ลาหาย
จะได้ ไม่โดน เหยียดหยาม
คุณจะ เป็นใคร ก็ตาม
จงสร้าง คุณงาม ความดี


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 23 เมษายน 2008, 11:45:PM
ใบไม้  ลอยใน  สายลม
ได้คม  คิดใน  ใจหนอ
เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  แล้วก็
ดับต่อ  เนื่องไป ธรรมดา

ความจริง  มีอยู่  เพื่อนเอย
พระองค์  ทรงเผย  เทศนา
ชี้ทาง  นิพพาน  นำพา
พ้นจาก  สังสาร์  ได้จริง


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: nan ที่ 25 เมษายน 2008, 05:43:PM
ใบไม้  ลอยใน  สายลม
ได้คม  คิดใน  ใจหนอ
เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  แล้วก็
ดับต่อ  เนื่องไป ธรรมดา

ความจริง  มีอยู่  เพื่อนเอย
พระองค์  ทรงเผย  เทศนา
ชี้ทาง  นิพพาน  นำพา
พ้นจาก  สังสาร์  ได้จริง

งานนี้หลวงพี่มาเองเลยเจ้าค่ะ

สาธุ  (นรกจะกินหัวใหมเนี่ย)emo_81 emo_81 emo_81


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 26 เมษายน 2008, 10:20:AM
ใบไม้ ลอยใน สายลม
ดั่งจม ติดใน สังสาร
ล่องไป ทุกทุก วันวาน
เลื่อนผ่าน อย่างไร้ ทิศทาง

ไม่รู้ จะจบ วันไหน
เมื่อใด พบแสง สว่าง
ม่านหมอก มืดมัว สลัวลาง
ปล่อยวาง ปล่อยกาย ลอยไป

ปลงแล้ว กับหนึ่ง ชีวิต
จะคิด มากมาก ไปไหน
เมื่อถึง วันหนึ่ง วันใด
ใบไม้ ก็ร่วง ถึงดิน
*************************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 13 พฤษภาคม 2008, 11:46:AM
ใบไม้  ลอยใน  สายลม
รื่นรมย์  อยู่ใน  สังสาร
เกิดตาย  เวียนวน  มนต์มาร
พบพาน  สุขทุกข์  เคล้าไป

วันหนึ่ง  ต้องร่วง  ลงดิน
ดับสิ้น  ชีวิต  วันไหน
เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  ดับไป
เกิดใหม่  พาให้  เวียนวน

ทางเอก  มีอยู่  สายเดียว
คือการ  ไปสู่  มรรคผล
ดับทุกข์   ที่ใน  ใจตน
หลุดพ้น  ไปสู่  นิพพานฯ

 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 13 พฤษภาคม 2008, 02:59:PM
ใบไม้ ลอยใน สายลม
ชื่นชม ในโลก สดใส
ก่อนร่วง ลาลับ ดับไป
สู่ชี วิตใหม่ เติบโต

ท่ามกลาง สายลม โหมแรง
ใบไม้ ฤๅแข่ง ยากโข
มิอาจ ทานทัด วาโย
จึงโล้ ล่องลอย เลือนลาง

ขอถาม สักคำ หนึ่งเถิด
ถ้าเกิด เป็นใบ ไม้บ้าง
รัศมีธรรม ส่องทาง
จะขวาง สายลม เช่นไร
************************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: รัศมีธรรมส่องทาง ที่ 13 พฤษภาคม 2008, 04:26:PM
ใบไม้ ลอยใน สายลม
ชื่นชม ในโลก สดใส
ก่อนร่วง ลาลับ ดับไป
สู่ชี วิตใหม่ เติบโต

ท่ามกลาง สายลม โหมแรง
ใบไม้ ฤๅแข่ง ยากโข
มิอาจ ทานทัด วาโย
จึงโล้ ล่องลอย เลือนลาง

ขอถาม สักคำ หนึ่งเถิด
ถ้าเกิด เป็นใบ ไม้บ้าง
รัศมีธรรม ส่องทาง
จะขวาง สายลม เช่นไร
************************

ตามที่  อัณณ์ริน  ถามมา
เกิดมา  เป็นใบ  ไม้บ้าง
รัศมี  ธรรมะ  ส่องทาง
จะขวาง  สายลม  เช่นไร

ชีวิต  เวียนว่าย  ตามวัฏฏ์
ไปขัด  วุ่นวาย  ไฉน
เมื่อถึง  เวลา  ก็ไป
ลอยล่อง  ลมไป  ตามกาล

แต่ขอ  ให้เพื่อน  ได้คิด
มีสิทธิ์  คิดสู้  อาจหาญ
ถ้าเบื่อ  เวียนว่าย  ตามวาร
ต้องการ  หลุดพ้น  ไปที

ด้วยศีล  สมาธิ  ปัญญา
นำพา  ดับทุกข์  สุขศรี
เกิดแก่  เจ็บตาย  ไม่มี
เท่านี้  สุขแท้  แน่เอยฯ

 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12 emo_12


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 26 สิงหาคม 2008, 04:49:PM
ใบไม้แหวกว่ายสายลม
เพลินชมทิวทัศน์แปลกใหม่
ถูกยึดผูกมัดนานไป
ไม่นึกจะได้โบยบิน

ไม่อาจมั่นคงเช่นเก่า
ไม่เศร้าเฝ้าอยากโผผิน
โลกกว้างทางไกลได้ยิน
ถึงสิ้นชีพลับกลับยอม

ชั่วขณะพลิ้วไหวร่ายรำ
ลำนำเพลงหวานกล่อมถนอม
รับรู้เข้าใจจำยอม
มัวอ้อมปลอมใจไม่ควร


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ?Uริสุnธ์ตaoดกาa? ที่ 18 กันยายน 2008, 10:07:AM
ดั่งที่ รัศมี เอื้อนเอื่ย
ใบไม้ ร่วงเลย ดับหาย
สู่พื้น ลงดิน ดับไป
กลับกาย มีค่า มากเอ่ย

ท่านกล่าว หลุดผ่าน ความทุกข์
เป็นสุข พ้นทุกข์ สุขขี
ด้วยปัญญา ศีลธรรม อันดี
แต่หนี บ้างอย่าง ไม่พ้น

นั้นคือ หัวใจ ของมนุษย์
อยากสุข ทำได้ ในทุกสิ่ง
ทั้งทำลาย ทำร้าย โกงกิน
ไม่พ้น ความจริง เวทนา





หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: lookgaow ที่ 18 กันยายน 2008, 12:10:PM
เด็ดใบไม้มาหนึ่งใบ...ใคร่ครวญรัก
คิดถึงนักคนรักไกล...ให้หายหน้า
หยิบใบไม้ขึ้นเช็ดปาด...หยาดน้ำตา
ที่รักจ๋า...อย่าไปลับโปรดกลับคืน

สายลมโชยพระพายอ่อน...ชอนยอดหญ้า
ดวงจันทราแทนตะวัน...มิอาจฝืน
สายลมพัดใบไม้ไป...ในค่ำคืน
เป็นสารณ์ยื่นความคำนึง...ไปถึงเธอ

ตะวันส่องจ้องมองตา...เวลาเช้า
ใบไม้เจ้า...ปลิวถึงมือเขาเฝ้าเสนอ
ผ่านสารณ์รักอักษรซึ้ง...คิดถึงธอ
หมื่นคำเพ้อ...ล้านรำพัน...ฉันรอคอย


emo_25  emo_25  emo_25


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 27 กันยายน 2008, 10:49:PM
                                                                         (http://dl5.glitter-graphics.net/pub/134/134215ivvwbo93xk.gif) (http://www.glitter-graphics.com)
ใบไม้...ปลิดปลิว...เคว้งคว้าง
ตามทาง...สายลม...พัดไหว
ลอยล่อง...ท่องเที่ยว...เปลี่ยวใจ
พริ้วไป...รอวัน...ลงดิน

ก็แค่...ใบไม้...ใบหนึ่ง
ขาดซึ่ง...ผู้คน...ถวิน
เดี่ยวโดด...โลดแล่น...จนชิน
ไกลถิ่น...บ้านเกิด...เมืองนอน

มีบ้าง...บางครั้ง...อ่อนแรง
แต่แสร้ง...ล่องลอย...สลอน
ฝ่าฝืน...กลืนกลํ่า...แรมรอน
หลบซ่อน...ไม่ยอม...อ่อนแอ

ตราบเมื่อ...สายลม...รําเพย
ไม่เคย...ถดถอย...ท้อแท้
จะปลิว...ลิ่วไป...ไม่แคร์
พ่ายแพ้...แต่ไม่...หมองมัว

จนเมื่อ...ถึงจุด...สุดสิ้น
แผ่นดิน...กลบปิด...มิดหัว
ใบไม้...ไม่เคย...คิดกลัว
ทอดตัว...ใต้พื้น...ปฐพี


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 28 กันยายน 2008, 12:04:AM
ใบไม่ร่วง จากกิ่ง ทิ้งเรือนร่าง
ลอยเคว้งคว้าง กลางนภา สู่ดินนี้
ระหว่างทาง อาจประสบ วายุมี
เลยปลิวที่ ไปไกล สู่พื้นดิน

ชีวิตเรา เหมือนดั่ง เช่นใบไม้
หลุดเมื่อไหร่ ชีวิต ก็จบสิ้น
ขาดเสาหลัก เป็นแกนกลาง ไร้ประวิน
เมื่อคืนถิ่น สู่เบื้องล่าง จบชีวี

เมื่อหลุดลอย ก็หา รู้จุดหมาย
ว่าเบื้องปลาย จะหล่น ตรงไหนนี่
หล่นในน้ำ บนดิน หรืออัคคี
ล้วนแต่มี ความตาย คอยจับตา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 29 กันยายน 2008, 11:23:PM
หนึ่งใบไม้...พริ้วแผ่ว...ตามแนวลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ต้องลา...กันแสนไกล
เหลือก็เพียง...เยื่อใย...ให้อาทร

จะปลิวไป...ตามใจ...ที่ต้องการ
ปล่อยให้ผ่าน...เรื่องราว...ที่ซับซ้อน
หากวันใด...ใบเหนื่อย...อยากหลับนอน
จะปลิวว่อน...ถลาลง...ตรงผืนดิน


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 29 กันยายน 2008, 11:36:PM
ถ้าเธอเป็น ดั่งใบไม้ ที่ร่วงหล่น
ฉันก็คง ไม่ทน บนสาขา
คงจะตาม หล่นร่วง เธอลงมา
หมายเพียงว่า สองเรา เคล้าเคียงกัน



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ?Uริสุnธ์ตaoดกาa? ที่ 31 ตุลาคม 2008, 12:11:PM
อ้างถึง
หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร

ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน

แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ


เห็นใบไม้ ล้วงหล่น พลัดจากขั่ว
ล่องลอยลง สู่พื้น แผ่นษา
อีกหนึ่งกลัว ดวงจิต ถวิลมา
จึงล้วงมา สู่พื้น เคียงกัน

อยากเป็นหนึ่ง หนอนเขียว เคียวใบไม้
ค่อยมิให้ ใบใม้ล้วง เคียงปักษา
ให้อยู่ห่าง กันไป ไกลริบตา
ซึ่งได้มา ใบไม้คู่ ล้วงหล่นเอ๋ย
 


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 03 พฤศจิกายน 2008, 07:27:PM
ไหวโยกโบกใบไกลจาก
จําพรากลอยลิ่วปลิวหาย
ลาแล้วไม่กลับลับกาย
เสียดายผูกพันวันเก่า

เก่าไปใหม่มาทดแทน
มาตรแม้นก็ยังนั่งเหงา
มีเพียงเสียงลมห่มเงา
นานเนาลําพังดายเดียว

ละล่องท่องลมซมซาน
พัดผ่านหมางเมินแลเหลียว
เคว้งคว้างบนทางสายเปลี่ยว
เลาะเลี้ยวเฉี่ยวโฉบโบยบิน

รอเพียงวันดับกลับคืน
ลงพื้นอ่อนแรงผกผิน
อาศัยยังใต้ธานินทร์
เป็นถิ่นสุดท้ายปลายทาง

(http://dl6.glitter-graphics.net/pub/731/731676o68y53p7aq.gif) (http://www.glitter-graphics.com)


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 12:35:AM
       
                   
ใบไม้ร่วงสู่ดินสิ้นสลาย
ยังกลับกลายเป็นปุ๋ยให้อาหาร
แก่ต้นไม้สูงเด่นเห็นตระการ
หมุนวนผ่านมองไปคล้ายชีพคน

คนเรานี้ตายไปไร้คุณค่า
มีกายาเผาไฟไม่มีผล
เศษกระดูกลอยไปในสายชล
จะยากจนรวยมีไปที่เดียว

คงเหลือแต่ดีชั่วตัวทำไว้
ส่งผลให้ลูกหลานได้มีเอี่ยว
พ่อแม่ดีสอนลูกให้กลมเกลียว
ใบไม้เรียวร่วงหล่นคล้ายคนตาย

         


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 01:44:AM
เหมือนใบไม้ปลิวว่อนล่อนลงดิน
มลายสิ้นดินทับดับอาสัญ
เหมือนมนุษย์สัตว์โลกก็เหมือนกัน
สุดท้ายนั้นดินกลบหน้าเมื่อชีพวาย

จะจนรวยชั่วดีเหมือนกันหมด
ถูกกำหนดให้สิ้นชีวาหาย
ไม่มีใครอยู่ยงคงโลกไป
สิ่งสุดท้ายเหลือไว้คือชั่วดี

เหมือนใบไม้ร่วงหล่นจากลำต้น
ชีวิตคนสุดท้ายตายเป็นผี
คนดีเลวชั่วช้าต่างก็มี
สุดท้ายนี้เหมือนใบไม้ร่วงลงดิน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ 04 พฤศจิกายน 2008, 07:20:PM
ใบไม้ ลอยใน สายลม
ขื่นขม แค่ไหน ไป่รู้
แต่หาก มาลอง พิจดู
ลำบาก ยังทู่ ซี้ไป

ดิ้นรน ท่ามกลาง ลมแรง
ลอยแข่ง ตราบพริ้ว ปลิวไหว
แล้วเรา เป็นคน เป็นใคร
ไฉน ยอมแพ้ ยอมปลง

เท่าที่ มีลม หายใจ
เคลื่อนไหว ได้ดัง ประสงค์
ถ้าไม่ มอดม้วย หมดลง
จะตรง ทำตาม เส้นทาง
**************************


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 06 พฤศจิกายน 2008, 10:26:AM
  ใบไม้  ปลิวไป   ไหวไหว
หล่นไป  เพราะลม  พัดหวล
ลมพัด ส ะบัด ใจครวญ
แปลปวน  จิตใจ  ไปตาม
ตอนนี้  เธออยู่  หนใด
ฝากใบ  ไม้ไป   ไถ่ ถาม
กลับคืน  เมื่อถาม ได้ความ
ตอกย้ำ ด้วยคำ สัญญา



หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 06 พฤศจิกายน 2008, 11:53:AM
หนึ่งใบไม้...พริ้วแผ่ว...ตามแนวลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ต้องลา...กันแสนไกล
เหลือก็เพียง...เยื่อใย...ให้อาทร

จะปลิวไป...ตามใจ...ที่ต้องการ
ปล่อยให้ผ่าน...เรื่องราว...ที่ซับซ้อน
หากวันใด...ใบเหนื่อย...อยากหลับนอน
จะปลิวว่อน...ถลาลง...ตรงผืนดิน

หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร

ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน

แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ



หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร

ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน
...(เพลงผ้า)...

แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ
...(น้าแจ็ค)...


สัจธรรม...ยํ้าขาน...มานานเนา
เมื่อใบเก่า...ลบเลือน...สิ้นเงือนไข
จําต้องปล่อย...ลอยคว้าง...ออกห่างไกล
เพื่องอกใหม่...ใบผลิ...มีทดแทน
...(เพลงผ้า)....


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 06 พฤศจิกายน 2008, 01:57:PM
หนึ่งใบไม้...หายวับ...กับสายลม
จําใจข่ม...ลาขั้ว...ทิ้งตัวไหว
เมื่อถึงครา...ลาจาก...พรากกันไป
เพียงเยื่อใย...ใจยังเหลือ...เพื่ออาทร

ลอยละล่อง...ท่องไป...ในวิถี
ปล่อยฤดี...ที่ทุกข์ไป...ในคราวก่อน
หากวันใด...ใบเหนื่อยนัก...อยากพักนอน
จะปลิวว่อน...ร่อนถลา...มาผืนดิน
...(เพลงผ้า)...

แม้ใบร่วง...ยังห่วงขั้ว...ที่ตัวจาก
แม้พลัดพราก...จากไกล...ใจถวิล
ยังคิดถึง...คนึงห่วง...ทั้งดวงจินต์
อยากโบยบิน...คืนต้น...ก็จนใจ
...(น้าแจ็ค)...

สัจธรรม...ยํ้าขาน...มานานเนา
เมื่อใบเก่า...ลบเลือน...สิ้นเงือนไข
จําต้องปล่อย...ลอยคว้าง...ออกห่างไกล
เพื่องอกใหม่...ใบผลิ...มีทดแทน
...(เพลงผ้า)....

ใบไม้ร่วง...ห่วงต้น...จนใจอยาก
หากพรัดพราก...จากสิ่ง...กิ่งหวงแหน
แม้ร่วงหล่น...บนดิน...ยังเหลือแกน
มิอาจแม้น...เก็บไว้....ให้ตามมา
...(โรมีโฮ)...

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: เพลงผ้า ที่ 17 พฤศจิกายน 2008, 01:12:AM
ลอยลิ่ว ปลิวไป ในลม
ไร้ปม หลักการ ขานไข
หลงทิศ หลงทาง แกว่งไกว
ปล่อยใจ ระเริง ลําพอง

สะเปะ สะปะ ละกิ่ง
ไม่นิ่ง โทสะ ผผอง
ใบเอ๋ย ใบไม้ ใคร่มอง
สักวัน คงต้อง ลงดิน

เมื่อลม รําเพย หยุดพัด
สลัด ทิ้งใบ ไกลถิ่น
แล้วเจ้า จักโบก โบยบิน
โผผิน คืนคอน อย่างไร


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 17 พฤศจิกายน 2008, 09:28:AM

เมื่อเจ้า หลุดลง จากขั้ว
หลงตัว ลอยไกล ไปไหน
อย่าคิด ว่าเจ้า ลอยไกล
เพียงได้ อาศัย แรงลม

เมื่อลม รำเพย หยุดพัด
สะบัด เจ้าทิ้ง ขื่นขม
เจ้าคง หล่นร่วง โคลนตม
โง่งม ที่หลง ลำพอง

ใบเอ๋ย ใบไม้ โง่เหง้า
ช่างเขลา เสียจริง ผยอง
สุดท้าย ความฝัน เฝ้าปอง
คงต้อง แตกดับ หายไป


หัวข้อ: Re: ใบไม้ในสายลม
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 17 พฤศจิกายน 2008, 01:43:PM

ใบไม้ไหวหวั่นสั่นระริก
บางใบพลิกล้อลมที่โหมกล้า
บางใบปลิดร่อนลงในคงคา
ในผืนหล้า  ในป่า หิมพานต์

ใบไม้มีคุณค่ามีประโยชน์
ไม่มีโทษ...ก่อเกิด..ประเสริฐสาน
เป็นปุ๋ยหมัก แมกไม้ ได้ใช้งาน
ยามดับขันธ์ คนเรา สิเปล่าดาย