ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำตาพันปี]

ชื่อบท  ปลายฝนต้นหนาว

ผู้แต่ง  ..น้ำตาพันปี..


ต้นเหม่ยเบ่งบานยามราตรีแปร
สายลมหนาวพัดแรงดอกล่วงโรย
ช่วงปลายฝนน้ำค้างลงหยดโปรย
แรกอรุณดั่งฟ้าโปรดพบรุ้งงาม

หวนคิดถึงเหตุการณ์ช่วงปรายฝน
หวั่นวิตกทะเลทุกข์สาดซัดเมือง
หลากน้ำใจมหาชนมอบอยู่เนืองเนือง
ร่วมแรงฟื้นเมืองวิสุทธิ์จากอุทกภัย

ครั้นต้นหนาวใจเบาได้ผ่อนคลาย
เคราะห์ถอยห่างด้วยใจชนใสงดงาม
ลมหนาวพัดร่มเย็นแสงส่องผ่าน
ละลายซึ่งความหนาวด้วยตะวัน

จันทร์ราตรีหน้าหนาวไร้เมฆบัง
แสงจันทร์ส่องไปทั่วทั้งโลกหล้า
ลมหน้าหนาวตัดผ่านใบไม้มา
ประดุจคล้ายเสี่ยงขลุ่ยรับฤดู

..กราบลา..

[panthong.kh]

ชื่อบทกลอน : ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง : พันทอง

มองเห็นขอบ ฟ้าคราม เมื่อยามเช้า
เมฆสีเทา เวียนวน ดูหม่นหมาง
กลิ่นดอกข้าว ลอยลม ห่มหมอกจาง
อยู่ระหว่าง เหมันต์ ผันมาเยือน

สุขสกาว  เรืองรอง ทั่วท้องทุ่ง
ชาวนามุ่ง ทำกิน  ถวิลเหมือน
หอมแก้มสาว คละเคล้า เฝ้าย้ำเตือน
ยิ้มบิดเบือน เอียงอาย ชม้ายตา

ธรรมชาติ เริงร่า ท้าสายฝน
ที่ร่วงหล่น เกาะเกี่ยว เรียวใบหญ้า
ไม้ดอกผล เขียวสด งดงามตา
ภุมรา บินว่อน ร่อนเล่นลม

ถิ่นอุดม สมบูรณ์ เพิ่มพูนยิ่ง
ได้พึ่งพิง อาศัย ใจสุขสม
เป็นอู่ข้าว อู่น้ำ ล้ำนิยม
ทุกสังคม ชมชื่น ระรื่นกาย

แม้นในน้ำ  ปูปลา หาไม่ยาก
คราน้ำหลาก จับกัน ปันไปขาย
ข้าวในนา ออกรวง ช่วงหนาวปลาย
คมเคียวชาย หมายเกี่ยว  เหลือบเหลียวมอง

เป็นชีวิต  สุขล้น หน้าฝนสั่ง
เหมันต์หวัง ลมพัด สะบัดล่อง
คือปลายฝน ต้นหนาว ข้าวสีทอง
งามน่ามอง ทั่วถิ่น แผ่นดินไทย

[อัลิปรียา]

ชื่อบทกลอน : ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง : อัลิปรียา


"หอมกรุ่นกลิ่นดินฝนระคนเคล้า
พาใจเฝ้าคิดถึงคะนึงหา
บ้านเราเริ่มหนาวแล้วนะแก้วตา
เมื่อไหร่เจ้าจะกลับมาหาอุ่นไอ"



เห็นหยาดฝนขาดสายพรายน้ำค้าง
แสนอ้างว้างดวงจิตคิดหวั่นไหว
เสียงของแม่ที่ก้องอยู่ในหัวใจ
เตือนให้อยากกลับไปในเร็ววัน

จะเปลี่ยนผ่านกาลเวลาอีกคราครั้ง
แต่ลูกยังอยู่ไกลหัวใจสั่น
คิดถึงซึ่งบรรยากาศที่ผูกพัน
เมื่อปลายฝนต้นหนาวนั้นที่บ้านเรา

ละอองไอหมอกขาวพราวเกลื่อนฟ้า
โอบภูผาดั่งกอดไว้ให้หายเหงา
ถึงจะหนาวแต่อุ่นในฤทัยเนาว์
ยามดึกเฝ้าล้อมวงลงผิงไฟ

อยากกลับบ้านเสียให้ได้ในวันนี้
แต่ด้วยมีภาระอันยิ่งใหญ่
รอให้สอบเสร็จสิ้นสมหทัย
คงจะได้กลับไปสูดไอดิน(ที่เมืองแม่เอย...)

[greetha]

 ชื่อบทกลอน : ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง : กรี-กวี


  ถึง   ปลายฝน     ต้นหนาว         อีกคราวแล้ว
  ปลาย   ฝนแผ่ว       สร่างซา          ฟ้าสดใส
  ฝน       สั่งลา          แสนสาหัส      ซัดท่วมใจ 
  ต้น       ไม้ไกว         ล้มเอน            กวาดเลนตม
  หนาว    มีน้อย         ค่อยค่อยหนาว  นะคราวนี้
  อีก        กี่ปี             จะมีหนาว         ให้เสพสม
  คราว     ที่แล้ว         หนาวนิดเดียว   เปลี่ยวอารมณ์
  แล้ว      นี่ลม           หนาวคงมา       ช้าตามเคย.    [

[ssanyamo]

"ปลายฝนต้นหนาว"
 ผู้แต่ง อิงภู

หมอกสีจางเรื่อละอองผ่องละเอียด
แลละเมียดล่องละมุนอรุณฉาย
คมสีเข้มบุปผาบางกลีบพร่างพราย
คงทักทายสายหมอกบอกรักกัน

โอ้หยาดฝนหล่นพร่างน้ำค้างเช้า
สายลมเบาร้องเพลงบรรเลงสรรค์
เย็นยะเยียบฉ่ำฉอ้อนอ้อนรำพัน
ป่าจึงลั่นความสุขทุกอณู

เจ้านกน้อยหัดบินผินไม้ผลัด
ปีกกำดัดเริงไพรไกลสุดกู่
เริงลมหนาวจิบน้ำค้างอันพร่างพรู
รอฤดูใหม่คล้อยค่อยค่อยมา

เจ้ากล้าไม้ผลิรากจากเมล็ดแก่
ค่อยค่อยแปรกิ่งใหญ่และใบหนา
ค่อยค่อยผลิดอกบานละลานตา
ค่อยค่อยรา หลังฝากเกร็ดเมล็ดพันธุ์

"ปลายหน้าฝนต้นหน้าหนาวคราวผันเปลี่ยน"
ดอกไม้เวียนสลับสีกี่หนนั่น
กี่นกน้อยเกิดตายวายชีวัน
มองเห็นมันถามสักนิด "คิดยังไง"

ฤดูกาลชีวิตไม่ผิดแผก
สุขเศร้าแทรกคละเคล้าเราเห็นไหม
รับ "ปลายฝนต้นหนาว" อย่างเข้าใจ
ฤดูใดก็เป็นสุขได้ทุกวัน

...

[uddyart]

หัวข้อ...ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง....แม่กลอง

เมฆาบังอาทิตย์ลับเกือบดับแสง  พระพายแกล้งพัดโบกโยกไสว
พระพิรุณพรมพร่ำฉ่ำดวงใจ       ธรณีรินหลั่งไหลด้วยสายธาร
เพราะสายฝนจากฟ้านภาสรวง     ข้าวในรวงได้พลิ้วโบกโยกขับขาน
พรรณพฤกษามาลี ได้คลี่บาน     นกประสานเสียงร้องพร้อมเพรียงกัน
ฝนฉ่ำเย็นเป็นฤดูแห่งวัสสาน   พ้นคืนวันอันยาวนานผ่านคิมหันต์
สายลมหนาวพัดแผ่วหนาวแล้วนั่น     สัญญาณว่าเหมันต์นั้นมาเยือน
หมู่เมฆหมอกเกลียวกอดยอดภูผา   ดั่งใจข้ามีเหงานั้นเป็นเพื่อน
หนาวปีกลายมีความหลังคอยย้ำเตือน   หนาวปีนี้คงนับเดือนเตือนตัวเอง

[bond15199]

                                ลาก่อนนะฤดูฝนแสนน่าเบื่อ                                      ฤดูหนาวเข้ามาเมือเดือนตุลา
                 หนาวแล้วดีใจจังเราจึงไปลา                                                                             คุณพ่อกับคุณแม่เพื่อไปเที่ยวเล่น
                                      emo_86เมื่อไปถึงที่ที่เที่ยวก็หนาวเย็น                                     เจอสัตว์ที่มากมายตัวอย่างเช่นเม่น
                   
                     กลับไปกินข้าวเย็นที่อร่อยมาก                                                                  จีงขอจบกลอนนี่มาเพื่อทุกคน
     

[Busayamat9]

ปลายฝน...ต้นหนาว
     ผ่านไปแล้ว  อีกปีเล่า นะเจ้าหนอ
นับวันรอ ฤดูเหงา เข้าหน้าหนาว
ไร้เคียงคู่ ดูแสนเศร้า เข้าอีกคราว
คู่หนุ่มสาว น่าอิจฉา พาเที่ยวกัน
     
     ผ่านไปแล้ว ฝนปรายโปรย ทั่วหย่อมหญ้า
ใกล้เข้ามา ฤดูหนาว สาวช่างฝัน
เตรียมเสื้ออุ่น ขึ้นเที่ยวเหนือ เพื่อผูกพัน
ร่วมแบ่งปัน เสื้อกันหนาว เพื่อผองไทย

     อากาศเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน แสนเศร้านัก
โอ้ความรัก มาพลัดพราก พาหวั่นไหว
หนาวเพียงกาย มิหนาวเท่า หนาวหัวใจ
จดจำไว้ ปลายฝนเข้า ต้นหนาวเอย
       
                      บุษยมาศ

[Mike monz]

             กลอน ปลายฝนต้นหนาว

                   โดย Mike monz
     
              
                     สายฝนโปรยสะพรั่งหลั่งลงดิน       ทั่วธานินเย็นหล้าจากฟ้าฝน

                     กระหน่ำมามากมายจนเอ่อร้น         ท่วมบ้านคนท้องนาพาเดือดร้อน

                     จนตอนนี้วันนี้เวลานี้                  ก็ยังมีฝนตกชุกพึงสังหรณ์

                     แม้จะเป็นปลายฝนก็ยังร้อน           ต้นหน้าหนาวแดดรอนๆฝนโปรยปราย

                     คงไม่นานหวังว่าน้ำคงลด              ฝนคงหมดอากาศร้อนก็คงหาย

                     อุ่นไอหนาวเย็นระเยือกปะทะกาย    นอนสบายห่มผ้าฝันทั้งคืน

                     ฝนไปแล้วเก็บร่มเตรียมเสื้อหนาว       ในตอนเช้าหมอกขาวพาให้ตื่น

                     เย็นอุราสบายกายแสนสดชื่น            ไม่กล้ำกลืนกับท้องฟ้าที่มืดมน

[sakedDao]

หัวข้อ: ปลายฝนต้นหนาว
โดย: นิฌา สะเก็ดดาว

เมื่อปลายฝน ต้นหนาว เข้ามาใกล้
พาลให้ใจ นั้นหดหู่ อยู่ไม่หาย
ณ วันนี้ ยังต้องอยู่ อย่างเดียวดาย
ไม่มีใคร เคียงคู่กาย แม้สักคน
แม้ร่างกาย จะทนหนาว เราพอไหว
แต่หัวใจ นั้นทนหนาว มากี่หน
ขอเพียงแค่ หนาวนีิ้ ใครสักคน
ช่วยมาดล รักแท้ แก้หนาวใจ…;)