ชื่อบทกลอน : ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง : อัลิปรียา


"หอมกรุ่นกลิ่นดินฝนระคนเคล้า
พาใจเฝ้าคิดถึงคะนึงหา
บ้านเราเริ่มหนาวแล้วนะแก้วตา
เมื่อไหร่เจ้าจะกลับมาหาอุ่นไอ"



เห็นหยาดฝนขาดสายพรายน้ำค้าง
แสนอ้างว้างดวงจิตคิดหวั่นไหว
เสียงของแม่ที่ก้องอยู่ในหัวใจ
เตือนให้อยากกลับไปในเร็ววัน

จะเปลี่ยนผ่านกาลเวลาอีกคราครั้ง
แต่ลูกยังอยู่ไกลหัวใจสั่น
คิดถึงซึ่งบรรยากาศที่ผูกพัน
เมื่อปลายฝนต้นหนาวนั้นที่บ้านเรา

ละอองไอหมอกขาวพราวเกลื่อนฟ้า
โอบภูผาดั่งกอดไว้ให้หายเหงา
ถึงจะหนาวแต่อุ่นในฤทัยเนาว์
ยามดึกเฝ้าล้อมวงลงผิงไฟ

อยากกลับบ้านเสียให้ได้ในวันนี้
แต่ด้วยมีภาระอันยิ่งใหญ่
รอให้สอบเสร็จสิ้นสมหทัย
คงจะได้กลับไปสูดไอดิน(ที่เมืองแม่เอย...)