หัวข้อ...ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง....แม่กลอง
เมฆาบังอาทิตย์ลับเกือบดับแสง พระพายแกล้งพัดโบกโยกไสว
พระพิรุณพรมพร่ำฉ่ำดวงใจ ธรณีรินหลั่งไหลด้วยสายธาร
เพราะสายฝนจากฟ้านภาสรวง ข้าวในรวงได้พลิ้วโบกโยกขับขาน
พรรณพฤกษามาลี ได้คลี่บาน นกประสานเสียงร้องพร้อมเพรียงกัน
ฝนฉ่ำเย็นเป็นฤดูแห่งวัสสาน พ้นคืนวันอันยาวนานผ่านคิมหันต์
สายลมหนาวพัดแผ่วหนาวแล้วนั่น สัญญาณว่าเหมันต์นั้นมาเยือน
หมู่เมฆหมอกเกลียวกอดยอดภูผา ดั่งใจข้ามีเหงานั้นเป็นเพื่อน
หนาวปีกลายมีความหลังคอยย้ำเตือน หนาวปีนี้คงนับเดือนเตือนตัวเอง
ผู้แต่ง....แม่กลอง
เมฆาบังอาทิตย์ลับเกือบดับแสง พระพายแกล้งพัดโบกโยกไสว
พระพิรุณพรมพร่ำฉ่ำดวงใจ ธรณีรินหลั่งไหลด้วยสายธาร
เพราะสายฝนจากฟ้านภาสรวง ข้าวในรวงได้พลิ้วโบกโยกขับขาน
พรรณพฤกษามาลี ได้คลี่บาน นกประสานเสียงร้องพร้อมเพรียงกัน
ฝนฉ่ำเย็นเป็นฤดูแห่งวัสสาน พ้นคืนวันอันยาวนานผ่านคิมหันต์
สายลมหนาวพัดแผ่วหนาวแล้วนั่น สัญญาณว่าเหมันต์นั้นมาเยือน
หมู่เมฆหมอกเกลียวกอดยอดภูผา ดั่งใจข้ามีเหงานั้นเป็นเพื่อน
หนาวปีกลายมีความหลังคอยย้ำเตือน หนาวปีนี้คงนับเดือนเตือนตัวเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
