| 07 เมษายน 2012, 05:11:AM |
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
 |
« เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 05:11:AM » |
 ชุมชน
|
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/THXpOR5M0jQ&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/THXpOR5M0jQ&rel=0&fs=1</a>]]>
หากความหมายในชีวิต ลิขิตไว้
ด้วยฝังใจในรัก ที่จักหา
เพียงแค่ใครคนหนึ่ง หวังพึ่งพา
นำรักมาให้สัมผัส มัดดวงมาน
มันรู้สึกเช่นไร ฉันใคร่รู้
เพียรเฝ้าดูสิ่งที่ใคร ได้กล่าวขาน
มีรักแท้รักขม อุดมการณ์
รับความหวานในไคร่ ฉันใคร่ลอง
แม้จะผ่านมามากมาย ใจร้องขอ
ไม่เคยพอซึ้งหัวใจ ในเราสอง
เหมือนยังขาดห้วงลึก นั่งตรึกตรอง
ไม่อยากข้องที่จะเกี่ยว เหนี่ยวสัมพันธ์
จวบมาพบกับเธอ ฉันเผลอไผล
เมื่อมานึกย้อนไป ให้ขบขัน
ด้วยไม่อาจใช้ชีวิต ผิดวานวัน
ด้วยหัวใจใช่ของฉัน มันของเธอ
นี่ใช่ไหมที่เขาเรียก กันว่ารัก
ที่เรามักเทหัวใจ ให้เสมอ
แม้ยามหลับในฝัน ก็พลันเจอ
ทุกเวลาพร่ำเพ้อ เธอผู้เดียว
เหมือนเธอคือสิ่งตามหา มานานแสน
ทุกถิ่นแดนแคว้นไหน ให้ข้องเกี่ยว
เมื่อสัมผัสในรัก จักกลมเกลียว
ผูกยึดเหนี่ยว เกี่ยวใจสอง ให้ต้องกัน
bluesky |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, Music, สุนันยา, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Thammada, darkness_hero, รการตติ, บ้านริมโขง, sunthornvit, แป้งน้ำ, เนิน จำราย, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, amika29, สิงขร, ดอกแก้ว พิกุลทอง, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 05:54:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 05:54:AM » |
ชุมชน
|
อันความรัก ของใคร ก็ไม่ผิด
รักสถิตย์ ฝังใน ฤทัยฉัน
ถึงเวลา พ้นผ่าน เนิ่นนานวัน
ยังผูกพัน ถึงอยู่ มิรู้คลาย
รักไม่เคย ลืมลง พะวงหา
อยากเห็นหน้า ใกล้ชิด พิสมัย
อยากจะเหนี่ยว รั้งกอด ยอดหทัย
จนเป็นไข้ บางครั้ง ชังอุรา
รักเข้าตา พาให้ ใจไหลหลง
รักมั่นคง แน่วแน่ แลมีค่า
รักด้วยจิต วิญญาณ ที่ผ่านมา
ทรงคุณค่า ยิ่งนัก รักษาไว้
แต่รักฉัน วันนี้ ไม่มีเหลือ
ยังคลุมเคลือ เจือสี ที่หวิวไหว
ไม่อยากเหนี่ยว เกี่ยวข้อง ปองผู้ใด
กลัวฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, สุนันยา, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Thammada, darkness_hero, รการตติ, บ้านริมโขง, blues, sunthornvit, แป้งน้ำ, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, สะเลเต, ดอกแก้ว พิกุลทอง, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน, amika29
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 11:38:AM |
|
darkness_hero
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 11:38:AM » |
ชุมชน
|
อันความรัก ของใคร ก็ไม่ผิด
รักสถิตย์ ฝังใน ฤทัยฉัน
ถึงเวลา พ้นผ่าน เนิ่นนานวัน
ยังผูกพัน ถึงอยู่ มิรู้คลาย
รักไม่เคย ลืมลง พะวงหา
อยากเห็นหน้า ใกล้ชิด พิสมัย
อยากจะเหนี่ยว รั้งกอด ยอดหทัย
จนเป็นไข้ บางครั้ง ชังอุรา
รักเข้าตา พาให้ ใจไหลหลง
รักมั่นคง แน่วแน่ แลมีค่า
รักด้วยจิต วิญญาณ ที่ผ่านมา
ทรงคุณค่า ยิ่งนัก รักษาไว้
แต่รักฉัน วันนี้ ไม่มีเหลือ
ยังคลุมเคลือ เจือสี ที่หวิวไหว
ไม่อยากเหนี่ยว เกี่ยวข้อง ปองผู้ใด
กลัวฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
อยากบอกว่ารักของฉันยังมีอยู่
แม้ไม่พรั่งพรูคำรักให้เคอะเขิน
ไม่ปนเปือนเจือสีใดให้ขาดเกิน
มาจับมือเราจะเดินไปด้วยกัน
กลัวอดีตปวดร้าวเช่นนั้นหรือ
มันก็คือแค่อดีตอันแสบสัน
จะช่วยเปลี่ยนนับวันนี้และทุกวัน
ให้เธอนั้นยิ้มได้ดังที่เคย
darkness_hero |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, Thammada, บ้านริมโขง, blues, sunthornvit, รพีกาญจน์, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, สิงขร, ดอกแก้ว พิกุลทอง, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน, amika29
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog |
|
|
| 07 เมษายน 2012, 12:01:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 12:01:PM » |
ชุมชน
|
อยากจะจับ มือนั้น ฉันไม่กล้า
เพราะกลัวว่า ความรัก จักเมินเฉย
ถึงแม้เรา เป็นคน ที่คุ้นเคย
ยากจริงเอย เอ่ยฝาก รักออกมา
มืออบอุ่น ที่ยื่นมา อยากคว้านัก
ประสานถัก ทอใจ รีบใฝ่หา
ด้วยขาดรัก อิงแอบ แนบอุรา
ส่งสายตา มาให้ หวังได้ชม
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, Thammada, บ้านริมโขง, blues, sunthornvit, รพีกาญจน์, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, ดอกแก้ว พิกุลทอง, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 12:05:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 12:05:PM » |
ชุมชน
|
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/THXpOR5M0jQ&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/THXpOR5M0jQ&rel=0&fs=1</a>]]>
หากความหมายในชีวิต ลิขิตไว้
ด้วยฝังใจในรัก ที่จักหา
เพียงแค่ใครคนหนึ่ง หวังพึ่งพา
นำรักมาให้สัมผัส มัดดวงมาน
มันรู้สึกเช่นไร ฉันใคร่รู้
เพียรเฝ้าดูสิ่งที่ใคร ได้กล่าวขาน
มีรักแท้รักขม อุดมการณ์
รับความหวานในไคร่ ฉันใคร่ลอง
แม้จะผ่านมามากมาย ใจร้องขอ
ไม่เคยพอซึ้งหัวใจ ในเราสอง
เหมือนยังขาดห้วงลึก นั่งตรึกตรอง
ไม่อยากข้องที่จะเกี่ยว เหนี่ยวสัมพันธ์
จวบมาพบกับเธอ ฉันเผลอไผล
เมื่อมานึกย้อนไป ให้ขบขัน
ด้วยไม่อาจใช้ชีวิต ผิดวานวัน
ด้วยหัวใจใช่ของฉัน มันของเธอ
นี่ใช่ไหมที่เขาเรียก กันว่ารัก
ที่เรามักเทหัวใจ ให้เสมอ
แม้ยามหลับในฝัน ก็พลันเจอ
ทุกเวลาพร่ำเพ้อ เธอผู้เดียว
เหมือนเธอคือสิ่งตามหา มานานแสน
ทุกถิ่นแดนแคว้นไหน ให้ข้องเกี่ยว
เมื่อสัมผัสในรัก จักกลมเกลี่ยว
ผูกยึดเหนี่ยว เกี่ยวใจสอง ให้ต้องกัน
under
สำนวนถ้อย คล้อยหวาน นั้นล้ำค่า
ร้อยคำรัก นำมา พาชวนฝัน
บทเพลงซึ้ง คำนึง ถึงวานวัน
ความรักอัน ซ่านซึ้ง ยังตรึงทรวง
ย้ำถึงความ รักชื่น ระรื่นสุข
ได้ปลอบปลุก คลุกเคล้า ราวอยู่สรวง
ค่าความหมาย คือใจ เพียงหนึ่งดวง
สุดแหนหวง มอบให้ ไว้เพียงเธอ
แม้ไร้ซึ่ง รักตอบ มาปลอบขวัญ
แต่รักมั่น คงอยู่ คู่เสมอ
ขอแต่เพียง แค่ได้รัก ฝากปรนเปรอ
ไม่ขอร้อง ให้เธอ เพ้อใฝ่ปอง
สลักนำ ..คำว่ารัก ฝากไว้ให้
สลักใจ...ไว้หนึ่งนี้ ไม่มีสอง
สลักรัก...แม้มิได้ ไว้ครอบครอง
สลักคำ...ร่ำร้อง ปองแนบใจ../
"สุนันยา"
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, Thammada, บ้านริมโขง, blues, sunthornvit, รพีกาญจน์, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, เนิน จำราย, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, สิงขร, ดอกแก้ว พิกุลทอง, กามนิต, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 02:24:PM |
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 02:24:PM » |
ชุมชน
|
อันความรัก ของใคร ก็ไม่ผิด
รักสถิตย์ ฝังใน ฤทัยฉัน
ถึงเวลา พ้นผ่าน เนิ่นนานวัน
ยังผูกพัน ถึงอยู่ มิรู้คลาย
รักไม่เคย ลืมลง พะวงหา
อยากเห็นหน้า ใกล้ชิด พิสมัย
อยากจะเหนี่ยว รั้งกอด ยอดหทัย
จนเป็นไข้ บางครั้ง ชังอุรา
รักเข้าตา พาให้ ใจไหลหลง
รักมั่นคง แน่วแน่ แลมีค่า
รักด้วยจิต วิญญาณ ที่ผ่านมา
ทรงคุณค่า ยิ่งนัก รักษาไว้
แต่รักฉัน วันนี้ ไม่มีเหลือ
ยังคลุมเคลือ เจือสี ที่หวิวไหว
ไม่อยากเหนี่ยว เกี่ยวข้อง ปองผู้ใด
กลัวฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/poM5sYfN00s&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/poM5sYfN00s&rel=0&fs=1</a>]]>
คือสิ่งเดียวในชีวิต ที่ได้พบ
ได้บรรจบคบเธอ อย่างเก้อเขิล
ไม่ได้คิดว่าจะรัก ปักใจเกิน
จึงหลงเพลินมอบใจไป ให้แด่เธอ
นั่นคือสิ่งที่ดีสุด ในชีวิต
ที่ลิขิตเองได้ ใจเสนอ
คือสิ่งเดียวที่ฉันรัก ปักใจเจอ
จงรับรู้ดูคำเพ้อ เธอผู้เดียว
bluesky |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, panthong.kh, แป้งน้ำ, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, รพีกาญจน์, Thammada, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 02:48:PM |
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 02:48:PM » |
ชุมชน
|
สำนวนถ้อย คล้อยหวาน นั้นล้ำค่า
ร้อยคำรัก นำมา พาชวนฝัน
บทเพลงซึ้ง คำนึง ถึงวานวัน
ความรักอัน ซ่านซึ้ง ยังตรึงทรวง
ย้ำถึงความ รักชื่น ระรื่นสุข
ได้ปลอบปลุก คลุกเคล้า ราวอยู่สรวง
ค่าความหมาย คือใจ เพียงหนึ่งดวง
สุดแหนหวง มอบให้ ไว้เพียงเธอ
แม้ไร้ซึ่ง รักตอบ มาปลอบขวัญ
แต่รักมั่น คงอยู่ คู่เสมอ
ขอแต่เพียง แค่ได้รัก ฝากปรนเปรอ
ไม่ขอร้อง ให้เธอ เพ้อใฝ่ปอง
สลักนำ ..คำว่ารัก ฝากไว้ให้
สลักใจ...ไว้หนึ่งนี้ ไม่มีสอง
สลักรัก...แม้มิได้ ไว้ครอบครอง
สลักคำ...ร่ำร้อง ปองแนบใจ../
"สุนันยา"
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/i93BgZLLLr0&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/i93BgZLLLr0&rel=0&fs=1</a>]]>
เสียงกู่ร้องปองรัก ผลักใจเผลอ
เพียรค้นหาอยากได้เจอ เธออยู่ไหน
ความรู้สึกอุ่นไอรัก จากข้างใน
ว่าจะพบเธอได้ ในเร็ววัน
อย่าให้รอนานนัก ฉันห่วงหา
ถึงแก้วตายาใจ ใช่ในฝัน
ใคร่พบเธอตัวจริง สิ่งผูกพัน
เพื่อผูกมัด หัวใจฉัน กับจันทร์งาม
bluesky |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, sunthornvit, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, D, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, สิงขร, ดอกแก้ว พิกุลทอง, รพีกาญจน์, Thammada, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 02:49:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 02:49:PM » |
ชุมชน
|
อันความรัก ของใคร ก็ไม่ผิด
รักสถิตย์ ฝังใน ฤทัยฉัน
ถึงเวลา พ้นผ่าน เนิ่นนานวัน
ยังผูกพัน ถึงอยู่ มิรู้คลาย
รักไม่เคย ลืมลง พะวงหา
อยากเห็นหน้า ใกล้ชิด พิสมัย
อยากจะเหนี่ยว รั้งกอด ยอดหทัย
จนเป็นไข้ บางครั้ง ชังอุรา
รักเข้าตา พาให้ ใจไหลหลง
รักมั่นคง แน่วแน่ แลมีค่า
รักด้วยจิต วิญญาณ ที่ผ่านมา
ทรงคุณค่า ยิ่งนัก รักษาไว้
แต่รักฉัน วันนี้ ไม่มีเหลือ
ยังคลุมเคลือ เจือสี ที่หวิวไหว
ไม่อยากเหนี่ยว เกี่ยวข้อง ปองผู้ใด
กลัวฤทัย เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
อย่าได้เพ้อ หวั่นไหว ในความรัก
ให้ประจักษ์ แน่นนัก สลักเกี่ยว
ขอมอบดวง ฤทัย ให้เพียงเดียว
จะไม่เกี่ยว ไม่ข้อง มองชายใด
จะซื่อตรง มั่นคง ในความรัก
จะฟูมฟัก รักแน่ คอยแก้ไข
ขอแต่เธอ อย่าปอง หญิงอื่นใด
ดวงฤทัย มอบให้ ไว้เพียงเธอ
พันทอง
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, blues, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, D, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, สิงขร, รพีกาญจน์, Thammada, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 04:46:PM |
|
ฌลา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 04:46:PM » |
ชุมชน
|
From7 จักรยาน 
.....เคยรู้สึกบ้างไหมว่า...
ชีวิตมันไร้ค่า...ไม่ค่อยมีความหมาย...
สายลมพัดผ่าน...กลับมีเพียงเงานั้น....ข้างกาย
หนาว-หนาวในหัวใจ...กับความเดียวดาย...ที่เรามี
...จนกระทั่ง...เธอเข้ามา...
เปลี่ยนแปลงวันธรรมดา....ให้คนคนนี้...
แม้ข้างกายจะว่างเปล่า...แต่กลับไม่เหงาเหมือนทุกที...
เมื่อรับรู้ว่าวันนี้....เสียงหัวใจที่มี....เต้นเพื่อใคร...
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, blues, เนิน จำราย, D, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, sunthornvit, ลมหนาว, nisakorn, สะเลเต, amika29, รพีกาญจน์, Thammada, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
รวมกลอน
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 05:19:PM |
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 05:19:PM » |
ชุมชน
|
.....เคยรู้สึกบ้างไหมว่า...
ชีวิตมันไร้ค่า...ไม่ค่อยมีความหมาย...
สายลมพัดผ่าน...กลับมีเพียงเงานั้น....ข้างกาย
หนาว-หนาวในหัวใจ...กับความเดียวดาย...ที่เรามี
...จนกระทั่ง...เธอเข้ามา...
เปลี่ยนแปลงวันธรรมดา....ให้คนคนนี้...
แม้ข้างกายจะว่างเปล่า...แต่กลับไม่เหงาเหมือนทุกที...
เมื่อรับรู้ว่าวันนี้....เสียงหัวใจที่มี....เต้นเพื่อใคร...
ฉันเอง..ก็เหมือนกับคนอื่นอื่น
มิอาจฝืน...เมื่อสุดกลืน...เกินต้านไหว
เมื่อความรักมันชอกช้ำ...เจ็บแล้วไม่เคยจำจากขั้วหัวใจ
หยาดน้ำตาที่รินไหล......ไม่เคยเหือดหาย.....จากใบหน้าได้เลยสักครั้ง
....ก็รู้อยู่....
ความอดสู....ไม่เคยถูกฝัง
เจ็บเจียนตาย...จนหัวใจเริ่มไร้พลัง
อยากกลับมาเต้นใหม่อีกสักครั้ง...หลังจากเปลี่ยนหัวใจดวงเดิม
bluesky |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, เนิน จำราย, nisakorn, amika29, สิงขร, รพีกาญจน์, Thammada, กามนิต, ไม่รู้ใจ, กังวาน, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 06:02:PM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 06:02:PM » |
ชุมชน
|
ใ ค ร ก็ ไ ม่ อ า จ ฝื น โ ช ค ช ะ ต า
เมื่อชีวิตถูกกำหนดให้ไร้ค่า..ตั้งแต่เริ่ม
มีความปวดร้าวเล็กเล็กน้อยน้อย..มาคอยเติม
ทำให้หัวใจหยุดอยู่จุดเดิม..ตลอดมา
เ พ ร า ะ เ จ อ แ ส ง ส ว่ า ง ร่ ำ ไ ร
ถึงแม้ไม่กล้าก้าวไปก็ยังอยาก..ไปหา
รับรู้ถึงความรัก..ทำให้ชีวิตมีค่า
ขอบคุณที่ส่องแสงนำทางฉันด้วยความหวังดีเสมอมา..ขอบคุณ
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, เนิน จำราย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, บูรพาท่าพระจันทร์, nisakorn, สะเลเต, amika29, สิงขร, รพีกาญจน์, กามนิต, Thammada, ไม่รู้ใจ, กังวาน, blues, sunthornvit, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 เมษายน 2012, 08:46:PM |
|
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 07 เมษายน 2012, 08:46:PM » |
ชุมชน
|
ขอยืมประโยคหนึ่งขอคุณ under มาหน่อยนะคะ
"นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกกันว่า"รัก"  |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, amika29, สิงขร, เนิน จำราย, ดอกแก้ว พิกุลทอง, รพีกาญจน์, ลมหนาว, กามนิต, Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, ไม่รู้ใจ, Prapacarn ❀, กังวาน, blues, sunthornvit, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 08 เมษายน 2012, 01:14:AM |
|
กามนิต
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 08 เมษายน 2012, 01:14:AM » |
ชุมชน
|
ในภาพนั้น-สั่นไหวหัวใจนัก
เมื่อใจถักทอใจใจประสาน
หลับหรือตื่นชื่นฝันอันตระการ
โลกได้ฤกษ์เบิกบานทั้งวันคืน
ณ บัดนี้ เธอคือหัวใจฉัน
หัวใจฝันเราสองครองคู่ชื่น
หัวใจเต้นเป็นหนึ่งพึงยั่งยืน
หัวใจรื่นเริงร่า-ให้ฟ้าอาย
กามนิต - ๘ เม.ย.๕๕
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ไม่รู้ใจ, Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, กังวาน, blues, sunthornvit, สุนันยา, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความรักแท้จริงมีสีดำดังศอพระศิวะ
|
|
|
| 08 เมษายน 2012, 08:35:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 08 เมษายน 2012, 08:35:AM » |
ชุมชน
|
เคยได้ชื่อคือใจที่ใฝ่ฝัน
เพียงหนึ่งวันพลันขาดอาจสลาย
รักซาบรสหมดสิ้นทั้งจินต์กาย
มอบถวายสายสวาทนาฏอนงค์
ถึงวันนี้ชีวันฉันสำนึก
ความรู้สึกลึกล้ำพร่ำใหลหลง
สมควรปลิดริดลดปลดจำนง
มิควรคงลงหมดงดเยื่อใย
คิดว่าฝันสรรค์แสร้งมาแกล้งหลอน
ครั้นตื่นนอนถอนกลับสลับใส
อย่าคืนหวนทวนกลับลับครรไล
จงคลาไคลไกลร้างพ้นห่างตา...
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, เมฆา..., Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Thammada, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, กังวาน, blues, sunthornvit, สุนันยา, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 08 เมษายน 2012, 12:53:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 08 เมษายน 2012, 12:53:PM » |
ชุมชน
|
วันเก่าเก่าเราอ้อนอ่านกลอนรัก
นอนหนุนตักมองกันฝันห่วงหา
ฉันรักเธอเธอรักฉันจำนรรจา
ปรารถนาอะไรไม่ต้องการ
เพราะโลกนี้มีเพียงเราคงเท่านั้น
เหมือนสวรรค์ช่วยร่างสร้างความหวาน
จะรักกันมั่นคงดำรงนาน
เราบอกผ่านสายตาสู่ฟ้าไกล
ณ วันนี้ที่เก่าไร้เงาสอง
ความหม่นหมองครอบคลุมสุมฟ้าใส
ร่างที่ยืนฝืนดูรู้แก่ใจ
เธอเอาไปทั้งดวงทรวงฉันตรม |
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|
|
| 08 เมษายน 2012, 11:48:PM |
|
ดอกแก้ว พิกุลทอง
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 08 เมษายน 2012, 11:48:PM » |
ชุมชน
|
อยากจะบอก รักเธอ สักพันครั้ง
สุดยับยั้ง ความคิดถึง ที่ห่วงหา
ด้วยดวงใจ มีเธอ ทุกเวลา
ดั่งชีวา หากขาดเธอ ฉันคงตาย
ทุกวันนี้ ฉันยังรอ เธออยู่น่ะ
ด้วยหวังจะ ได้เจอ คงไม่สาย
เอ่ยคำว่า " รัก " ให้เธอ ก่อนชีพวาย
ร่างสลาย ขอได้เอ่ย ความในใจ
ลมหายใจ สุดท้าย ใกล้มาถึง
สุดรำพึง รำพัน คร่ำครวณไห้
สุดที่รัก อยู่ ณ. ที่แห่งใด
รู้หรือไม่ วันนี้ ..ฉัน.. ใกล้หมดลม.
.... ดอกแก้ว พิกุลทอง ......
...................................
|
|
|
|
|
|
|
| 09 เมษายน 2012, 10:43:AM |
|
darkness_hero
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 09 เมษายน 2012, 10:43:AM » |
ชุมชน
|
อยากจะจับ มือนั้น ฉันไม่กล้า
เพราะกลัวว่า ความรัก จักเมินเฉย
ถึงแม้เรา เป็นคน ที่คุ้นเคย
ยากจริงเอย เอ่ยฝาก รักออกมา
มืออบอุ่น ที่ยื่นมา อยากคว้านัก
ประสานถัก ทอใจ รีบใฝ่หา
ด้วยขาดรัก อิงแอบ แนบอุรา
ส่งสายตา มาให้ หวังได้ชม
พันทอง
แค่อยากจับก็ยังดีกว่าไม่เห็น
เข้าใจว่าคงเป็นได้แค่นี้
ได้เห่วงเธอปลอบเธอบ้างก็ยังดี
ดีกว่าไม่มีใครอยู่ข้างเธอ |
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog |
|
|
|
