ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[jiew]

                   

                       
                         มันต้องใช้เวลานานเเค่ไหน

                                       ในการลืมใครสักคน
                       

                       

[อ้อนจันทร์]

ความจริง...
จะบอกในสิ่งที่รู้ ดีไหม
บางที...
เวลาไม่ได้ช่วยอะไร
ต่อให้เนิ่นนานแค่ไหน
สิ่งที่อยู่ในใจ...ก็เท่าเดิม

แล้วยิ่ง ความรัก
หักออกมากนัก กลับยิ่งเพิ่ม
หัวใจ...
ทำไง ก็ไม่เหมือนเดิม
หากยิ่งหา อะไรมาเสริม
กับเหมือนการเติม ...
เท่าไรไม่เต็ม

[บ้านริมโขง]

อย่าคิดลืมขว้างไปให้ไกลห่าง
เก็บไว้ข้างใจตนคนเศร้าหมอง
ไว้เป็นเครื่องเตือนใจให้ได้มอง
ไว้เป็นผองเพื่อนใหม่ไม่เดียวดาย

อาจจะมีอีกครั้งดั่งครั้งนี้
ได้หลายทีมีเพื่อนเตือนสหาย
อย่าคิดลืมให้ยากลำบากกาย
รักนั้นง่ายหมายลืมไม่ปลื้มเลย...นะจ๊ะ.

"บ้านริมโขง"

[รพีกาญจน์]

เติมรอยยิ้ม พิมพ์คำ ซ้ำทายทัก
รักรักรัก รักเธอ รักเธอยิ่ง
หลั่งไหลหลาก ฝากให้ ด้วยใจจริง
พิมพ์ลบทิ้ง มิเห็น จะเป็นไร

แต่รัก สลักลง ตรงกลางจิต
ถูกหรือผิด ลองปัก จักลบได้
มั่นสนิท ติดแน่น ทุกแดนไป
รักทำไม ง่ายรัก ยากนักลืม

รพีกาญจน์

[ไพร พนาวัลย์]

หัวใจของคนเราเหมือนผืนผ้า
ความรักหนาเหมือนน้ำที่ฉ่ำไหล
รักนิดหน่อยก็ค่อยระเหยไป
รักยิ่งใหญ่ใส่สีไม่มีลบ

ความรักเหมือนรอยมีดที่กรีดไว้
มากเท่าไหร่ยิ่งลึกอย่านึกกลบ
แผลนั่นหนาพาให้ใจอยากพบ
เพื่อซานซบลบแผลใจที่ใหญ่เกิน

ยากจะลืมความรักที่ปักแน่น
มิคลอนแคลนสั่นไหวพาใจเหิร
แม้จากกันแสนไกลใจยับเยิน
ยังอยากเดินเคียงใกล้...ไม่เคยลืม

ด้วยความรักชื่นฉ่ำดั่งน้ำใส
รินรดให้สุขล้ำแสนด่ำดื่ม
ยิ่งนานไปไหลกระเซ็นเย็นซับซึม
จึงหลงปลื้มลืมไม่ลง...คงไม่เลือน

 

"ปรางค์  สามยอด"

[ไม่รู้ใจ]

ฝากความเหงา เศร้าใจ ถึงใครหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง พึ่งพิง แอบอิงหา
ฝากความรัก หักจิต หวังคิดลา
โอกาสหน้า ถ้ามี ไม่รีรอ

ไม่รู้ใจ

[สะเลเต]

ความทรงจำนำเก็บใจเจ็บลึก
ทุกครานึกความหลังจิตยังปลื้ม
เมื่อเจ้าของทวงสิทธิ์ที่หยิบยืม
ดั่งจิบดื่มยาพิษปลิดชีพวาย

"ไม่เคยลืม" บอกย้ำถ้อยคำนี้
ยังจดจำสิ่งดียากเลือนหาย
ถึงเจ็บช้ำยังรักภักดิ์มิคลาย
ใจสลายกี่ครั้งก็ยังรัก