[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ฯลฯ
ฟังเสียงนก อกช้ำ ระกำหนัก
คล้ายดั่งเสียง คนรัก มาทักเพิ่ม
โอ้นกจ๋า ขาดเขา เนาแนบเติม
ฤทัยเริ่ม หมดหวัง นั่งเหม่อลอย
พันทอง


พักผ่อนที่ ขนำ ใกล้ค่ำแล้ว
ยินเสียงแผ่ว นกไพร คล้ายเหงาหงอย
ขาดคู่หรือ อย่างไร หมายรอคอย
ดุเหว่าน้อย นี่นา น่ารักจัง

ราตรีนี้ เกาะคอน นอนที่ไหน
ผืนป่าใหญ่ สับสน มีมนต์ขลัง
เสียงหรีดหริ่ง บรรเลง วังเวงดัง
เคยเฝ้าฟัง กลับเงียบ เย็นเยียบทรวง

ยินเสียงก้อง ร้องขู่ อยู่บ่อยครั้ง
จากแนวหลัง เขาใหญ่ ให้เป็นห่วง
เสือวัยหนุ่ม ตามดู หาคู่ควง
กลัวจะล่วง ล้ำใกล้ หมายฆ่าเรา

ด้วยขนำ หลังนี้ มีที่ว่าง
แม้ผุบ้าง ดังเห็น เป็นไม้เก่า
พออาศัย หลับนอน ตอนรุ่งเช้า
เวลาเจ้า หากิน ออกบินไป

นกดุเหว่า เข้ามา ชายคาร่วม
กายสำรวม ทว่า น้ำตาไหล
จึงสัญญา คำฝาก จากจริงใจ
อย่าห่วงใย ว่าข้า จะรังแก

ดุเหว่าน้อย ก้มหน้า น้ำตาหลั่ง
เล่าข้าฟัง ใจนี้ มันมีแผล
โดนที่รัก หนีไกล ไม่เหลียวแล
ชีวิตสุด ย่ำแย่ แพ้ภัยพาล

ฟังดุเหว่า เล่ามา ข้าสะอึก
มาผนึก เรื่องเก่า เราพ้นผ่าน
อยู่เมืองใหญ่ ใจเจ็บ ทรมาน
จึงซมซาน อยู่ขนำ ทำเพิงนอน

ผลัดกันเล่า เรื่องเศร้า เราทั้งสอง
จนแสงทอง ส่องฟ้า นกกาว่อน
เจ้ากาเหว่า อำลา ตาเปียกปอน
กลบเสียงซ่อน สะอื้น กลืนลงคอ

จึงอวยพร ดุเหว่า เข้าปีนี้
ขอโชคดี มีรัก สมัครหนอ
อวยพรเขา แต่เรา น้ำตาคลอ
ยังคงรอ ความหวัง แม้ห่างไกล.

นพ