[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

สนธยา ฟ้าคล้ำ ใกล้ค่ำแล้ว
สายลมแผ่ว แว่ววน ปนความหลัง
ลำไผ่ลู่ สูสี อี๋อ๋อดัง
วิหคสั่ง ฟังเสียง สำเนียงครวญ

หวีดหวิวแหวก แมกไม้ ไพรสนั่น
รู้ไหมขวัญ หวั่นผวา อุราหวน
รำพึงถึง ซึ้งแนบ แอบทบทวน
ใจรัญจวน ป่วนปั่น นับวันรอ

ดุเหว่าจ๋า ข้าฯวอน ฝากย้อนกลับ
ไปสัมทับ คนไกล อย่าใจฝ่อ
วาเลนไทน์ ใกล้ถึง ไปคลึงคลอ
ได้ไหมหนอ หากมิรับ จะจับแกง

"ดิน"

         

ฟังสำเนียงเสียงร้องของน้องเจ้า
ครวญโศกเศร้าเหงาใจเหมือนใครแกล้ง
ทำไมหนอจากไกลไม่ดูแดง
ฤาเปลี่ยนแปลงดวงใจไม่กลับมา

เสียงกอไผ่สีซอพะนอคู่
แต่ยอดชู้คู่ขวัญไม่หันหน้า
คงหมดสิ้นเวรกรรมจึ่งอำลา
เพราะรู้ว่าทรามวัยนั้นใจดำ

พูดสำเนียงจ๊ะจ๋าฟังน่ารัก
แต่หัวใจเธอควักปฏักจ้ำ
จะกินนกดุเหว่าเอาเต็มคำ
โถ เวรกรรม,กลัวแล้วนะแก้วตา

วาเลนไทน์ปีนี้ต้องหนีซ่อน
กลัวบังอรเนื้อเย็นเจ้าเห็นหน้า
ขอปลอดภัยไว้ก่อนนะกานดา
คนชรากลัวตายก่อนได้เจอ

“ไพร พนาวัลย์”