อยู่ใกล้ไกล ไม่หวั่น พลันคิดถึง
รักตราตรึง ขึงหมด ทุกขดไส้
ระยะทาง กางกั้น จะรั้นไป
ป่าพงไพร รกชัฏ รีบตัดฟัน
อยู่ใกล้ใจ เสมอ ยามเธอเหงา
จะเป็นเงา คอยตาม ถามสุขนั่น
จะไม่ห่าง แม้เสี้ยว เกี่ยวผูกพัน
มัดรวมกัน ฉันติด ชิดเพียงเดียว
จะไม่เหลียว แลอื่น ให้ขื่นจิต
จะไม่คิด มีใคร ให้แดเปลี่ยว
จะมั่นรัก ภักดิ์พร้อม ดั่งล้อมเรียว
ถึงโดดเดี่ยว ใจบ้าง บางเวลา
ก็จะทน รอคอย แม้ร้อยศก
ไม่วิตก อกฉัน วันข้างหน้า
จะมีสุข หรือทุกข์ ซุกอุรา
จะไม่ว่า บ่นเบื่อ จงเชื่อใจ
ระยะทาง วัดได้ หลายร้อยโยชน์
ระยะโหมด รักฉัน มิหวั่นไหว
ระยะเนิ่น นานเนา สักเท่าใด
ระยะใจ ชิดเสมอ เธออย่ากลัว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
