อย่าหว่านล้อม อ้อมคลอ พอเสียเถอะ
อย่ามาเยอะ ที่นี่ ฤดีป่วน
ฉันทนมา มากมาย ชายเรรวน
ดับชนวน วันเธอจาก โยนซากทิ้ง
พันทอง
ถึงจะสายบ่ายแล้วนะแก้วตา
รักหนักหนาของพี่มีเพียงหญิง
ถึงจะว่าอย่างไรใจรักจริง
รักเธอยิ่งกว่าใครในบ้านกลอน
เธอคนเดียวเท่านั้นที่ฝันถึง
รักเพียงหนึ่งมากมายถึงถ่ายถอน
รักสุดซึ้งถึงแก่แต่แน่นอน
พี่จึงอ้อนนวลจันทร์แม่พันทอง