[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

จวนสิ้นฝนเจียนหนาวทรวงร้าวหม่น
หลงคำคนกล้ำกลืนความขื่นขม
รำเพยแผ่วแผ่วพานสะท้านตรม
แม้แหงนชมดาวเดือนก็เจื่อนจาง

ฤๅเรียงร้อยถ้อยใสสายใยห่วง
เพียงเผื่อลวงเพียงเพลินเผื่อเมินหมาง
อกพ้อเอ่ยอกช้ำพ้อคำคราง
หมิ่นใจนางหมิ่นรักใจหักลง

ไม่รู้ใจ

...."นานนานเฮี้ยน....ขอเขียนที"..(นะครับ).


พิรุณโรยโปรยปรายเป็นสายสาด
ลมฟัดฟาดฟูฟองละอองหลง
ร่อนเร่เรื่อยเฉื่อยฉิวแต้มผิวพง
หมอกบรรจงจางจางเป็นทางทา

รวีอ่อนย้อนแหย่มาแต่เช้า
น้ำค้างเก่าเกยกอดตรงยอดหญ้า
เริ่มไหลลดหยดย้อยค่อยรินลา
หนาวอีกคราหน้ามน…..อยู่หนใด



แบบว่า....คิดถึงครับ

  

ฟังฝนพรำพร่ำสายไม่หายขาด
หลังมือปาดหยดน้ำการร่ำไห้
โอ้อกตรมซมซานนานเหลือใจ
ถอนฤทัยใต้ฟ้าคราหลบคอน

เจียนสิ้นแล้ว ฤารักจากออกขวัญ
ไร้ซึ่งความผูกพันของวันก่อน
จนลับสูญอาดูรลาแห่งอาวรณ์
ให้ร้าวรอนคลอนสั่นวันจากลา