ไร้ดวงดาว พราวฟ้า พาอ้างว้าง
หนาวน้ำค้าง พร่างพรม โปรยห่มหญ้า
ดวงใจคน หม่นเหน็บ เจ็บวิญญา
รักมาลา พาไกล สุดใจลอย
อ้อมอกเอ๋ย เชยชิด สนิทแนบ
เคยอิงแอบ แทบซบ มาพบหงอย
รักสะดุด สุดช้ำ น้ำตาปรอย
มานล้าถอย คอยทาง อย่างไร้แรง
ทอดระทม ห่มฟ้า น้ำตาอุ่น
ที่เคียงคุ้น คือหมอน นอนซบแอ่ง
สองมือกอด สอดอิง พิงกำแพง
หวังสบแจ้ง แห่งรุ้ง พรุ่งทิวา
หนาวน้ำค้าง พร่างพรม โปรยห่มหญ้า
ดวงใจคน หม่นเหน็บ เจ็บวิญญา
รักมาลา พาไกล สุดใจลอย
อ้อมอกเอ๋ย เชยชิด สนิทแนบ
เคยอิงแอบ แทบซบ มาพบหงอย
รักสะดุด สุดช้ำ น้ำตาปรอย
มานล้าถอย คอยทาง อย่างไร้แรง
ทอดระทม ห่มฟ้า น้ำตาอุ่น
ที่เคียงคุ้น คือหมอน นอนซบแอ่ง
สองมือกอด สอดอิง พิงกำแพง
หวังสบแจ้ง แห่งรุ้ง พรุ่งทิวา
"ดิน"
คืนไร้ดาว สาวครวญ หวนคิดถึง
ใครคนถึง จากไกล อาลัยหา
ถ้าเขาอยู่ คงไม่หนาว ร้าวอุรา
เขาด่วนมา ลาไกล ใจเลื่อนลอย
อ้อมอกเธอ เคยมีเขา เฝ้ากกกอด
อุ่นตลอด ใจนี้ ไม่มีหงอย
อุ่นอกเขา เฝ้าอิงแอบ แนบเนื้อกลอย
อุ่นไม่น้อย ร้อยรัก สลักใจ
นอนหนุนแขน แทนหมอน อ้อนเฉลย
พร่ำเอื้อนเอ่ย เผยคำหวาน ปานไฉน
มาบัดนี้ เขาหนีหน้า ราร้างไกล
ร้าวทรวงใน ใจจะทน พ้นทิวา
ชลนา ทิชากร
ใครคนถึง จากไกล อาลัยหา
ถ้าเขาอยู่ คงไม่หนาว ร้าวอุรา
เขาด่วนมา ลาไกล ใจเลื่อนลอย
อ้อมอกเธอ เคยมีเขา เฝ้ากกกอด
อุ่นตลอด ใจนี้ ไม่มีหงอย
อุ่นอกเขา เฝ้าอิงแอบ แนบเนื้อกลอย
อุ่นไม่น้อย ร้อยรัก สลักใจ
นอนหนุนแขน แทนหมอน อ้อนเฉลย
พร่ำเอื้อนเอ่ย เผยคำหวาน ปานไฉน
มาบัดนี้ เขาหนีหน้า ราร้างไกล
ร้าวทรวงใน ใจจะทน พ้นทิวา
ชลนา ทิชากร
เคยมีเขา เคลียคลอ พะนอแนบ
อิงอกแอบ อุ่นไอ หลายปีกว่า
ขาดความหวาน มานท้อ ทรมา
หนาวอีกครา ตาปรอย รอยอาลัย
มาห่างหาย กลายกลับ ลาลับหลอก
อยากจะบอก คิดถึง จะซึ้งไหม
อ้อมอกเขา นี้อุ่น คุ้นละไม
หากเขาให้ รอเก้อ เธอแทนที
อิงอกแอบ อุ่นไอ หลายปีกว่า
ขาดความหวาน มานท้อ ทรมา
หนาวอีกครา ตาปรอย รอยอาลัย
มาห่างหาย กลายกลับ ลาลับหลอก
อยากจะบอก คิดถึง จะซึ้งไหม
อ้อมอกเขา นี้อุ่น คุ้นละไม
หากเขาให้ รอเก้อ เธอแทนที
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
