แม้นคุณมีเจ้าของปองสงวน
ถนอมนวลกานดาอย่าให้หมอง
หากหัวใจคุณมีคนจับจอง
อย่ามามองให้ฉันต้องหวั่นใจ
ไม่อยากเป็นเพียงชู้ผู้แอบซ่อน
หัวใจกร่อนบอบบาง..รู้บ้างไหม
แม้จะรักคุณยิ่งกว่าสิ่งใด
ขอตัดใจจากลา...ซ่อนอารมณ์
อยากเขียนกลอนอ่อนหวานผ่านแนวฟ้า
ถูกวาจาขอดค่อนจนกลอนขม
ใต้รอยยิ้มอิ่มอุ่นที่คุณชม
หัวใจจมหม่นไหม้ในน้ำตา
ก็แค่คนเคยผ่าน...กาลครั้งหนึ่ง
ก็แค่คนเคยซึ้ง..เคยห่วงหา
ก็แค่เงาในม่านหมอกหลอกลวงตา
ก็แค่ภาพ..มายา..ไม่น่าจำ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
