ยลนภา ครานี้ ฤดีหม่น
หัวใจคน อยู่ไกล ให้ยุ่งเหยิง
สายลมเย็น เคล้ากาย ใจกระเจิง
มิรื่นเริง เหมือนเก่า เคยเคล้าคลอ
สายลมเหงา เศร้าซม ระทมจิต
เธอจะคิด ถึงเรา เหงาไหมหนอ
รู้ไหมใจ ใครเล่า ที่เฝ้ารอ
มิเคยท้อ แค่คิดถึง ยังซึ้งทรวง
จึงฝากกลอน วอนผ่าน ม่านฟ้ากว้าง
โปรดนำทาง วางใกล้ ว่าใจห่วง
วอนสายลม อย่าผัน หันลมลวง
คอยเหนี่ยวหน่วง คนไกล ให้มั่นคง
หัวใจคน อยู่ไกล ให้ยุ่งเหยิง
สายลมเย็น เคล้ากาย ใจกระเจิง
มิรื่นเริง เหมือนเก่า เคยเคล้าคลอ
สายลมเหงา เศร้าซม ระทมจิต
เธอจะคิด ถึงเรา เหงาไหมหนอ
รู้ไหมใจ ใครเล่า ที่เฝ้ารอ
มิเคยท้อ แค่คิดถึง ยังซึ้งทรวง
จึงฝากกลอน วอนผ่าน ม่านฟ้ากว้าง
โปรดนำทาง วางใกล้ ว่าใจห่วง
วอนสายลม อย่าผัน หันลมลวง
คอยเหนี่ยวหน่วง คนไกล ให้มั่นคง
"ดิน"
ขอบคุณมากมายนะ "ละอองดิน"
เพียงได้ยินน้ำใจอันสูงส่ง
มากับสายลมเย็นเป็นทิวธง
คนไกลก็ดำรงเป็นสุขแล้ว...
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ ก.ค. ๕๕
เพียงได้ยินน้ำใจอันสูงส่ง
มากับสายลมเย็นเป็นทิวธง
คนไกลก็ดำรงเป็นสุขแล้ว...
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ ก.ค. ๕๕