ทอแสงเศร้า สลับ ทับเมฆบ่อย
เจ้าดวงเดือน เคลื่อนไป ไม่ทิ้งรอย
ใจข้าหงอย ยามที่ ไม่มีจันทร์...
...ยามคืนแรม เจ้าคง หลบปลงจิต
ฝากแสงเสี้ยว สวยคิด สะกิดฝัน
เก็บเสี้ยวมืด ปกปิด สนิทวัน
คงหลบมุม โศกคั่น ใจหวั่นจริง...
...ได้แค่รอ คอยฝัน คืนจันทร์เด่น
ยามเดือนเพ็ญ สง่า ทิวาสิง
หวังพร้อมใจ ไว้ว่า จะมาอิง
รั้งเจ้าให้ หยุดนิ่ง ทิ้งคืนครวญ...
รัตนาวดี
--------------------------
“แสนสงสาร พระจันทร์ ในวันนี้
เพราะแสงหรี่ หมองหม่น ดูไม่นวล
มองแล้วคิด พิศถึง คนคราครวญ
ช่างรัญจวน หวนคิด ถึงแต่เขา
อยากจะถาม พระจันทร์ ผู้โดดเดี่ยว
อยู่ผู้เดียว หงอยเหงา บ้างไหมเจ้า
ถ้าเจ้าเหงา มีฉัน คอยร่วมเศร้า
เพราะคอยเฝ้า คิดถึง คนอยู่ไกล
เพียงประสบ พบจันทร์ ในวันนี้
ให้คนดี มองจันทร์ หน่อยได้ใหม่
ใต้เงาจันทร์ เดียวกัน เหมือนอยู่ใกล้
สบอุ่นไอ เพียงเรา แค่หลับตา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
