ขอพระไทรไพรอำนวยด้วยเถิดหนา
เป็นเพื่อนข้าหานางที่ร้างหอ
เสมือนก่อนอ้อนเราอยู่เคล้าคลอ
อย่าให้ท้อขอวอนกราบอ้อนมา
เคยเคียงนวลชวนน้องประคองขวัญ
ชื่นชมจันทร์วันกระจ่างพร่างเวหา
กอดกายอุ่นกรุ่นกลั่นสุคันธา
กล่อมวิญญาณ์สุดาฝันชื่นรัญจวน
โอ้ลมเอยรำเพยพานช่วยวานหา
แล้วพัดพาวิญญาณ์ชื่นได้คืนหวน
ปลดปล่อยจิตพิษระกำหยุดคร่ำครวญ
ร่วมรื่นอวลนวลเนื้อหอมเจือจันทน์...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
ลมรำเพยแผ่วพานม่านไทรโศก
เอื่อยเอื่อยโยกระย้าย้อยดุจสร้อยขวัญ
แกว่งกวัดไกวไหวย้ำสายสัมพันธ์
แต่ปางบรรพ์ขวัญเรียมยังเปี่ยมมนต์
หนึ่งฤดีพลีวางลงข้างศาล
สังเวยรานรักเร่ระเหหน
ขอพระไทรโอบอ้อมกล่อมกมล
ขวัญเรียมดลพ้นเหงาที่เย้าลวง
กระซิบคำพร่ำฝากสู่ฟากฟ้า
วอนจันทราดาวราย ณ ปลายสรวง
ถ้อยกรองกลั่นสรรความช่วยถามทวง
สุดาดวงห่วงหาฤๅพร่าลาญ
ปภัสร์
๑๓ พฤาภาคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
