Re: -- โลกของฉัน --
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
10 มิถุนายน 2024, 09:38:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: -- โลกของฉัน --  (อ่าน 18202 ครั้ง)
เปรียว
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 157
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 145



« เมื่อ: 08 เมษายน 2012, 09:00:AM »


~บนสมมติโลก~


ทำสิ่งใดล้วนใฝ่ในความหวัง
เชื่อสักครั้งเป็นจริงในสิ่งฝัน
จนลืมคิดสมมติฐานการรำพัน
ดำริกันด้วยตนเพียงคนเดียว

ใครไหนเล่าเขารู้เป็นคู่คิด
ย่อมไร้สิทธิเรียกร้องต้องเฉลียว
บอกทุ่มเทเห่กล่อมถนอมเชียว
กลับไม่เหลียวแลเราแล้วเศร้าตรม

คำเสนอไม่สมบูรณ์ไร้จูนจับ
สนองรับขาดไปจนไส้ขม
ก็ควรแล้วที่ตนหม่นระทม
ทุกข์ทับถมคมที่บาดพลาดที่ตน

โลกออนไลน์ไฟจอพอดับแสง
ไม่แสดงใดอื่นในคืนหม่น
ใจต้องปิดจิตต้องปรับไม่นับปน
โลกของคนบนดินเคยชินชา

ไปหวังใดในคำออกนำสู่
คนทุกหมู่สู่ฝันทั้งนั้นหนา
วจีหวานสานถ้อยร้อยวาจา
ล้วนส่งมาชื่นทั่วเพียงชั่วคราว

จึงควรตั้งยั้งใจอย่าไปหวัง
ความจริงจังสั่งได้เพียงไขข่าว
ทุกอย่างล้วนป่วนตนบนเรื่องราว
โลกยังพราวขาวสดใส...มองให้ดี.

"บ้านริมโขง"



คือความสุขทางไอที ที่หาได้
ชโลมใจคลายทุกข์มีสุขศรี
ในโลกของความจริงยิ่งไม่มี
ทุกวันนี้ต้องสู้อยู่ลำพัง

รู้ว่าโลกออนไลด์แค่ในฝัน
ไม่คงมั่นสุดท้ายไม่อาจหวัง
ความสัมพันธ์ทั้งหลายไม่จีรัง
ฉันก็ยังยึดเหมือนเป็นเพื่อนตาย

เปรียว


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Thammada, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, กังวาน, ลมหนาว, blues, sunthornvit, สะเลเต, sucklife, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, เฮยอิง, ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, สุนันยา, พี.พูนสุข, หนามเตย, ดาว อาชาไนย

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ในโลกที่สับสน...ยังมีคนที่จริงใจ

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s