ครวญคำ นำจิต เฝ้าคิดอยู่
ถึงคู่ เคยเรียง เคียงสุขสม
กลายร้าง ห่างไกล ทิ้งให้ตรม
ระทม ถมทับ แทบอับปาง
เพียงคิด ดวงจิต ก่อสุมเศร้า
ดังไฟ รุมเร้า เข้าคลุมร่าง
โหยหา หวนไห้ อยู่ไม่จาง
สุดทาง รักแล้ว โอ้แก้วใจ...
"สุนันยา"
ถึงคู่ เคยเรียง เคียงสุขสม
กลายร้าง ห่างไกล ทิ้งให้ตรม
ระทม ถมทับ แทบอับปาง
เพียงคิด ดวงจิต ก่อสุมเศร้า
ดังไฟ รุมเร้า เข้าคลุมร่าง
โหยหา หวนไห้ อยู่ไม่จาง
สุดทาง รักแล้ว โอ้แก้วใจ...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
