ดอกไม้ ร่อนเร่
พเนจรร่อนเร่ระเหหก
สกปรกเปรอะเปื้อนเลื่อนขื่นขม
เจ้าเคยสวยรวยรื่นชื่นชายชม
มานอนนิ่งยิ่งซมจมน้ำตา
เจ้าเคยออกดอกเหลิงเริงระบำ
ไปเที่ยวเล่น เต้นรำ ระส่ำบ้า
เคยเฉิดฉาย ส่ายแสง ส่องแยงตา
เจ้าคือช่อ ดอกไม้ป่า มาเริงเมือง
ลุกขึ้นสิ ผลิบาน ตระการกรุง
ที่เจ้าหมาย คล้ายมุ่ง ฟุ้งฝันเฟื่อง
มาหาเงิน เพลินทำ จำขุ่นเคือง
พ่อแม่เจ้า เล่าเรื่อง เปลือง...น้ำตา
หทัยกาญจน์
๑๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
