[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

เธอเดินบนเส้นทาง
ที่อ้างว้างและเหว่ว้า
สงสารหญิงหนักหนา
ใครจะมาอาสาเธอ

สายตาพาอุ่นใจ
หาที่ใดมาเสมอ
ฉันมองจ้องมาเจอ     
แปลกจริงเออเธอเป็นใคร

เหมือนนกที่หลงรัง         
คงผิดหวังจังใช่ไหม 
ปีกอ่อนร่อนพงไพร         
คงหวั่นไหวใจอาวรณ์

หนาวเหน็บจนเจ็บหลัง
ใจยังหวังจึงยั้งก่อน
กลับรังยังไม่นอน
ให้เหนื่อยอ่อนร้อนอุรา

“มานพ”