อ้างว้าง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
11 มิถุนายน 2024, 05:16:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อ้างว้าง  (อ่าน 2747 ครั้ง)
pompam
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2



« เมื่อ: 14 สิงหาคม 2011, 10:01:PM »

                               
        ฉันเดินบนเส้นทาง              สุดอ้างว้างและเหว่ว้า                               
       ไร้ซึ่งใครจะแลมา               ส่งสายตาพาอุ่นอิง     
        เหมือนนกที่หลงรัง          บินลอยคว้างกลางเมฆฝน 
        ปีกอ่อนแอแพ้ลมบน         ทนเหน็บหนาวร้าวกายา                                                         
     สิ่งใดหนอที่ติดตาม          เฝ้าทวงถามแรงปรารถนา                                                         
     สิ่งใดพาอ่อนล้า              โปรดเมตตาช่วยบอกที                                                             
     สิ่งใดที่ฉันหวัง           สิ่งใดบ้างที่ฉันหนี       
     สิ่งใดที่ฉันมี               สิ่งนี้มันคืออะไร             
     เฝ้าถามใจตัวเอง         มันจะเคว้งไปถึงไหน
     เปล่าผู้คนจะรู้ได้           ว่าข้างในมันวิงวอน   
        ขอเพียงหากมีใคร         ชี้ทางให้แค่สักหน   
        ปลายทางแสนวกวน              เพียงเพื่อพ้นผ่านค่ำคืน     
        ฉันหนาวจนกายสั่น          โอบคืนวันอันสุดฝืน       
        แรงกายอาจทนยืน           เพียงขมขื่นจนล้นทรวง

 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

กาญจนธโร, ช่วงนี้ไม่ว่าง, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, amika29, มานพ, นพตุลาทิตย์

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s