ไม่ทุกข์เพราะถูกเขาเข้าใจผิด
ที่ทุกข์จิตเพราะไม่เข้าใจเขา
ที่ต่างเมินเพราะหมางระหว่างเรา
ที่ทนเหงาเพราะทิฐิมิง้อใคร
เขาหาว่าฉันนี้มีใครอื่น
จึงได้ยิ่นปฎิเสธเหตุไฉน
แล้วกรวดน้ำคว่ำขันทิ้งกันไป
ลาร้างไกลด้วยโทสะไม่ละวาง
เพราะฉันหลงรักเขาเขาไม่รู้
จึงต้องอยู่อย่างครองความหมองหมาง
บทกลอนเขาเคยหวานพานอำพราง
มาเหินห่างเลือนหายลับสายตา
เคยอยากเอ่ยความนัยบอกให้รู้
เขาคือผู้ที่ฉันใฝ่ฝันหา
ปากแสนขลาดอัดอั้นจนปัญญา
ปล่อยให้นาทีทองล่องลอยไป
คืนและว้นผันผ่านก็นานแล้ว
เขาส่อแววหลีกเร้นก็เป็นได้
ฉันมีแต่น้ำตาความอาลัย
หลั่งเพื่อคนที่ไม่เข้าใจกัน
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
