คำขอร้องก่อนเธอไป...ให้เธอรู้
ฉันเฝ้าดูอยู่ทุกครั้ง อย่างหวั่นไหว
เธอเคยบอกว่า ความผูกพัน อยู่ที่ใจ
ที่ผ่านไป ใช่ว่าชิงชัง ยังมั่นคง
ฉันตรึกตรอง อยู่หลายเพ ลา อย่าเลยเธอ
ไม่เสนอ..ยังดีเสียกว่า..มาใหลหลง
เธอจะไป..ก็อย่าปล่อยใจ..ให้เพ้อพะวง
อย่างุนงง..หากฉันขอไปก่อน..ไม่อ้อนเธอ
ทอดไมตรี แล้วหนีไป ปล่อยให้รอ
ใจดำจริงหนอ ขอจดจำไว้ อย่าได้เผลอ
เพียงแค่นี้ ก็รู้ว่าไม่เคยได้ ใจของเธอ
แค่หลงละเมอ ไปเพียงวันๆ...แค่นั้นเอง