แม้นหนาวพาใจหม่นอดทนสู้
หนาวก็รู้ว่าหนาว เข้าใจหนอ
หลับลงห่มสายลมที่เข้าคลอ
เอาให้พอชีวิต ติดระทม
เอย...อกร่ำค่ำเช้ากี่เร้ารบ
พบหนาวกลบหัวใจให้ขื่นขม
ยังไม่สาใจนักกับความตรม
ขอสายลมหอบหนาวมา ไม่ถึงตาย
จะกี่หนาว ก็ต้านไหวไร้รู้สึก
แม้ชาเหน็บเจ็บลึกมิรู้พ่าย
ไม่สะทกอกหวั่น ถึงฝันร้าย
แค่ว่าคล้ายชาชินในหนาวแล้ว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤษภาคม 2024, 03:44:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ครวญหนาว (อ่าน 10556 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: