.jpg)
ฯ ล ฯ
แต่พอลม หนาวล่อง ต้องเพ้อพก
อยากอดกก อกนวล คร่ำครวญฝืน
คงเปลี่ยนคำ พร่ำเหงา หนาวเต็มกลืน
รอชมชื่น นวลแข....เพราะแพ้ทาง....
“สุนันยา”
แต่พอลมหนาวล่องต้องหันกลับ
มาซึมซับคิมหันต์อันหมองหมาง
ร้อนระอุอวลไอยามไกลนาง
ก็ยังคงอ้างว้าง..เหมือนอย่างเคย
ยังคงอยู่เช่นนี้ทุกปีชาติ
จนชีวาตม์หาไม่ใคร่เฉลย
ได้แต่มองคู่อื่นเขาชื่นเชย
เคียงเขนยสาวใด..คงไม่แล้ว..
มาซึมซับคิมหันต์อันหมองหมาง
ร้อนระอุอวลไอยามไกลนาง
ก็ยังคงอ้างว้าง..เหมือนอย่างเคย
ยังคงอยู่เช่นนี้ทุกปีชาติ
จนชีวาตม์หาไม่ใคร่เฉลย
ได้แต่มองคู่อื่นเขาชื่นเชย
เคียงเขนยสาวใด..คงไม่แล้ว..
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
