"บัวกลางบึง"เปรียบดั่งคน ที่หม่นเศร้า
ทุกค่ำเช้า อยู่โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวยิ่ง
ต้องหยัดยืน ฝืนตนหลัก ไม่พักพิง
ทั้งที่จริง แสนเหว่ว้า น้ำตาริน
ต้องซุกซ่อน ร้อนหนาวเหน็บ เก็บเอาไว้
กำลังใจ ให้ตัวเอง เก่งทั้งสิ้น
ถ้อยคำมอบ ปลอบจากใคร มิได้ยิน
"บัวกลางบึง" ประทับจินต์ เพลงกินใจ
"กานต์ฑิตา"
๔ มิถุนายน ๒๕๕๔
ทุกค่ำเช้า อยู่โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวยิ่ง
ต้องหยัดยืน ฝืนตนหลัก ไม่พักพิง
ทั้งที่จริง แสนเหว่ว้า น้ำตาริน
ต้องซุกซ่อน ร้อนหนาวเหน็บ เก็บเอาไว้
กำลังใจ ให้ตัวเอง เก่งทั้งสิ้น
ถ้อยคำมอบ ปลอบจากใคร มิได้ยิน
"บัวกลางบึง" ประทับจินต์ เพลงกินใจ
"กานต์ฑิตา"
๔ มิถุนายน ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
