มองดารามาประชันคู่จันทร์ฉาย
แสงพราวพรายแต่ใจให้เงียบเหงา
ช่างว้าเหว่เอกาอุราเรา
คิดถึงเขาคนไกลใจอาวรณ์
ดาวกอดจันทร์ฉันคิดชวนอิจฉา
เฝ้าห่วงหาคนไกลไม่ถ่ายถอน
เช้าจรดสายบ่ายค่ำพร่ำก่อนนอน
ใจร้าวรอนน้ำตาพารินปราง
สุดที่รักของฉันนั้นอยู่ไหน
รู้ไหมใครโศกาข้างหน้าต่าง
เฝ้าคะนึงถึงจะมืดไม่จืดจาง
จิตอ้างว้างครวญหาปลายฟ้าไกล
อยากได้ยินสำเนียงเพียงว่ารัก
ชื่นใจนักฉันอยากมากไปไหม
ขอสำเนียงเพียงบอกออกจากใจ
ว่าเธอได้คิดถึงก็ซึ้งมาน
ยามอยู่ห่างอย่างนี้จะมีไหม
ช่วยส่งใจถึงกันให้ฝันหวาน
อยากให้เธอส่งใจได้สำราญ
อยู่ในบ้านเปิดหน้าต่างพรางโศกา
สุดที่รักของฉันนั้นอยู่ไหน
เธอรู้ไหมมีใครได้ห่วงหา
เฝ้าคิดถึงแต่เธอเพ้อเรื่อยมา
มองบนฟ้ากลางหาวพาร้าวทรวง
สล่าผิน
แว่วยินเสียงหัวใจใครร่ำร้อง
เหลือบแลมองพี่พาน่าสงสาร
ดาวคู่จันทร์อิจฉาเยาวมาลย์
สองเบิกบานแต่พี่หนีแอบใจ
สิทธิ์ของพี่มองเพียงผ่านหน้าต่าง
ใจบางบางคงร้าวสุดทนไหว
รักซ้อนรักเก็บซ่อนซ้อนภายใน
จากจันทร์ใจขอโทษพี่โปรดลืม
.. กุสุมา ..
<a href="http://www.youtube.com/v/TaVPCOHsB8M&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/TaVPCOHsB8M&rel=0&fs=1</a>
...ยินสำเนียงเสียงอ้อนอ่อนเดียงสา
ตะละแม่กุสุมาแล้วพาปลื้ม (วางยาไว้อีกแล้วนะฮะคนสวย)
อยากออเซาะกระซิบอยากหยิบยืม
ลบเจ้าคำว่าลืมนี้ไปซะ
...เอียงคอมองดาราท่ามฟ้าหม่น
คิดถึงใครบางคนจนล้นล่ะ (คราวนี้วางยาตัวเอง)
ทำนบน้อยปล่อยสายละลายชะ
ค่อยชำระรอยเหงาให้เบาบาง
...ในความเงียบสงัดคล้ายพลัดหลง
เข้าสู่ดงแดนถิ่นถวิลว่าง
ปล่อยอารมณ์ชมดาวที่พราวพราง
หากใจนี้อ้างว้างเกินอ้างคำ
...ข้างหน้าต่างบานเก่ายังเฝ้าเหม่อ
ในความเพ้อคอยนึกผนึกพร่ำ
จวบดาวเคลื่อนเลือนลางมิจางจำ
คงคะนึงตรึงย้ำว่าร่ำร้อง...
....................//ทอฝัน
แสงพราวพรายแต่ใจให้เงียบเหงา
ช่างว้าเหว่เอกาอุราเรา
คิดถึงเขาคนไกลใจอาวรณ์
ดาวกอดจันทร์ฉันคิดชวนอิจฉา
เฝ้าห่วงหาคนไกลไม่ถ่ายถอน
เช้าจรดสายบ่ายค่ำพร่ำก่อนนอน
ใจร้าวรอนน้ำตาพารินปราง
สุดที่รักของฉันนั้นอยู่ไหน
รู้ไหมใครโศกาข้างหน้าต่าง
เฝ้าคะนึงถึงจะมืดไม่จืดจาง
จิตอ้างว้างครวญหาปลายฟ้าไกล
อยากได้ยินสำเนียงเพียงว่ารัก
ชื่นใจนักฉันอยากมากไปไหม
ขอสำเนียงเพียงบอกออกจากใจ
ว่าเธอได้คิดถึงก็ซึ้งมาน
ยามอยู่ห่างอย่างนี้จะมีไหม
ช่วยส่งใจถึงกันให้ฝันหวาน
อยากให้เธอส่งใจได้สำราญ
อยู่ในบ้านเปิดหน้าต่างพรางโศกา
สุดที่รักของฉันนั้นอยู่ไหน
เธอรู้ไหมมีใครได้ห่วงหา
เฝ้าคิดถึงแต่เธอเพ้อเรื่อยมา
มองบนฟ้ากลางหาวพาร้าวทรวง
สล่าผิน
แว่วยินเสียงหัวใจใครร่ำร้อง
เหลือบแลมองพี่พาน่าสงสาร
ดาวคู่จันทร์อิจฉาเยาวมาลย์
สองเบิกบานแต่พี่หนีแอบใจ
สิทธิ์ของพี่มองเพียงผ่านหน้าต่าง
ใจบางบางคงร้าวสุดทนไหว
รักซ้อนรักเก็บซ่อนซ้อนภายใน
จากจันทร์ใจขอโทษพี่โปรดลืม
.. กุสุมา ..
...ยินสำเนียงเสียงอ้อนอ่อนเดียงสา
ตะละแม่กุสุมาแล้วพาปลื้ม (วางยาไว้อีกแล้วนะฮะคนสวย)
อยากออเซาะกระซิบอยากหยิบยืม
ลบเจ้าคำว่าลืมนี้ไปซะ
...เอียงคอมองดาราท่ามฟ้าหม่น
คิดถึงใครบางคนจนล้นล่ะ (คราวนี้วางยาตัวเอง)
ทำนบน้อยปล่อยสายละลายชะ
ค่อยชำระรอยเหงาให้เบาบาง
...ในความเงียบสงัดคล้ายพลัดหลง
เข้าสู่ดงแดนถิ่นถวิลว่าง
ปล่อยอารมณ์ชมดาวที่พราวพราง
หากใจนี้อ้างว้างเกินอ้างคำ
...ข้างหน้าต่างบานเก่ายังเฝ้าเหม่อ
ในความเพ้อคอยนึกผนึกพร่ำ
จวบดาวเคลื่อนเลือนลางมิจางจำ
คงคะนึงตรึงย้ำว่าร่ำร้อง...
....................//ทอฝัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
