รอทุกวัน ว่าไว้ ใคร่ครวญคิด
ในดวงจิต คำนึง จึงปั่นป่วน
กาลนานเนิ่น เกินกล่าว ร้าวรัญจวน
ยามไห้หวน หวาดหวั่น กลั้นน้ำตา
เธอทำไม ใจร้าย หมายเมินหนอ
ปล่อยฉันรอ ท้อเหลือ เถือดวงหน้า
ลืมความหลัง หวังชื่น ฝืนอุรา
ความรักมา แรมร้าง แยกทางเดิน
อยู่หรือตาย คล้ายกัน วันซึมเศร้า
พระศุกร์เข้า เสาร์แทรก แยกห่างเหิน
มองหน้าต่าง ม่านหมอก ย้อนยอกเกิน
ให้ขวยเขิน สะเทิ้นอก หมกมุ่นใจ
ทุกนาที ที่รอ ต่อเติมฝัน
ขาดสะบั้น หั่นหัก ซากรักไหว
กว่าเวลา ผ่านผัน หันเลือนไป
ขมฤทัย ไม่หยุด สุดจาบัลย์
ลมยังพัด น้ำค้าง กลางยอดหญ้า
แสงยังจ้า ท้าแข่ง ทุกแห่งนั่น
แต่แสงใจ ใยหนอ ห่อเหี่ยวพลัน
ไร้สุขสันต์ วันวาน ผ่านล่วงเลย
หายใจไป รู้สึก นึกโดดเดี่ยว
ทางเดินเปลี่ยว เหลียวมอง หมองจริงเอ่ย
การรอคอย ไร้ค่า มาชื่นเชย
จึงอยู่เฉย เปรยบอก ออกจากใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
