โอบถนอมพร้อมแพรพรมคลี่ห่มห่อ
ล้วนละออทออร่ามชวนหวามไหว
เสนอแนบแอบเร้นจากเส้นใย
คัดสรรให้ไหมฤดีดวงชีวัน
ยามอาวรณ์ร้อนเร่าจะเฝ้าแหน
ให้เหมือนแม้นแทนจิตสนิทฉัน
คอยภิรมย์ชมชะแง้ผ่านแพรพรรณ
ตรึงกระสันมั่นสองใจของเรา
ก่อนตาหลับปรับใจไว้รอฝัน
จะส่งพลันทันใดมิให้เหงา
มาอิงแอบแนบนุชประดุจเงา
อยู่วอนเว้าเคล้าคลอพะนอเคียง
ยามใจเหงาเศร้าสลับมาจับเกาะ
ฟังบรรเลงเพลงเพราะเสนาะเสียง
ที่หวานซึ่งคะนึงจำในสำเนียง
แจ้วจำเรียงเพียงสวรรค์ส่งบรรเลง...
บูรพาฯ
เปลี่ยนจากกำพร้าเป็นกำดอกไม้ดีกว่ามั้ย?...มันเสียวนะน้องแซม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
