เงียบที่ใจ คงดี เป็นที่สุด
เปรียบประดุจ เพชรงาม อร่ามศรี
ขืนพูดไป ไพรเบี้ย อาจเสียที
นิ่งเงียบมี แต่ได้ ใช่ไหมคุณ
บนความว่าง ข้างใน ใครจักเห็น
สมองเน้น คำขับ ปรับความฉุน
ผ่อนหายใจ ยืดยาว ขาวเป็นทุน
จิตละมุน คุ้นเข้า เราสบาย
ถึงเคืองแค้น รู้ทัน ชั้นเชิงเขลา
อย่าไปเหมา ด่ากราด จักขาดหาย
สงสารควาย มันเถิด กำเนิดกาย
เปรียบเปรยคล้าย รันทด หมดเมตตา
พันทอง
๓๐/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
