ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นกหัดบิน]

ก่อนที่เคยพูดว่ารักมากแค่ไหน

เดี๋ยวนี้ใครมาเปลี่ยนเธอเป็นอื่น

ก่อนนี้นอนกอดฉันทุกๆคืน

เดี๋ยวนี้ยืนจับมือยังปัดไป

แค่สังสัยทำไมถึงห่างฉัน

เธอลืมวันเก่าๆนั้นแล้วหรือ

หรืออดีตที่ผ่านๆมานั้นคือ

สิ่งที่เธอไม่เคยคิดจะจดจำ

แม้เวลาผ่านไปยิ่งไกลห่าง

ยังมีเยื่อใยบางๆนั้นผูกฉัน

ไม่รู้เพราะว่าฉันรักมากไปหรือไงกัน

หรือว่าฉันแค่คิดถึงเธอ

ยังมีเธอกับความทรงจำดีๆ

ยังมีสิ่งที่ดีผูกรั้งไว้

แม่ว่าตัวเธอนั้นอยากห่างไกล

จงจำไว้หัวใจยังไกล้เธอ








 emo_51น้องใหม่คร๊าบบบบบบบบบไม่รู้แต่งเป็นไงบ้างคอมเม้นหน่อยนะ

อายๆแต่งกลอนให้คนอื่นอ่าน555

[LionHeart1]

จะจากไปไกลแค่ไหนในตอนนี้
จะห่างไกลอยู่ในที่ที่ไร้ฉัน
จะไม่ลืมความรักนักทุกวัน
จะดูจันทร์พลันให้ตามความทรงจำ

ท่าน300561ผิกฉันลักษณ์อยู่บ้างนะครับแต่ก็ไว้แก้ตัวใหม่นะครับไม่เป็นไรผมก็เคยเป็นเหมือนกันค่อยๆศึกษาไปนะครับ

ขอต้อรับเช่นกันครับ

[สายใย]

ขอต้อนรับ"นกหัดบิน"อีกครั้งหนึ่ง
กลอนหวานซึ้งจึงชอบขอตอบสาส์น
เรื่องเนื้อความงามงดทั้งบทกานท์
แต่ที่อ่านขาดสัมผัสบทถัดไป

สวัสดีครับ"นกหัดบิน" ยินดีต้อนรับสู่ ชุมชนคนบ้าฯ นะครับ อิ อิ..

[ชมพูไพร]

ฉันวิ่งตามหลังเธอพลางเพ้อถึง
จิตคำนึงถึงจุดหมายในวันหน้า
กาลต่อไปสองเราอาจไม่พบพา
คราถึงจุดรักคุดต้องถอดใจ
คิดแล้วก็ล้วนชวนใจหาย
รักกลับกลายจากชื่นเป็นผลักไส
เร้นร้อยเท่าไรหาลบใจ
วันผ่านไปคิดเปล่าไม่เข้าที
 

[จ้อง เจรียงคำ]

ก้มหน้าวิ่งยิ่งล้ายิ่งท้าสู้ 
ชีวิตคู่หวังฉุดดึงให้ถึงฝัน
ทั้งร้อยทุ่มเต็มที่ตะบี้ตะบัน 
คนหนึ่งตามไม่ทันไม่หันมอง

รักถึงจุดพังพาบถึงทราบว่า 
ทุกสิ่งนั้นไร้ค่าน่าเศร้าหมอง
ของรอบกายทุกอย่างต่างสมปอง 
แต่สิ่งที่กลัดหนองคือสองเรา

[ตะวันฉาย]

...ความทรงจำที่ดียังเก็บไว้
ด้วยหัวใจเต็มเปี่ยมกับความหมาย
กับทรงจำยังล้ำค่ามิกลับกลาย
ไม่สลายสูญสิ้นตามเวลา

...จะเก็บไว้ข้างในใจดวงนี้
เก็บรักที่มีไว้ให้ห่วงหา
เก็บรักไว้หากวันใดมีน้ำตา
ทดแทนมาด้วยทรงจำย้ำข้างใจ...

[สายใย]

ยังอยู่ใน ความทรงจำ อย่างล้ำลึก
ความรู้สึกงดงามความหวามไหว
ความซาบซึ้งตรึงตรายังอาลัย
ทั้งน้ำใจไมตรีเคยมีมา

แต่น้ำคำพร่ำบอกคอยตอกย้ำ
เราต้อยต่ำซ้ำอนาถวาสนา
อย่าเอื้อมหมายใฝ่หงส์แค่พงศ์กา
ความทรงจำทำตาเลือนพร่ามัว

[ยอดชาย]

แม้วันนี้   เราสอง   ต้องห่างกัน
ความผูกพันธ์   ไม่ห่าง   หายไปไหน
ยังร้อยเรียง   เกี่ยวพันธ์   สานสายใย
แม้ตัวไกล   แต่ใจ   ก็ผูกกัน

ถึงทางเดิน   สองเรา   ไม่บรรจบ
มิอาจคบ   ยืนยาว   อย่างที่ฝัน
แต่อย่างน้อย   เราเคยมี    กันและกัน
ยังจดจำ   รักนั้น   ไว้ในใจ