คนบางคนเหมือนรอยจารึกบนก้อยหิน ,บางคนเปรียบเหมือนรอยจารึกบนหาดหราย และบางคนเปรียบรอยจารึกบนสายน้ำ
แล้วคุณเปรีบยเหมือนรอยจารึกอะไร?
เมื่อเราโกรธใครสักคน และไม่ยอมสลัดความโกรธนั้นออกไปจากใจ แต่กลับให้ความโกรธนั้นฟักตัวอยู่ลึกนานแสนนาน ไม่ว่า
เวลาผ่านไปนานแสนนาน คุณก็ยังถนุถนอมความโกรธเหมือนลูกในใส้ บางคนกอดความโกรธไว้กับตัวจนกระทั่งนาทีสุดท้ายก็ยังวาง
ไม่ลง ปลงไม่เป็น นี่แหละคือคนประเภทรอยขีดบนก้อนหิน คนแบบนี้เป็นคนที่มีความทุกข์มากที่สุด
แต่ถ้าเราไม่ปล่อยให้ความโกรธมาทำร้ายตัวเอง แต่พยายามใช้สติปัญญา หาสาเหตุที่ทำให้โกรธ ในที่สุดปัญหาก็จะอยู่เหนือ
อารมณ์โกรธ สามารถขจัดความโกรธโดยใช้เวลาอันสั้น เหมือนกับเราเอาไม้ขีดบนหาดหราย ทิ้งไว้สักพักคลื่นก็ซัดให้หายไป เหลือ
แต่ฝืนทรายที่ว่างเปล่าเหมือนเดิม คนที่ไม่ยอมให้ตกเป็นทาสของความโกรธนานๆ คือคนประเภทรอยขีดบนหาดทราย
ส่วนคนที่เมื่อโกรธใครแล้ว เรามีสติรู้ทันความโกรธของตัวเอง ว่ามันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ พอรู้ทันคุณก็ปล่อยวางทันที
ก็เหมือนเราเอาไม้ขีดลงไปในสายน้ำ รอยนั้นไม่คงอยู่ แต่จะถูกสายน้ำนั้นกลืนหายไปในช่วงพริบตา คนที่โกรธใครแล้วมีสติสามารถ
ปล่อยวาง ความโกรธนั้นได้อย่างฉับพลัน คือคนประเภทรอยขีดบนสายน้ำ คนประเภทนี้มีความสุขที่สุดในโลก
การหงุดหงิดเขาโดยไม่ได้ดั่งใจ จงคิดเสียว่า ไม่มีใครสมบูรณ์แบบซะทุกอย่าง ไม่มีใครได้ดั่งใจเราซะทุกอย่าง ให้เลิกคิดถึง
ลัทธิสมบูรณ์แบบนิยม มีวิธีที่ทำให้เพื่อนมีมุมมองใหม่ๆ
หากแอปเปิ้ลลูกที่อยู่ในมือเรามีความซ้ำเพียงเล็กน้อย เพราะถูกกระทบจากการขนส่ง แทยที่เราจะโยนแอปเปิ้ลผลนั้นทิ้ง แต่เราก็
ควรจะเฉือนเอาด้านที่ซ้ำนั้นออกไป และเลือกทานส่วนที่ดี ซึ่งมีอยู่มาก เพียงแค่เห็นแอปเปิ้ลซ้ำนิดเดียว เราก็โยนมันทิ้งไปทั้งลูก เราจะไม่
รู้รสชาติของแอปเปิ้ลว่ามันหวาน กรอบ อร่อย แค่ไหน เปรียบเหมือนกับสิ่งต่างๆไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบตามที่เราต้องการ
